Ένα μεγάλο ευχαριστώ αντί για τίτλο ΤΕΛΟΥΣ!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους χιλιάδες επισκέπτες, όπου με τίμησαν για τους 34 μήνες λειτουργίας ετούτο εδώ του blog!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης στους εκατοντάδες φίλους, ανώνυμους και επώνυμους bloggers για την προώθηση και αναδημοσίευση από μέρους τους άρθρων του blog και που χωρίς την δική τους βοήθεια δεν θα είχα αξιωθεί να βρεθώ ανάμεσα στα μεγαλύτερα σε επισκεψιμότητα και καταξιωμένα blogs.

Ιδιαίτερα τους φίλους bloggers, όπου με βοήθησαν κατά καιρούς, χωρίς ιδιοτέλεια, ώστε να μπορώ να έχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα παρουσίας της σελίδας.

Εμπειρίες πρωτόγνωρες για μένα, παρουσία σε τοπικό τηλεοπτικό κανάλι λόγω blog εκ μέρους μου, αλλά και σχετικές αναφορές του blog από το αγαπημένο 2ο πρόγραμμα της ΕΡΑ, αλλά και από εφημερίδες όπως κάποιο ένθετο της «Ελευθεροτυπίας» νομίζω με τιμούν ιδιαίτερα.

Πέρα από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων – απόψεων, όπου κατά την ταπεινή μου γνώμη θεώρησα ότι αξίζουν την προσοχή μας, προσπάθησα να αναδείξω τα τοπικά προβλήματα του τόπου μου, αλλά και του τουρισμού, (όπου είναι άμεσα εξαρτώμενος), άλλοτε με έντονο ύφος (ας με συμπαθάτε για αυτό) και άλλοτε με ήπιο.

Σε αυτό το ταξίδι των 34 μηνών, δεν ξέρω τελικά αν κατάφερα κάτι, αλλά ένα είναι σίγουρο, το ότι πέρασα καλά, έμαθα πολλά, γνώρισα απίθανους και έξοχους ανθρώπους (bloggers και μη).

Σε αυτό το υπέροχο ταξίδι, περιπλανήθηκα, προβληματίστηκα, ωρίμασα σαν οντότητα (τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω), εμπλούτισα τις φτωχές γνώσεις μου, μερικές φορές συγκρούστηκα με συμφέροντα, κάποιοι με χαρακτήρισαν, με έκριναν αρνητικά, δέχτηκα «κτυπήματα», συνέχισα όμως, γιατί πάντα είχα γνώμονα το κοινό συμφέρον του τόπου μου.
Ευτυχώς όμως υπήρξαν και αυτοί (ελάχιστοι μεν), όπου με ενθάρρυναν.

Ένα πράγμα δεν κατόρθωσα και το έχω μεράκι, μία συνάντηση bloggers, από την Κρήτη τουλάχιστον, αφού για την υπόλοιπη Ελλάδα, λόγω απόστασης, μου είναι μη εφικτό.
Στην «μπλογκόσφαιρα» - «μπλογκογειτονιά» θα προσπαθήσω «αθόρυβα» και όποτε μου είναι εφικτό να είμαι εκεί και να παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν.

Εύχομαι τέλος να βρούμε τον δρόμο μας και σαν τόπος και σαν λαός, μέσα από τις αξίες που έχουμε παραμερίσει, για ένα ανθρώπινο μέλλον με αξιοπρέπεια και προοπτική για τις επόμενες γενιές.

Ευχαριστώ και πάλι.

Θα παρακαλούσα κάποιους φίλους bloggers να σταματήσουν να «βομβαρδίζουν» τα εισερχόμενα με spam mails, το θεωρώ πλέον ανώφελο.

Η σελίδα θα παραμείνει ανοικτή…… ποτέ δεν ξέρει κανείς, αλλά και για λόγους που οι φίλοι bloggers νομίζω ότι αντιλαμβάνονται.

Εννοείτε ότι με κάποιους φίλους, έτσι θέλω να πιστεύω άλλωστε, ότι δεν θα χαθούμε.

Αν μου επιτρέπεται θα ήθελα να κλείσω "ΚΑΠΩΣ...ΕΤΣΙ":

Το φθινόπωρο φέτος άργησε και ο ήλιος ήταν τρυφερός μαζί μας.
Και αυτό το χειμώνα θα μείνω πάλι εδώ κάτω, έρημος.
Κάνω βόλτες το απόγευμα στην άδεια παραλία, βλέπω τα κλειστά μαγαζιά με τα στόργια κατεβασμένα και σκέφτομαι πως, κάπως έτσι, γυρίζω στο χειμώνα μου δεμένος πισθάγκωνα, με τη βεβαιότητα του ίδιου του θανάτου μου.
Αγγίζω μόνο τα σημάδια πως κάποτε υπήρξα στα αχρησιμοποίητα υλικά που ο θάνατος περιφρονεί, φωτογραφίες, ενθύμια, επιστολές, σαν τη ζάχαρη που δεν προφταίνει να λιώσει στον καφέ μου και ισορροπεί, αμφίβολα, στο χείλος του φλυτζανιού.
Διακρίνω πλέον καθαρά αυτόν που με σαρκάζει, βρίσκω το πρόσωπο του κάθε μέρα, να μου μοιάζει περισσότερο.
Δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε πάντα με σπάταλη παραφορά μέσα στις παραθαλάσσιες τουριστικές κωμοπόλεις.
Αξίζει να παραμείνουμε καμιά φορά σ αυτές, να δούμε την μελλοντική τους ερήμωση σ αυτή τη πρόβα του Νοέμβρη.
Για να βεβαιωθούμε, κάποτε, πως οτι διαρκεί βιάζοντας τον καιρό, καταστρέφει αλόγιστα την ομορφιά με αντίτιμο λίγες φτηνές αναβολές.
Δεν θέλω να μελαγχολήσεις, ζήσαμε ωραία επειδή ποτέ δεν σε κράτησα τελειωτικά, επειδή έπρεπε να σε κερδίζω κάθε μέρα, όπως κερδίζει το κύμα ο άνεμος, όπως κερδίζει τον ήλιο η βροχή, έτσι όπως το τέλος που έρχεται....κέρδισε και κρατάει στα χέρια του κάποια κρυφή αρχή που αγνοούμε.

Χωρίς τίτλο.

Πόσες ευκαιρίες ακόμη?

Αν ονειρεύομαι; Όχι! Απλά εμπιστεύομαι... Εμάς

Πόσες ευκαιρίες ακόμη;
Ξεκινάς με την ορμή της πρώτης προσπάθειας, την φιλοδοξία της καλυτέρευσης, την ενεργητικότητα του οράματος για ένα μέλλον που έπεται, σ’ ένα παρόν που ακόμη δεν έχει «ξυπνήσει» και σ’ ένα παρελθόν που βυθίζεται.

Καταλήγεις, άλλοτε επιτυχημένα κατατρεγμένος ή αποτυχημένα βολεμένος
Σε ένα σύνολο κοινωνικό, άτυπα συνδεδεμένο με τις προσωπικές φιλοδοξίες των εκάστοτε φατριών, που ορίζουν και άγραφα θεσμοθετούν τους κανόνες της κοινωνίας.

Όμως, η κοινωνίες δεν αποτελούνται μόνο από τους (προ)εξέχοντες από το σύνολο, αλλά, και από τη βάση, το ισορροπημένο εκείνο κομμάτι της που απλά επιθυμεί να ζήσει και να απολαύσει τα απολύτως απαραίτητα.

Η έλλειψη συνοχής στο κοινωνικό σύνολο δεν οφείλεται μόνο στις διαφορετικές επιθυμίες και θέλω, αλλά και στα υποδείγματα των «αρχόντων» του. Αυτοί που επηρεάζουν, σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας, και προέρχονται από τα «εξέχοντα» πρόσωπα, εκείνα δηλαδή που όχι υπερτερούν σε αρετές από τους υπόλοιπους, αλλά, απλά εκμεταλλεύονται επιτυχώς την αδιαφορία των υπολοίπων για «αξιώματα»....Καθίστανται απλά εξυπνότεροι ή περισσότερο παιδευμένοι;
Πιο πονηροί ίσως...

Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν ως κίνητρο το όραμα ενός καλύτερου συνολικού «αύριο» αλλά ενός καλύτερου «αύριο» που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους.

Ο λαός, ως έννοια, είναι ένα σύνολο που εμπεριέχει και τους «εξέχοντες», κι αυτό είναι το όπλο τους, η προέλευσή τους από την ίδια μήτρα.
Οι Κάιν και οι Άβελ , που αντάλλαξαν, άλλος την αρετή του κι άλλος τη συνείδησή του, για να ξεχωρίσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Όμως, σε μια επιτυχημένη και εύρωστη – ηθικά και υλικά- κοινωνία, αυτός που πρέπει να φαίνεται και να ξεχωρίζει είναι το σύνολο και όχι το πρόσωπο.

Η επιτυχημένη κοινωνία της Ελλάδας, κι όχι του τάδε ή του δείνα.

Άρα λοιπόν, η δύναμη ανήκει στους πολίτες, κι όχι στους «άρχοντες». Εκείνοι είναι το μέσο της εξέλιξης και καλυτέρευσής μας κι όχι η αιτία. Δεν θα έπρεπε να τους ανήκει μόνο η επιτυχία, αλλά, η αποτυχία να χρεώνεται στους πολίτες.
Να αυτοχρίζονται επιτυχημένοι και να μας κατονομάζουν αποτυχημένους.

Τελείωσε το δόγμα του «όλοι φταίμε» επειδή συμμετέχουμε στην ίδια κοινωνία.
Τελείωσε ο φασισμός του «όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου»

Αρχίζει η δημοκρατία εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, τους πολίτες.
http://elafivolion.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

Σκόρπιες σκέψεις και προβληματισμοί.

Αναζητώντας την αλήθεια, φτάνουμε πολλές φορές σε αδιέξοδο. Ποτέ όμως δεν είναι μάταιη η αναζήτηση, καθώς αναγκαζόμαστε να σκεφτούμε, να φανταστούμε και να δοκιμάσουμε νέες εναλλακτικές, ενώ ταυτόχρονα σημαδεύουμε τις αποτυχημένες προσπάθειες, έτσι ώστε να μην ακολουθήσουμε ξανά αυτόν το δρόμο. Σε τελική ανάλυση, δεν είναι μόνο ο προορισμός που αξίζει αλλά και το ταξίδι, οπότε η διαδικασία της σκέψης κρίνεται από μόνη της ωφέλιμη και εποικοδομητική για το άτομο...

Σκέψη 1η: Η νεοελληνική νοοτροπία και οι καταστροφικές της συνέπειες

Για την παρούσα κρίση έχουν κατηγορηθεί οι πάντες. Οι σάπιοι πολιτικοί, οι κακοί Ευρωπαίοι, η στρίγγλα Μέρκελ, οι ασυνείδητοι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι αδίστακτοι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι των αγορών, το κακό μας το ριζικό, η έλευση του Αντιχρίστου... Δημοσιογράφοι και τηλεπαρουσιαστές της πεντάρας, προκειμένου να χαϊδέψουν τα αυτιά του κοινού τους, συναγωνίζονται για το ποιος θα κατηγορήσει με περισσότερη θέρμη όλους τους προαναφερόμενους, αλλά και αρκετούς ακόμη. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, κανένα πρόσωπο των ΜΜΕ δεν έχει αναφερθεί στον σημαντικότερο παράγοντα που μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε, ο οποίος δεν είναι άλλος από την καταστροφική νοοτροπία όλων μας. Δεν είναι ευχάριστο να αναγνωρίσεις οτι έχεις κι εσύ μερίδιο ευθύνης για την κρίση, είναι όμως απαραίτητο προκειμένου να αλλάξεις συμπεριφορά και να συνεισφέρεις στη λύση του προβλήματος....Η νοοτροπία των περισσοτέρων από εμάς παρουσιάζει αξιοσημείωτες ιδιαιτερότητες. Ενώ μοιάζει σε πολλά σημεία με την αντίστοιχη των πολιτών των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών, έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους Βαλκάνιους και Ασιάτες γείτονές μας, με τους οποίους συνυπάρξαμε για εκατοντάδες χρόνια. Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία της είναι ο ατομισμός και η αδιαφορία για το κοινωνικό σύνολο, ο κομφορμισμός και η παράλυση της αυθόρμητης σκέψης, η ακόρεστη επιθυμία για επίδειξη, αλλά και η έμφαση στα επιφανειακά χαρακτηριστικά (εξωτερική εμφάνιση, ρούχα, αυτοκίνητο, κοινωνική θέση, επάγγελμα, κλπ), με την ταυτόχρονη υποτίμηση των βαθύτερων αξιών. Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, οι συγκεκριμένες τάσεις χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των νεοελλήνων, κάτι που δεν είναι απλά δυσάρεστο, αλλά ανησυχητικό.

Ο κάθε τυπικός μικροαστός που διαμαρτύρεται για τη συμπεριφορά των πολιτικών και των κρατικών αξιωματούχων, ξεχνά πως αν ήταν στη θέση τους θα συμπεριφερόταν με παρόμοιο ή και χειρότερο τρόπο. Ο υπάλληλος που μπήκε με «μέσο» στο δημόσιο, ο αγρότης που δήλωσε ψεύτικα στοιχεία για να πάρει πολλαπλάσιες επιδοτήσεις, ο μικροεπιχειρηματίας που εξαπατά τους πελάτες του και κλέβει την εφορία, δεν διαφέρουν παρά μόνο ποσοτικά από το διεφθαρμένο υπουργό, ο οποίος χρησιμοποίησε τη μεγάλη εξουσία του για να γεμίσει τον τραπεζικό του λογαριασμό στην Ελβετία. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε οτι οι βουλευτές και οι υπουργοί προέρχονται από το λαό και είναι κατά κύριο λόγο εκφραστές της ίδιας νοοτροπίας.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε την πικρή πραγματικότητα, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν ξεκινήσουμε να ενδιαφερόμαστε έμπρακτα για το σύνολο, θα διαπιστώσουμε πως κάποια στιγμή θα ωφεληθούμε κι εμείς μέσα από αυτό. Αν τολμήσουμε να είμαστε αυθόρμητοι και αυθεντικοί, ο ρόλος μας ως πρόβατα μέσα στο κοπάδι θα αλλάξει. Αν δώσουμε έμφαση στην καλλιέργεια των ανθρώπινων αξιών αντί στην απόκτηση καταναλωτικών αγαθών, θα δώσουμε ένα καίριο πλήγμα στο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού...

Σκέψη 2η: Η μισαλλοδοξία στην εξουσία

Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο αποτέλεσε το σχόλιο ενός φίλου μου οτι, με βάση τα γενικώς παραδεκτά πρότυπα περί καλού και κακού, οι φανατικοί χριστιανοί είναι στην πλειοψηφία τους περισσότερο «κακοί» από το μέσο άνθρωπο. Κάποιος ανυποψίαστος παρατηρητής θα περίμενε ίσως το αντίθετο, έχοντας ακούσει οτι ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία της αγάπης, οτι η πίστη εξυψώνει τον άνθρωπο, κλπ. Κι όμως, είναι γεγονός οτι ανάμεσα στις τάξεις των ένθερμων χριστιανών συναντώνται κατά κόρον μισάνθρωποι, μισαλλόδοξοι, φθονεροί, παρανοϊκοί, σαδομαζοχιστικοί, βίαιοι και εκδικητικοί τύποι, σε ασύγκριτα μεγαλύτερη αναλογία από το γενικό πληθυσμό.

Έχοντας μάθει να καταπιέζουν τις σεξουαλικές και επιθετικές ορμές τους, οι περισσότεροι «θεοσεβούμενοι» έχουν συγκεντρώσει ένα τρομακτικά μεγάλο απόθεμα μίσους, το οποίο συχνά γίνεται εμφανές στην καθημερινή ζωή. Ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου, αυτό το μίσος μπορεί να εκφραστεί ως παράνοια, όπου ο πιστός υποψιάζεται και εχθρεύεται τους πάντες, ως πουριτανισμός, όπου ο ασκητισμός συνυπάρχει με τη μισανθρωπία, ως ρατσισμός και ξενοφοβία ή ως έκδηλος φθόνος προς όσους χαίρονται τη ζωή, αντίθετα με αυτούς. Το θρησκόληπτο ποίμνιο θεωρεί οτι η ανοικτή εκδήλωση της επιθετικότητάς του είναι αμαρτία, ενώ προτιμά να διαποτίζεται από καταστροφικά συναισθήματα, που εκφράζονται μόνο κατακλυσμικά σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν αισθανθούν οτι η θρησκεία τους, η πίστη τους, τα ιδανικά τους δέχονται επίθεση, όπως στην τραγελαφική υπόθεση των ταυτοτήτων.
Παρατηρούμε ουκ ολίγες φορές οτι οι θρησκευτικοί ταγοί ενός τέτοιου κοπαδιού είναι αντίστοιχα κυριευμένοι από παράλογο μίσος και μοχθηρία. Ένας τέτοιος ηγέτης είναι χωρίς αμφιβολία ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο οποίος πιστεύω δεν χρειάζεται συστάσεις. Μόνο το κεραυνοβόλο βλέμμα του και το άκαμπτο, στρυφνό και δηλητηριώδες ύφος του φτάνουν ώστε και ο πλέον αδαής να καταλάβει οτι δεν πρόκειται για κάποιον κήρυκα της αγάπης και της συγχώρεσης... Γνωστός τηλεμαϊντανός, που συνεχώς εμφανίζεται σε παράθυρα και εκπομπές, ενώ κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις εξ άμβωνος, προσπαθώντας να καλύψει το κενό που άφησε ο μακαριστός Χριστόδουλος (μια και ο Ιερώνυμος κρατά χαμηλούς τόνους). Σ' αυτόν λοιπόν τον απόστολο της μισαλλοδοξίας έχει ανατεθεί ο ρόλος να εκφράζει τα κατώτερα, σαδιστικά και καταστροφικά ένστικτα της ομάδας που εκπροσωπεί. Και το πετυχαίνει με εκπληκτική ευκολία!

Σκέψη 3η: Η πυξίδα της ιδεολογίας

Ένας συχνός προβληματισμός μου αφορά το κατά πόσον είναι ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες οι λύσεις που προτείνω στο blog, αλλά και στις συζητήσεις που κάνω με τις παρέες μου. Αναφέρομαι βεβαίως σε προτάσεις για σημαντικά κοινωνικά, οικονομικά ή πολιτικά θέματα και όχι σε απλά, καθημερινά ζητήματα. Είναι δυνατόν να υπάρξει ποτέ εξάλειψη της αδικίας και κοινωνική δικαιοσύνη, μπορεί να επικρατήσει ένα οικονομικό σύστημα που να προωθεί την ισότητα, τη συνεργασία και την ομοψυχία, είναι εφικτό να εφαρμοστεί στην πράξη η άμεση δημοκρατία; Ρητορικές οι ερωτήσεις μου, καθώς για κάποιες από αυτές δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια, ενώ για κάποιες άλλες η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Ας συνεχίζουμε όμως με μερικές ακόμη αμφιβολίες...
Αξίζει να προσπαθούμε, είτε για τη διάδοση μιας τέτοιας ιδέας, που θα άλλαζε τον κόσμο προς το καλύτερο, είτε για την έμπρακτη εφαρμογή της; Είναι δυνατόν να εφαρμοστούν κοινωνικά και οικονομικά προγράμματα, όταν έχουν αναπτυχθεί μόνο στη θεωρία και σχεδόν ποτέ στην πράξη; Μπορεί η ζωώδης φύση των ανθρώπων να προσαρμοστεί στα μοντέλα που έφτιαξαν λίγοι «πεφωτισμένοι», οι οποίοι κατά κανόνα νοιάζονταν για το κοινό καλό πολύ περισσότερο από το μέσο πολίτη; Η μόνη σίγουρη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι πως αξίζει να αγωνιστούμε. Ακόμα και αν δεν ευοδωθούν απόλυτα οι προσπάθειές μας, κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση θα γίνουν και αυτό είναι που μετράει σε τελική ανάλυση.
Για να κάνω την άποψή μου περισσότερο κατανοητή, θα καταφύγω σε ένα παράδειγμα, αυτό της πυξίδας. Όπως η πυξίδα μας δείχνει το μαγνητικό Βορά, έτσι και η ιδεολογία μας κατευθύνει στην ιδεατή και επιθυμητή κατάσταση. Στην πράξη όμως δεν χρησιμοποιούμε ποτέ την πυξίδα για να φτάσουμε στο μαγνητικό Βορά, αλλά για να πάμε κάπου βορειότερα, από λίγα μέτρα μέχρι πολλά χιλιόμετρα μακριά. Το ίδιο ισχύει και με τις ιδεολογίες, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές ή άλλου είδους, οι οποίες μας υποδεικνύουν την επιθυμητή κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε. Δεν πρόκειται ποτέ ουσιαστικά να φτάσουμε στην ιδεατή κατάσταση, π.χ. την εξάλειψη των ανισοτήτων, αλλά αν χρησιμοποιούμε την ιδεολογία ως πυξίδα θα κάνουμε σίγουρα κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Όπως το πλοίο έχει το μπούσουλα για να βρίσκει το δρόμο του μέσα στην καταιγίδα, έτσι κι εμείς, σ' αυτές τις μέρες της αλλοτρίωσης και του κομφορμισμού, είναι καλό να βαδίζουμε οδηγούμενοι από κάποια ιδεολογία.
Αναδημοσίευση: http://falsefaith.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

Τι άλλο μας περιμένει άραγε?

Γνωμικά...

«Σέβομαι την πίστη, αλλά η αμφιβολία είναι που σου εξασφαλίζει μια μόρφωση.»

—Wilson Mizner (Ουίλσον Μίζνερ) (1876-1933) Αμερικανός σεναριογράφος, ανεκδοτολόγος, και επιχειρηματίας.

«Αν ο θεός ήθελε να πιστεύουν σε αυτόν οι άνθρωποι, γιατί τότε εφηύρε τη λογική;»

—David Feherty (Ντέιβιντ Φέερτυ) (γεν. 1958) Διακεκριμένος πρώην επαγγελματίας παίκτης του γκολφ και νυν συγγραφέας και ραδιοφωνικός παρουσιαστής. (Αποδιδόμενο, αγνώστου πηγής.)

«Σκότωσε έναν άνθρωπο: είσαι δολοφόνος· σκότωσε ένα εκατομμύριο, κατακτητής· σκότωσέ τους όλους, Θεός.»
—Jean Rostand (Ζαν Ροστάν) (1894 – 1977) Γάλλος φιλόσοφος και βιολόγος, στο Pensées d’un Biologiste (1939· ανατυπώθηκε στο The Substance of Man, 1962, σελ. 68).
Πηγή:
http://diagoras.wordpress.com/

Εξαρση της κατάθλιψης λόγω της οικονομικής κρίσης

Στα όρια της κατάθλιψης λόγω της οικονομικής κρίσης βρίσκεται το 70% των Ελλήνων στην παραγωγική ηλικία, σύμφωνα με έρευνα που εκπονείται από την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στα άτομα που βιώνουν ανεργία ή μειώνεται δραματικά ο μισθός τους.

Το κύριο συναίσθημα που διαπιστώνεται είναι ο θυμός, που σημαίνει ματαίωση των προσδοκιών και της ελπίδας για οποιοδήποτε μέλλον και φόβος ότι οι πληροφορίες που ακούμε όλοι γύρω μας είναι πραγματικές.... Σύμφωνα με την ψυχολόγο Μαρία Λασιθιωτάκη, ο θυμός αυτός συνήθως εκτονώνεται είτε με οξυθυμία είτε με απάθεια ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου. Επίσης, παρατηρούνται συναισθήματα ενοχής και ντροπής των Ελλήνων σε σύγκριση με πολίτες άλλων χωρών.

Σύμφωνα με την ίδια, η διαχείριση της κατάστασης απαιτεί δράσεις απελευθέρωσης από το συναίσθημα στέρησης. «Η αισιοδοξία, το χιούμορ και ο εστιασμός σε άλλου είδους αγαθά έξω από τα καταναλωτικά είναι ένας πολύ καλός τρόπος αντιμετώπισης», καταλήγει.
nooz.gr

Ένα βήμα πιο κοντά στο ελιξίριο της νεότητας.

Επιστήμονες του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ κατάφεραν όχι απλώς να επιβραδύνουν τη γήρανση σε ποντίκια, αλλά να την αντιστρέψουν, ένα επίτευγμα που κατέστη εφικτό για πρώτη φορά και αποτελεί ένα ακόμα βήμα στο δύσκολο δρόμο για την καταπολέμηση της φθοράς των κυττάρων με το πέρασμα του χρόνου.

Στο τέρμα του ανηφορικού δρόμου βρίσκεται ο πολυπόθητος στόχος: περισσότερα χρόνια ζωής με υγεία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Για τους πιο ευφάνταστους, υπάρχει πάντα του όραμα του Μπένζαμιν Μπάτον, όπως στην ομώνυμη ταινία με τον Μπραντ Πιτ, που όσο γερνούσε, γινόταν ολοένα πιο νέος.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του κορυφαίου στον κόσμο πανεπιστημίου, υπό τον γενετιστή Ρόναλντ ντε Πίνιο, που παρουσίασαν την εργασία τους στο περιοδικό “Nature”, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ντέιλι Μέιλ», κατάφεραν να μετατρέψουν αδύναμα ζώα σε υγιή, αναγεννώντας τα όργανα του σώματός τους με μια πειραματική διαδικασία, η οποία μια μέρα μπορεί να εφαρμοστεί και στην αναζωογόνηση των ανθρωπίνων οργάνων, αντιστρέφοντας ή έστω καθυστερώντας τη -μέχρι σήμερα ανεπίστρεπτη- διαδικασία γήρανσης....Τυχόν ανακάλυψη ενός «ελιξίριου» κατά της γήρανσης θα είχε καταλυτικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και στο κόστος της, καθώς θα βελτιωνόταν η ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων και θα μειώνονταν τα περιστατικά άνοιας, εγκεφαλικών, καρδιοπάθειας κ.α.

«Αυτό που είδαμε σε αυτά τα ζώα δεν ήταν η επιβράδυνση ή η σταθεροποίηση της διαδικασίας γήρανσης. Είδαμε μια δραματική αντιστροφή της και αυτό ήταν απρόσμενο», δήλωσε ο Ντε Πίνιο. «Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατηγικές που θα βελτιώνουν τη δυνατότητα αναγέννησης των οργάνων, καθώς οι άνθρωποι γερνάνε, κι έτσι να αυξηθεί η ποιότητα της ζωής τους. Κατά πόσο θα μπορούσε να αυξηθεί και η διάρκεια ζωής, είναι ένα ερώτημα που ακόμα δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε», πρόσθεσε.

Η γήρανση είναι μια διαδικασία που προκαλείται από πολλούς παράγοντες και δεν έχει ακόμα γίνει πλήρως κατανοητή από τους επιστήμονες. Ανάμεσα στις αιτίες της είναι η δράση των ελεύθερων ριζών που βλάπτουν τα κύτταρα, το κάπνισμα, η υπεριώδης ακτινοβολία, άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες κ.α.

Οι ερευνητές του Χάρβαρντ εστίασαν την προσοχή τους στη σμίκρυνση του μήκους των τελομερών. Τα περισσότερα κύτταρα του σώματος περιέχουν 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων, όπου υπάρχει το γενετικό υλικό (DNA). Στην άκρη κάθε χρωμοσώματος υπάρχει ένα τελομερές, που αποτελείται από επαναλαμβανόμενα τμήματα DNA. Συνιστά ένα είδος βιολογικού ρολογιού που προστατεύει τα χρωμοσώματα και παράλληλα κονταίνει λίγο κάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται, ώσπου τελικά το κύτταρο παύει να λειτουργεί, «γερνάει» και πεθαίνει.

Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, από τα οποία είχε αφαιρεθεί η τελομεράση, ένα ένζυμο που ανακαλύφθηκε στη δεκαετία του ’80 και εμποδίζει τα τελομερή να μικρύνουν ανεξέλεγκτα. Χωρίς το ένζυμο, τα ποντίκια γέρασαν πρόωρα και υπέφεραν από διάφορα προβλήματα (μείωση ικανότητας οσμής, μικρότερος εγκέφαλος, αδυναμία γονιμότητας, γαστρεντερικές βλάβες κ.α.).

Όταν όμως οι ερευνητές ενεργοποίησαν ξανά το ένζυμο με τη βοήθεια της χημικής ουσίας 4-OHT, μετά από ένα μήνα περίπου οι κατεστραμμένοι ιστοί όχι μόνο αποκατέστησαν την ομαλή λειτουργία τους, αλλά και αναζωογονήθηκαν αντιστρέφοντας την μέχρι τότε πορεία γήρανσης (μεταξύ άλλων, δημιούργησαν νέους νευρώνες στον εγκέφαλό τους και απέκτησαν ξανά γονιμότητα).

Σύμφωνα με τον Ντε Πίνιο, «σε ανθρώπινους όρους, είναι σαν να έχεις ένα 40χρονο που δείχνει πια 80χρονος και καταφέρνεις να αντιστρέψεις τη διαδικασία, ώστε να γίνεται ξανά 50χρονος. Φαίνεται πως υπάρχει ένα σημείο επιστροφής για τα γηράσκοντα όργανα, το οποίο δεν είχαμε ως τώρα εκτιμήσει σωστά»,

Όμως η επανάληψη ενός ανάλογου επιτεύγματος στους ανθρώπους θα είναι σαφώς πιο δύσκολη. Τα ποντίκια παράγουν τελομεράση σε όλη τη ζωή τους, ενώ στους ανθρώπους το ένζυμο σταματά να παράγεται στους ενηλίκους, κάτι που οι επιστήμονες θεωρούν εξελικτικό «συμβιβασμό», προκειμένου να περιορίζεται ο κίνδυνος καρκίνου από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων. Η τεχνητή αύξηση των επιπέδων της τελομεράσης στους ανθρώπους μπορεί να επιβραδύνει τη γήρανση, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Ο Ντε Πίνιο πιστεύει όμως ότι μια θεραπεία με εισαγωγή τελομεράσης μέσω χαπιού στον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να είναι ασφαλής, αν γίνεται περιοδικά και μόνο σε νέους, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα καρκινικά κύτταρα κρυμμένα κάπου μέσα στα σώμα τους. Όπως είπε, κανένα ποντίκι δεν ανέπτυξε καρκίνο μετά την θεραπεία. Οι ερευνητές ήδη μελετούν κατά πόσο η μέθοδός τους μπορεί να επεκτείνει τη διάρκεια ζωής των πειραματόζωων, πέρα από το να επιτρέπει να ζήσουν υγιείς ζωές μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Ο δρ Στίβεν Αρτάντι, ειδικός στα τελομερή στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ, χαιρέτισε την ανακάλυψη, αλλά προειδοποίησε ότι οποιοδήποτε αντι-γηραντικό φάρμακο για τους ανθρώπους απέχει τουλάχιστον μια δεκαετία. Άλλοι ερευνητές όμως εμφανίστηκαν ακόμα πιο επιφυλακτικοί, λόγω των κινδύνων εμφάνισης καρκίνου και του γεγονότος ότι στους ανθρώπους η σταδιακή σμίκρυνση των τελομερών δεν είναι η μοναδική, ούτε ίσως καν η κυριότερη, αιτία γήρανσης.

Ο Ντε Πίνιο το παραδέχεται αυτό, αλλά επιμένει ότι αξίζει τον κόπο να δοκιμαστεί η αντι-γηραντική θεραπεία με τελομεράση, σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες που πιθανώς στο μέλλον θα έχουν ανακαλυφθεί και οι οποίες θα στοχεύουν σε άλλες βιοχημικές διαδικασίες της γήρανσης, πέρα από τα τελομερή.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature09603.html
ΑΠΕ - ΜΠΕ

Παζάρι - Bazzar

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΧΕΡΣΟΝΉΣΟΥ

ΒΡΙΤΟΜΑΡΤΙΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας καλούμε στο 9ον Χριστουγεννιάτικο Παζάρι μας που θα γίνει

ΚΥΡΙΑΚΗ 12-12-2010, ώρα 16.00 στην πλατεία της Εκκλησίας ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ στο Λ.Χερσονήσου....Θα ετοιμάσουμε γλυκά από διάφορα μέρη του κόσμου, καθώς

και παραδοσιακά γιορτινά ελληνικά γλυκίσματα, βάφλες, ποτά όπως το Σουηδικό

Gluk (κρασί με μπαχαρικά) , διάφορα λικέρ και Mojitos , ζεστή σοκολάτα και

καφέ. Επίσης θα έχουμε σουβλάκια και hot dog.

Φτιάχνουμε διάφορα χειροποίητα χριστουγεννιάτικα είδη δώρων όπως

κηροπήγια, διακοσμημένες κανέλλες, χριστ. στεφάνια, συνθέσεις, window colours,

αρκουδάκια , κούκλες και πολλά άλλα δώρα που φέρνουν χαρά και γιορτινό χρώμα.

Θα παρουσιάσουμε γιορτινό πρόγραμμα με κάλαντα, χορωδίες, τη μπάντα του Δήμου

μας , χορογραφίες και πολλές άλλες εκπλήξεις.

Παράλληλα θα διασκεδάσουμε με διάφορα happening όπως φωτογραφίες με τον

Άη-Βασίλη, το παιχνίδι του ψαρά, σκάκι, διαγωνισμό ζωγραφικής, καρουζέλ,

χειροτεχνίες και κατασκευές για τους μικρούς επισκέπτες στους οποίους ο

Άη-Βασίλης θα μοιράζει καραμέλλες.

Θα υπάρχει λαχειοφόρος αγορά (1 Ευρώ ο λαχνός) με πλούσια δώρα από τα καταστήματα της περιοχής.

Συμμετέχουν ο Δημοτικός Παιδικός Σταθμός Χερσονήσου, το Πνευματικό

Κέντρο Χερσονήσου, το ΚΑΠΗ, ο Πολ. Σύλ ΄΄Χερσόνησος΄΄, το Φιλόπτωχο Ταμείο

Άνω Χερσονήσου, το Πνευματικό Κέντρο Ενορίας Χερσονήσου, SOU BAHK DO, ο Βρεφονηπιακός Στ. ΄΄Ζουζουνάκια΄΄ , η Σκακιστική Ακαδημία Χερσονήσου και η

Σχολή Χορού Art Ballet.

Tα έσοδα από το Παζάρι θα διατεθούν στο ΄΄ΕΥ ΖΩ με τον καρκίνο΄΄,στον Ξενώνα

για την κακοποιημένη γυναίκα και το παιδί ,στο Σπίτι των Αγγέλλων΄΄ (οι οποίοι

συμμετέχουν επίσης στο Παζάρι) και για διάφορους άλλους φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε τη στήριξη του Δήμου Χερσονήσου.

Ελάτε να γιορτάσουμε όλοι μαζί - μικροί και μεγάλοι!

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!!

Δ.Σ. ΒΡΙΤΟΜΑΡΤΙΣ

Η ʽμπλόφαʼ της Τρόικας

Αν και η Ιρλανδία προσέφυγε στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης πρόσφατα έχει λάβει δημοσιονομικά μέτρα υπό τις οδηγίες και την εποπτεία του ΔΝΤ από το 2008. Τότε, κυβέρνηση και ΔΝΤ είχαν ορίσει ως βασικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 3% μέχρι το 2014, κάτι που οι περισσότεροι καλοί αναλυτές θεώρησαν ανεδαφικό.

Δύο χρόνια αργότερα και αφού η Ιρλανδία πήρε τα εύσημα για τη δημοσιονομική της προσπάθεια όχι μόνο αναγκάστηκε να προσφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης αλλά ακόμη και μετά από αυτήν την εξέλιξη, που υποτίθεται ότι στηρίζει και προστατεύει τη χώρα από χρηματοπιστωτικές αναταράξεις, το ΔΝΤ προέβλεψε ότι η επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα δεν πρόκειται να επιτευχθεί στο 2014 και ήδη η ημερομηνία μεταφέρθηκε στο 2015.... Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι ήταν υπερβολικά φιλόδοξο όταν έκανε τη σχετική και άλλες προβλέψεις. Η δήλωση αυτή αποτελεί επιβεβαίωση για τις αγορές ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές μάλλον δεν είναι τελικά αληθινές και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων συντηρούνται στα ύψη αφού μετά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου οι επενδυτές προεξοφλούν την ανάγκη παράτασης του χρονικού ορίου επίτευξης των οικονομικών στόχων.

Το ίδιο συνέβαινε και με το χρονικό περιθώριο αποπληρωμής του δανείου της Ελλάδας για το οποίο σύμφωνα με αποκλειστικά στοιχεία από το panagiotouvip.com οι επενδυτές έδιναν πιθανότητα επιμήκυνσης της τάξης του 99% και τελικά δικαιώθηκαν.

Έτσι, επιβεβαιώνεται ότι τα πολύ φιλόδοξα σχέδια του ΔΝΤ μπορεί να δίνουν την ψευδαίσθηση στους πολίτες ότι τα βάσανα τους θα τελειώσουν γρηγορότερα αλλά τελικά κάνουν διπλή ζημία αφού ασκούν αυξητικές πιέσεις στα επιτόκια δανεισμού καθώς οι επενδυτές δεν πείθονται για την αξιοπιστία τους αλλά και πτωτικές πιέσεις στην ψυχολογία των πολιτών όταν επιβεβαιωθεί πως δε μπορούν να υλοποιηθούν ενός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.

Αν έδειξε κάτι η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου αυτό είναι ότι το Μνημόνιο μπορεί να αλλάξει αρκεί η τροποποίηση να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τρόικας. Μέσα στα πλαίσια αυτής της λογικής αξίζει να αναρωτηθεί κανείς τί θα συνέφερε στην Τρόικα να πράξει αν η Ελλάδα δεν κατάφερνε να εκπληρώσει κάποιους από τους όρους του Μνημονίου στην ώρα της. Σίγουρα όχι να την αφήσει να πτωχεύσει, καθώς αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να αποτρέψει από την αρχή, προστατεύοντας τους δανειστές, τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και το ευρώ.

Έτσι στην πραγματικότητα το πιο πιθανό είναι ακόμη και αν η Ελλάδα αποτύχει στην εκπλήρωση κάποιων από τους στόχους του Μνημονίου να μη συμβεί απολύτως τίποτε άλλο από το να παραταθεί το χρονικό περιθώριο εκπλήρωσης τους, τουλάχιστον όσο η προσπάθεια αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Ειδάλλως και αν η Τρόικα αποφασίσει να υλοποιήσει την απειλή της και να σταματήσει την παροχή δανείων στην Ελλάδα θα πυροδοτήσει την απογείωση των επιτοκίων δανεισμού όχι μόνο της Πορτογαλίας, η οποία έχει, ήδη πτωχεύσει χρηματοπιστωτικά αλλά και της Ισπανίας και της Ιταλίας, δημιουργώντας ταχύτητα ένα πρόβλημα αξίας μεγαλύτερης του ενάμιση τρις ευρώ, το οποίο θα δυσκολευτεί πολύ να χρηματοδοτήσει και να διαχειριστεί.

Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν πως τόσο η Τρόικα όσο η ελληνική κυβέρνηση φοβούνται πως αν γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή δυνατότητα για ελαστικότητα από την πλευρά της πρώτης, τότε το πρόγραμμα που έχει εκπονηθεί θα είναι πολύ πιο δύσκολο να υλοποιηθεί καθώς οι κοινωνικές αντιδράσεις και πιέσεις θα αυξηθούν κατακόρυφα.

Συμπερασματικά όσο συμφέρει στην Τρόικα η Ελλάδα να μην πτωχεύσει το πιθανότερο θα είναι αυτό να μη συμβεί, ασχέτως της απόλυτης επίτευξης στόχων εντός χρονικών ορίων και ασχέτως δημοσιονομικών ή άλλων παραπτωμάτων κλπ. Αντίθετα, αν φτάσει κάποια στιγμή που αυτό θα είναι αδιάφορο για την Τρόικα ή και ευνοϊκό για τα συμφέροντα της, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
info@ekta1.gr
sofokleous10.gr

"Αυτό που κινεί αθέατα τα νήματα των εξελίξεων είναι οι ξέφρενες επιθυμίες μας..."

Τι είχε το κουτί της Πανδώρας μέσα;

Η ιστορία δεν μας λέει για αυτό τίποτα. Ο Ησίοδος μας άφησε να το βρούμε μόνοι μας. Κάποια αόριστα μόνο μουρμούρισαν οι κατοπινοί του. Ήθελε να κοπιάσουμε ίσως όπως συνηθιζόταν τότε. Του διέφυγε ότι μπορεί να μην ξανασκεφτόμασταν ποτέ οι άνθρωποι. Να μην μας ενδιέφερε καθόλου το θέμα. Στη δε πολυαγαπημένη του πατρίδα μισήσαμε την σκέψη όσο τίποτα. Την διώξαμε από τις πόλεις κλοτσηδόν αμέσως μόλις αυτός πέθανε, αμέσως μόλις τελείωσε αυτή η βασανιστική περίοδος της φιλοσοφίας. Μάλιστα περιμέναμε μουλωχτά λίγα χρόνια ακόμα, να φύγουν και οι υπόλοιποι μεγάλοι στοχαστές από τις γύρω πόλεις και μείναμε μόνοι μας. Αυτό ήταν. Τρελαθήκαμε από την χαρά μας, αρχίσαμε τα γλέντια και τους χορούς. Τρίβαμε τα χέρια μας από ικανοποίηση, γλυτώσαμε από δαύτους. Στη θέση τους βάλαμε δικηγόρους και επιχειρηματίες. Απελευθερωθήκαμε. Μας ενοχλούσε φοβερά αυτή η πουτάνα η σκέψη.
Έτσι καθαρίσαμε με αυτό το βαρύ παρελθόν. Πέσαμε στον λήθαργο της πνευματικής οκνηρίας και ησυχάσαμε. Βρήκαμε μια εύκολη φτηνή πατέντα εύχρηστη στον καθένα, μόνο και μόνο για να συνεννοούμαστε και κυρίως να αγοράζουμε στα μαγαζιά.... Δεν χρειαζόμασταν τίποτα περισσότερο. Μιλάω για όλο τον πλανήτη. Εμείς εδώ το παρακάναμε, ξεπεράσαμε όλους τους άλλους. Αντικαταστήσαμε την σκέψη με εξυπνάδες και ευφυολογήματα στις παρέες, ώσπου στο τέλος που το ζούμε τώρα, σκαρώσαμε την λεγόμενη λογική πασόκ. Ένα κάτι σαν φάρμακο, μια πανάκεια, μια κορτιζόνη που απαντούσε σε όλα. Που έκανε το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Μια λογική που έμαθε απ έξω και ανακατωτά όλος ο λαός και η εργατική του τάξη με επί κεφαλής τους συνδικαλιστάδες του. Μα είναι τόσο μεγάλο το χρονικό διάστημα που μας διηγείστε από τον Ησίοδο έως σήμερα. Συμφωνώ, αυτό το αδύνατο προσπαθώ να καταδείξω, γιατί έχουν βγει τα τσακάλια της παραπληροφόρησης ή της ανοησίας όταν σπανίως δεν είναι εγκάθετοι των εκδοτών και των τραπεζιτών, και σας λένε ακατανοησίες και ασυναρτησίες. Ούτε οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τα λεγόμενά τους. Παρουσιάζουν την κρίση ως ανεξήγητη, ως φυσικό φαινόμενο, ως μοιραίο κακό, κάτι σαν νεροποντή ή σεισμό, χωρίς φταίχτες και επιτελικά κατασκευασμένες αιτίες, οργανωμένες πολιτικές και συμφέροντα.
.
•
Όμως όλα ξεκαθαρίζουν σιγά σιγά στον πλανήτη. Τα γεγονότα φωτίζονται από ένα αργό ξημέρωμα που κρατάει κάποιες δεκαετίες τώρα. Από τότε που έσκασε μύτη για πρώτη φορά η αφθονία και η υπεραφθονία. Αρχίσαμε να τρώμε και να καταναλώνουμε ξέφρενα. Νομίζαμε ότι ήταν καλό. Δεν ξέραμε ότι θα χάναμε τη δουλειά μας, ότι έκρυβε το αντίθετο από αυτό που έδειχνε, την επιστροφή στην πείνα. Ούτε εμείς ούτε οι ευρωπαίοι συμπολίτες μας. Λιγδώσαμε το άντερό μας αλλά χάσαμε το μέτρο. Γίναμε όλοι υπέρβαροι. Αυτό που κινεί αθέατα τα νήματα των εξελίξεων είναι οι ξέφρενες επιθυμίες μας και λιγότερο ο συνεργάτης τους, το κεφάλαιο. Αυτό είναι που χρειάζεται να καταλάβουμε αμέσως και για πρώτη φορά στις νέες οικονομικές εποχές που δημιουργήθηκαν. Το κεφάλαιο από μόνο του είναι παροπλισμένο, αχρηστεμένο, περιορισμένο κυρίως. Μουχλιάζει στα σεντούκια και τις τράπεζες. Οι επιθυμίες μας το συντηρούν, το αναζωογονούν, του δίνουν λόγο ύπαρξης. Σε ένα σώφρονα άνθρωπο που δεν δανείζεται και δεν καταναλώνει, δεν έχει πέραση ο χρηματιστής και το κεφάλαιό του, καταποντίζεται και γυρίζει απογοητευμένο πάλι στο πιθάρι και μπαίνει μόνο του μέσα και κλειδώνεται. Να ξεχάσει, να παρηγορηθεί που δεν βρήκε έξω επιθυμίες να το ποτίσουν, να μας ξεσκίσει.
•
Αφρίζει όταν δεν δανειζόμαστε. Αυτό μαθαίνουμε μόλις τώρα αυτούς τους τελευταίους μήνες παγκόσμια. Μας επιτίθεται, μας απειλεί να δανειζόμαστε, να μας έχει στο χέρι. Οι επιθυμίες ήταν που ξέφυγαν από το πιθάρι της Πανδώρας. Αυτές μαζί με τους τοκογλύφους. Η σοφία της φύσης τα έφτιαξε μαζί αυτά, αδιαχώριστα. Του ξέφυγαν από το πιθάρι και τις κυνηγάει έξω να τις ξαναρπάξει. Μόλις τώρα μάθαμε μετά από πολλές χιλιετίες, τι έλεγε ο μύθος. Πίσω από όλα αυτά που συμβαίνουν στην ευρώπη χασκογελάει η αφθονία. Πίσω από τα ιλιγγιώδη δάνεια και τις επερχόμενες πτωχεύσεις. Αυτή η κερκόπορτα του ανθρώπου. Είναι το περίσσευμα που διψάνε να αρπάξουν οι τοκογλύφοι και μας παστώνουν με ψευδείς ανάγκες και διαφημιστική προπαγάνδα.
•
Αν κάτι χρειάζεται να κάνουμε στην μουχλιασμένη από την μακραίωνη αχρηστία συνείδησή μας, είναι να επέμβουμε στις επιθυμίες μας δραστικά. Να τις αναχαιτίσουμε ή τουλάχιστον να τις τιθασεύσουμε οπωσδήποτε. Όπως κόβουμε το τσιγάρο ή όπως αποτοξινωνόμαστε λίγο πριν το θάνατό μας από βαριά ναρκωτικά.
Έτσι ακριβώς πρέπει για να γλυτώσουμε από τις βιτρίνες και τους διαφημιστές. Να ξαναγίνουμε ολιγαρκείς και μετρημένοι στα ψώνια μας. Γιατί η αφθονία που μπλέξαμε και η υπερκατανάλωση που γεννά, είναι μια βαριά αρρώστια της ψυχής μας και το ξέρουμε μάλιστα. Για να ζούμε εμείς και όχι αυτές. Θέλοντας και μη το θέμα αυτό το συναντάω συνέχεια μπροστά μου, γιαυτό αναφέρομαι πάλι και πάλι. Είναι το πρώτο θέμα της εποχής μας.
•
Πρόκειται για μεγάλο πόλεμο με πολλές αιματηρές μάχες, που εύχομαι να αρχίσουν να καταλαβαίνουν κάποιοι. Κάθε τι που σαν χώρα, σαν άτομο, σαν οικογένεια δεν μπορώ να το αγοράσω, δεν το αγοράζω. Δεν το αγγίζω. Ούτε δανείζομαι να το πάρω. Πάει και τελείωσε. Πρέπει να ξαναμάθουμε έτσι. Καυτό είναι το φάρμακο και είναι δωρεάν να έχουμε υπ΄όψιν μας. Κι ούτε το αφήνω να γίνει ψυχολογικό απωθημένο μέσα μου. Το περνάω στη συλλογική βοήθεια, στη συζήτηση μαζί της. Ποτέ μα ποτέ δεν δανείζομαι συμπολίτη για επιθυμίες. Το ίδιο ισχύει και για σας Ιρλανδοί φίλοι, Πορτογάλοι, Ισπανοί και όσοι γυροφέρνετε στο λάκκο των επιθυμιών σας.
•
Μπήκατε και μπήκαμε σε μια περιπέτεια από την λαιμαργία του ματιού.
Φτάσαμε μέσα από τις σειρήνες της αγοράς στις βιτρίνες της αγοράς. Αποτέλεσμα να μην μπορούμε λαοί ολόκληροι να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες αφού ασχολούμαστε μόνο με τις επιθυμίες μας. Αυτό και μόνο κρύβεται πίσω από αυτή την τεράστια παγκόσμια κρίση. Αυτό κρυφογελάει χαιρέκακα πίσω από όλα αυτά. Το ψύχραιμο μάτι του παρατηρητή που είναι έξω από αυτόν το χορό της κατανάλωσης των άχρηστων με δανικά, δεν το πιστεύει αυτό που γίνεται είκοσι χρόνια. Αν δεν είναι κανείς εξυπνάκιας οικονομολόγος, να αναλύει περισπούδαστα από τηλεοράσεως το οφθαλμοφανές, αυτό που ο κάθε πολίτης αντιλαμβάνεται αμέσως, θα καταλάβει αμέσως ότι ο εκμαυλισμός των επιθυμιών μας είναι αίτιο και δημιουργία αυτής της κατάντιας. Ο εκμαυλισμός των αισθήσεών μας. Δεν υπάρχει μέλλον ούτε δικό μας ούτε του ίδιου του πλανήτη και των όντων του. Τίποτα άλλο μυστηριώδες και αδιερεύνητο δεν συμβαίνει. Αντίθετα από τις τσιρίδες και τις κραυγές των επιχειρηματιών για ανάπτυξη και πλήρη κατάργηση όλων των εργασιακών νόμων, όχι άλλη ανάπτυξη πρέπει να λέμε εμείς. Η ανάπτυξη είναι συμφορά και μόνο. Γιατί δεν πήγε ποτέ στον κόσμο παρά στις τσέπες των βιομηχάνων και επιχειρηματιών. Έχουμε υπέρ αρκετή δεν την χρειαζόμαστε. Νοικοκύρεμα θέλουμε. Πολιτικό οικονομικό, κοινωνικό. Και όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, θα του σχίζει η ζωή και η πραγματικότητα τα διπλώματά του όπως ήδη όρχησε να σχίζει παγκόσμια.
•
Και φυσικά καιροφυλακτούν τοκογλύφοι και άλλου είδους πτωματοφάγα και αρπαχτικά πάνω από το ετοιμόρροπο κουφάρι μας, να τσακίσουν τους πάντες και να νομιμοποιήσουν κυρίως τους εαυτούς τους τώρα που τους εμφανίστηκε για πρώτη φορά αυτή η τόσο μεγάλη ευκαιρία, η τόσο απρόσμενη και απροσδόκητη τύχη. Να νομιμοποιήσουν και να διαιωνίσουν αυτή την κατάσταση τρίβοντας τα χέρια τους για την εγκληματική επιτυχία τους, που βλέπουν τον κάθε ξελιγωμένο ινδιάνο να δουλεύει για αυτούς για να αγοράσει τις χάντρες της Ερμού.
•
Γιατί φίλοι μου, η άρνηση είναι μεγαλειώδης συνειδησιακή πράξη. Συγγνώμη, αλλά δεν φαντάζεστε τι κολοσσιαία σημασία έχει για την ζωή μας και την ιστορία της ανθρωπότητας. Της ίδιας της φύσης. Είναι η αρετή του ατόμου. Και δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη τέτοια επιλογή και προσπάθεια του ανθρώπου. Είναι ο μέγιστος καρπός της ελλογικότητας, όπως ξανάλεγα πριν χρόνια. Είναι αυτή που λέει όχι σε όλα αυτά και εκτοξεύει τον άνθρωπο στα ουράνια, τον πάει στο σύμπαν. Που τον στέλνει να συναντηθεί με τις άλλες ελλογικότητες , με τα άλλα σκεφτόμενα όντα του σύμπαντος, με την σωφροσύνη και την σοφία τους, έτη φωτός μακριά από τα χρηματιστήρια και τα μαλακισμένα τους κέρδη. Και ας μη ρωτήσει ο προβοκάτορας: που ξέρουμε ότι αυτοί θα είναι καλύτεροι από εμάς.
•
Είναι πάρα πάρα πολύ απλό, σε σημείο που δεν φαίνεται, που δεν μπορείς να το αναγνωρίσεις. Η αφθονία μας έφαγε τα σωθικά. Μας διέλυσε σαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τα μυαλά. Δεν μπορούμε να αντιδράσουμε στο ελάχιστο. Φτάσαμε να μιλάτε ανενδοίαστα για σόπινκ θέραπι ως κάτι το φυσιολογικό. Από την ελευθερία των βουνών στην ελευθερία των βιτρινών άχρηστα ζώντα. Παίξατε και χάσαμε σαν είδος. Η φύση σας απέρριψε πλήρως. Μας απέρριψε αν προτιμάτε. Και το έκανε πρώτα οικολογικά, πριν το κάνει βίαια ως πολιτική, κοινωνιολογία και οικονομία.

Το πιθάρι λοιπόν είχε μέσα φυλακισμένους τους τοκογλύφους και τις επιθυμίες μας.
http://nefestoras1.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

Γιατί το iPad never can be a newspaper!

Άνδρας ή γυναίκα; Εξαρτάται από την οπτική γωνία!

Νευροεπιστήμονες των πανεπιστημίων «Χάρβαρντ» και «ΜΙΤ» των ΗΠΑ έκαναν για πρώτη φορά μια αναπάντεχη ανακάλυψη: ο ανθρώπινος εγκέφαλος βλέπει μερικά πρόσωπα ως ανδρικά όταν εμφανίζονται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του οπτικού πεδίου του, και ως γυναικεία όταν εμφανίζονται σε μια διαφορετική περιοχή.

Η μελέτη ανατρέπει ένα μακρόχρονο αξίωμα της νευροεπιστήμης, ότι το πώς ο εγκέφαλος βλέπει ένα αντικείμενο, δεν εξαρτάται από το σε ποιο ακριβώς σημείο του οπτικού πεδίου του παρατηρητή αυτό εμφανίζεται.

Οι ερευνητές, υπό τον Αράς Αφράζ του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Εγκέφαλο "ΜακΓκάβερν" του ΜΙΤ, που δημοσίευσαν τη σχετική έρευνα στο περιοδικό βιολογίας "Current Biology", χαρακτήρισαν ως "απρόβλεπτο" το εύρημα τους, ότι δηλαδή είναι δυνατό ένας άνθρωπος να κοιτάζει ένα πρόσωπο και να τού φαίνεται διαφορετικού φύλου, ανάλογα με την οπτική γωνία από την οποία το παρατηρεί....Στην καθημερινή ζωή το φαινόμενο αυτό περνά απαρατήρητο, επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί και άλλα στοιχεία (μαλλιά, ρούχα κ.α.) για να συμπεράνει το φύλο του προσώπου απέναντί του. Όταν όμως, όπως έδειξαν τα πειράματα των επιστημόνων, δημιουργούνται πρόσωπα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τα οποία είναι σκοπίμως απαλλαγμένα από δευτερεύοντα χαρακτηριστικά ενδεικτικά του φύλου, τότε έρχεται στο προσκήνιο η εγγενής τάση του εγκεφάλου να κρίνει το φύλο ανάλογα με την τοποθεσία του προσώπου σε σχέση με την οπτική γωνία του παρατηρητή.

Οι ερευνητές έδειξαν στην οθόνη σε εθελοντές μια μεγάλη γκάμα προσώπων, από πολύ αρρενωπών έως πολύ θηλυκών, και τούς ζήτησαν να τα ταξινομήσουν κατά φύλο. Όσο πιο "ενδιάμεσα" (πιο ανδρόγυνα) ήσαν τα δημιουργημένα από τον υπολογιστή πρόσωπα, τόσο περισσότερο οι εθελοντές (που έπρεπε να κοιτάζουν στο κέντρο της οθόνης) τα έβλεπαν ως αρσενικά ή θηλυκά, ανάλογα με το πού ακριβώς αυτά εμφανίζονταν στο οπτικό πεδίο τους σε διάφορα σημεία της οθόνης.

Δεν ακολουθούσαν, όμως, όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πρότυπα, καθώς διαφορετικοί εθελοντές είχαν διαφορετικές τάσεις. Μερικοί έκριναν τα πιο ανδρόγυνα πρόσωπα ως γυναικεία κάθε φορά που εμφανίζονταν στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης, ενώ άλλοι έκριναν ως ανδρικά τα πρόσωπα που εμφανίζονταν στην ίδια ακριβώς γωνία. Όμως οι άνθρωποι, ανάλογα με την διαφορετική ομάδα "προκατάληψης" που άνηκαν, έτειναν να κάνουν πάντα την ίδια αξιολόγηση του φύλου.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(10)01442-9

sibilla - σίβυλλα: Τώρα οι ευρωπαίοι τραπεζίτες θέλουν να ελέγξουν και τη γνώση με τη βία!

sibilla - σίβυλλα: Τώρα οι ευρωπαίοι τραπεζίτες θέλουν να ελέγξουν και τη γνώση με τη βία!

Βγάλτε το άχτι σας...

Καταπληκτικά παιχνίδια για να βγάλετε το άχτι σας!!

ΚΛΙΚ στους παρακάτω συνδέσμους:

http://www.greekpayback.com/game_1.htm

http://www.greekpayback.com/game_2.htm

http://www.greekpayback.com/game_3.htm

http://www.greekpayback.com/game_4.htm

Έρχεται «κούρεμα» αποδόσεων στους καταθέτες!

Η επανεμφάνιση της «αιμορραγίας» καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα τον Νοέμβριο και το άδοξο τέλος των προσπαθειών επανόδου στη διατραπεζική αγορά έφερε και πάλι τις τράπεζες στα πρόθυρα «πολέμου» επιτοκίων για την προσέλκυση καταθετών. Ο «πόλεμος» τελικά αποφεύγεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Β», με «συμφωνία κορυφής» υπό την εποπτεία του Παπακωνσταντίνου-Προβόπουλου, η οποία άνοιξε από χθες το δρόμο για μεγαλύτερες «ενέσεις» ρευστότητας από την ΕΚΤ και… κούρεμα αποδόσεων στους καταθέτες.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, ότι στη χθεσινή συνάντηση των κορυφαίων τραπεζιτών της χώρας με τον υπουργό Οικονομικών και το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος οριστικοποιήθηκε η συμφωνία για τη «μοιρασιά» μεταξύ των μεγάλων τραπεζών, που θα λάβουν τη μερίδια του λέοντος, του νέου «πακέτου» κρατικών εγγυήσεων, ύψους 25 δις. ευρώ....Για να προχωρήσει η συμφωνία, το υπουργείο Οικονομικών δέχθηκε να… κάνει γαργάρα προς το παρόν την υπουργική απόφαση που είχε εκδώσει μέσα στο καλοκαίρι, στην οποία έχει αναφερθεί με πρόσφατο δημοσίευμά του το «Β». Αν εφαρμοζόταν η απόφαση, οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι τράπεζες που θα λάβουν τις εγγυήσεις θα ήταν υποχρεωμένες να υποβάλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχέδια βιωσιμότητας, για να αποδείξουν ότι «στέκονται» και χωρίς τις κρατικές εγγυήσεις. Αν τα σχέδια αυτά δεν ήταν αρκούντως πειστικά, οι τράπεζες θα ήταν εκτεθειμένες στον κίνδυνο να τους επιβληθεί σχέδιο αναδιάρθρωσης από την Κομισιόν, για τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους.

Οι τεράστιες ενισχύσεις ρευστότητας που θα λάβουν και πάλι οι τράπεζες, ύστερα από τα 15 δις. ευρώ του πρώτου σχετικού «πακέτου» και τα πρόσθετα 15 δις. ευρώ που έλαβαν φέτος, δίνουν στις τράπεζες επαρκή «πυρομαχικά» ρευστότητας, ώστε να διαβούν και πάλι το κατώφλι των… φιλόξενων μηχανισμών παροχής χρηματοδοτήσεων από την ΕΚΤ, ώστε να μειωθεί η ενοχλητική και επιζήμια εξάρτησή τους από τους καταθέτες, οι οποίοι εκτιμάται ότι τον Νοέμβριο απέσυραν περί τα 2 δις. ευρώ, λόγω της επιδείνωσης της κρίσης στην Ευρωζώνη και των ανησυχιών για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Ήδη, κορυφαία στελέχη τραπεζών ενημέρωναν από χθες τους αναλυτές των χρηματιστηριακών οίκων, ότι με την αποδέσμευση των 25 δις. ευρώ θα μπορέσουν να αποκλιμακώσουν το προσεχές διάστημα τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων, που ήδη τις τελευταίες ημέρες ακόμη και για σχετικά μικρά ποσά είχαν τάσεις… φυγής από το επίπεδο του 4%, ενώ για μεγαλύτερα ποσά κυκλοφορούν και πάλι φήμες ότι προσφέρονταν αποδόσεις που… έβγαζαν μάτια, ιδιαίτερα από τράπεζες με σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.

Η κυβέρνηση επιχείρησε, σύμφωνα με πληροφορίες, να εξασφαλίσει κάποιες δεσμεύσεις των τραπεζιτών, ότι οι νέες ενισχύσεις ρευστότητας δεν θα ανοίξουν μόνο το δρόμο για… τσεκούρωμα αποδόσεων των καταθετών, αλλά και για περισσότερες χρηματοδοτήσεις στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές. Όμως, οι πληροφορίες του «Β» αναφέρουν, ότι το υπουργείο Οικονομικών «έφαγε πόρτα» άλλη μια φορά από τους τραπεζίτες, οι οποίοι περιμένουν πρώτα να «πιάσουν ταβάνι» οι επισφάλειες σε αυτή την καθοδική φάση του οικονομικού κύκλου και να διευθετήσουν σε μονιμότερη βάση τα προβλήματα ρευστότητας, πριν ανοίξουν και πάλι τις στρόφιγγες των χορηγήσεων.

Η χθεσινή «συνάντηση κορυφής» για τη χάραξη πορείας του τραπεζικού συστήματος τους επόμενους μήνες επικεντρώθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, και στα stress test που είναι υποχρεωμένη, βάσει του μνημονίου, να διενεργεί η Τράπεζα της Ελλάδος και να παραδίδει στην τρόικα τα αποτελέσματά τους το αργότερο 15 ημέρες μετά το τέλος κάθε τριμήνου. Επειδή, όμως, το μνημόνιο φαίνεται ότι δεν τηρείται με ευλάβεια, όταν οι υποχρεώσεις που επιβάλλει θίγουν το τραπεζικό σύστημα, από τον περασμένο μήνα είχε ανακοινωθεί η αναβολή των ελέγχων ως το τέλος του χρόνου.

Παρότι για το θέμα των stress test δεν «διέρρευσαν» πολλά από τους παριστάμενους στη χθεσινή συνάντηση (για ευνόητους λόγους…), εκτιμάται ότι τα τεστ αντοχής θα αρχίσουν από το τέλος του πρώτου τριμήνου 2011, όταν θα μπορούν (ύστερα από τον αγώνα δρόμου των τραπεζών για άντληση κεφαλαίου) να βγάλουν ευπρόσωπα αποτελέσματα.

Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι η χθεσινή συνάντηση έλαβε χώρα εν αναμονή των κρίσιμων ανακοινώσεων που αναμένονται την Πέμπτη από την ΕΚΤ, η οποία αναμένεται να ανακοινώσει τις αποφάσεις της για την τύχη των έκτακτων μέτρων παροχής ρευστότητας στις τράπεζες. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Β», οι εμπορικοί τραπεζίτες ενημερώθηκαν από τον κ. Γ. Προβόπουλο, ότι η ΕΚΤ προσανατολίζεται να αναβάλει τουλάχιστον μέχρι το τέλος του α’ τριμήνου του 2011 την απόφαση για απόσυρση των έκτακτων μέτρων.

Στις αποφάσεις της Φραγκφούρτης βαραίνει η αρνητική υποδοχή από τη διατραπεζική αγορά και την αγορά ομολόγων των αποφάσεων για διάσωση της Ιρλανδίας, επιμήκυνση του ελληνικού δανείου και μορφοποίηση του νέου μόνιμου μηχανισμού στήριξης της Ευρωζώνης. Οι χρηματοδοτικές συνθήκες για τις ασθενείς τράπεζες παρέμειναν και χθες εξαιρετικά «σφιχτές». Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι ακόμη και ορισμένες ασθενείς τράπεζες της Γερμανίας (και όχι μόνο οι… συνήθεις ύποπτες τράπεζες των χωρών της περιφέρειας) δείχνουν έντονη αδυναμία απεξάρτησης από τις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ και αυτό βαραίνει σημαντικά στις αποφάσεις των κεντρικών τραπεζιτών, οι οποίοι αναμένεται να διατηρήσουν τουλάχιστον μέχρι το τέλος Μαρτίου το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα σε «θερμοκοιτίδα ρευστότητας».

Με αυτή την απόφαση της ΕΚΤ άνοιξε ο δρόμος για γενναία, πρόσθετη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, με τις κρατικές εγγυήσεις των 25 δις. ευρώ, οι οποίες θα ήταν αμφίβολο αν μπορούσαν να ενεργοποιηθούν, στην περίπτωση που η ΕΚΤ αποφάσιζε από τις αρχές του 2011 να σταματήσει την απεριόριστη παροχή ρευστότητας στις τράπεζες. Έτσι, μέχρι και το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2011 οι ελληνικές τράπεζες υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να αυξήσουν πάνω από και από τα 110 δις. ευρώ τη συνολική τους χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, ελπίζοντας ότι αργότερα θα αρχίσουν να εξομαλύνονται οι συνθήκες στις αγορές, ώστε να γίνει η επόμενη προσπάθεια απεξάρτησης, με σταδιακή επιστροφή στη διατραπεζική.
http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1671--lr---

"Εγώ, ξέρετε, μεγάλωσα ξυπόλυτος, σε μεγάλη φτώχεια"

Και όμως υπάρχουν ακόμη ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Μαθήματα ανθρωπιάς, ήθους και αξιοπρέπειας παρέδωσε ένας Ηρακλειώτης, ο οποίος υπό καθεστώς πλήρους ανωνυμίας,
έσπευσε να καταβάλλει τα χρήματα που χρωστούσε συμπολίτης μας προκειμένου να γλυτώσει το σπίτι του από πλειστηριασμό. Είχε διαβάσει το σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πατρίδα» και ένιωσε συγκλονισμένος από το γεγονός ότι κάποιος κινδύνευε να μείνει στο δρόμο για ένα ποσό της τάξεως περίπου των 6.000 ευρώ.
Σε μία εποχή οικονομικής κρίσης, ανέχειας και ηθικής κατάπτωσης, ο άνθρωπος αυτός απέδειξε εμπράκτως την ευαισθησία και την μεγαλοψυχία του με μοναδικό γνώμονα να σώσει από την οικονομική καταστροφή κάποιον παντελώς άγνωστο σε αυτόν. Έπραξε αυτό που του
έλεγε η συνείδηση και η καρδιά του με ταπεινότητα.
Μακριά από φανφάρες και επικοινωνιακά τερτίπια. Και αυτό είναι το πιο συγκινητικό αλλά και παρήγορο συνάμα. Τέτοιες πράξεις σε κάνουν να χαμογελάς αισιόδοξα, αναφωνώντας: Και όμως υπάρχουν άνθρωποι!....Τα στοιχεία του Ηρακλειώτη είναι στη διάθεση της εφημερίδας ωστόσο διατηρούν την ανωνυμία του, σεβόμενοι απόλυτα την επιθυμία του. Ήταν λίγο μετά τις 5 το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής όταν επισκέφθηκε τα γραφεία της εφημερίδας ένας καλοσυνάτος κύριος. Ζητούσε να μάθει πληροφορίες σε σχέση με το ρεπορτάζ και σχετικά με τον Ηρακλειώτη ο οποίος κινδύνευε να χάσει το σπίτι που είχε κληρονομήσει από τη μητέρα του, στην περιοχή της Θερίσσου, για ένα χρέος περίπου 6.000 ευρώ από επιταγή.
Ο πλειστηριασμός έχει προγραμματιστεί στο Ειρηνοδικείο Ηρακλείου και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος βρισκόταν σε κατάσταση απόγνωσης αφού δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να ξεπληρώσει την οφειλή του προς τον ιδιώτη.
Ο κύριος ζήτησε μόνο το τηλέφωνο του δικηγόρου, ο οποίος έχει αναλάβει να κάνει την ανακοπή κατά του προγράμματος πλειστηριασμού για λογαριασμό του ιδιοκτήτη του ακινήτου.
«Θέλω να βοηθήσω αυτήν την οικογένεια με όλη μου την ψυχή», μας εξομολογήθηκε ο 65χρονος Ηρακλειώτης με την ευγενική φυσιογνωμία. «Δεν θα ηρεμήσει η ψυχή μου και η συνείδηση μου όσο ξέρω ότι θα μπορούσα να σώσω το σπίτι του και δεν το έκανα. Εγώ, ξέρετε, μεγάλωσα ξυπόλυτος, σε μεγάλη φτώχεια. Η ζωή τα έφερε έτσι και σήμερα έχω οικονομική άνεση. Όσο ζω και όσο μπορώ, θα βοηθώ συνανθρωπους μου»
cretalive.gr

Downloading... καταστάσεις!

Το είδα (clopy-paste): http://asimonis.wordpress.com/

Να ανοίξει ο φάκελος του δημοσίου χρέους!

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου*

«Οι διευθύνουσες ελίτ- κεντρικοί τραπεζίτες, υπουργοί Οικονομικών, πολιτικοί που εμφανίζονται ως ταγοί της δημοσιονομικής αρετής- συμπεριφέρονται σαν ιερείς αρχαίας θρησκείας, αξιώνοντας ανθρωποθυσίες για να κατευνάσουμε την οργή αόρατων θεών (των αγορών ομολόγων)... Όποιος αμφιβάλλει για τα βάσανα που προκαλεί η περικοπή δημοσίων δαπανών σε μια ασθενή οικονομία, ας στρέψει την προσοχή του στα καταστροφικά αποτελέσματα των προγραμμάτων λιτότητας σε Ελλάδα και Ιρλανδία. Θα πει κανείς ότι οι χώρες αυτές δεν είχαν την πολυτέλεια της επιλογής. Είναι αξιοσημείωτο, όμως, ότι όλα αυτά τα βάσανα που επωμίστηκαν οι λαοί τους δεν φαίνεται να βελτίωσαν στο ελάχιστο την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις κυβερνήσεις τους»....Όταν οι New York Times δημοσίευαν τις παραπάνω εκτιμήσεις του Πολ Κρούγκμαν, στα μέσα Αυγούστου, αρκετοί θεώρησαν ότι ο διάσημος οικονολόγος εζήλωσε δόξαν Κασσάνδρας. Εκείνη την εποχή τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα τα αγγλόφωνα και γερμανόφωνα, δεν φείδονταν επαίνων για τον Ιρλανδό πρωθυπουργό Μπράιαν Κάουεν: Τα σκληρά μέτρα αποδίδουν καρπούς, η οικονομία της Ιρλανδίας ανακάμπτει και ο Κέλτικος Τίγρης, που τόσους και τόσο είχε εντυπωσιάσει τα προηγούμενα χρόνια, θα είναι γρήγορα έτοιμος για καινούργια άλματα, έλεγαν τότε. Να όμως που ο πληγωμένος Τίγρης, αφού βρέθηκε εκ νέου στα όρια της κατάρρευσης παρά τα απεχθή μέτρα της κυβέρνησής του, οδηγήθηκε με το μαστίγιο της κ. Μέρκελ στο κλουβί του «μηχανισμού διάσωσης» Ε.Ε.- ΔΝΤ, όπου εδώ και μήνες βρίσκεται και η Ελλάδα.

Κοινή πλέον είναι η εκτίμηση ότι οι χειρότεροι κίνδυνοι βρίσκονται όχι πίσω μας, αλλά μπροστά μας. Το ενδεχόμενο ενός ανεξέλεγκτου φαινόμενου ντόμινο με τελική κατάληξη την κατάρρευση του ίδιου του ευρώ θεωρείται πιθανό από αναλυτές όπως ο Γκίντεον Ράχμαν των Finacial Times: «Προτού καλά- καλά τακτοποιηθεί το πακέτο διάσωσης της Ιρλανδίας, οι αγορές ομολόγων στρέφουν το δυσοίωνο ενδιαφέρον τους προς την Πορτογαλία», σημείωνε ο αρθρογάφος. Προσέθεσε δε ότι «μετά την Πορτογαλία, είναι πιθανό να έρθει η σειρά της Ισπανίας».

Πραγματικά, η Ισπανία, που μαστίζεται κι αυτή από δημοσιονομική κρίση αφότου έσκασε η φούσκα της αγοράς ακινήτων, όπως και στην Ιρλανδία, είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Πορτογαλίας, επομένως ο πρώτος που θα «μολυνθεί» από ενδεχόμενη χρεωκοπία της. Με την ανεργία στο 20% και το κόστος δανεισμού διαρκώς αυξανόμενο, η κατάσταση της οικονομίας της εμφανίζεται εξαιρετικά ευάλωτη. Κι αν οι κρίσεις μικρών χωρών, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογλία είναι σχετικά εύκολο να απορροφηθούν από την ευρωζώνη, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ισπανία. Μια μεγάλη χώρα 46 εκατομμυρίων, με μια οικονομία της τάξης των 1,4 τρις δολαρίων θα μπορούσε να προκαλέσει τεκτονικούς σεισμούς στις τράπεζες της Γερμανίας και της Γαλλίας. Ας σημειωθεί ότι οι τελευταίες κατέχουν το 48% του ισπανικού και του πορτογαλικού χρέους και το 41% του ελληνικού.

Σε κάθε περίπτωση, γίνεται πλέον φανερό ότι η υπερχρέωση των κρατών δεν αφορά μόνο τους «τεμπέληδες» Έλληνες ή τους «μεθυσμένους από τη φούσκα των ακινήτων» Ιρλανδούς, όπως ήθελαν τα ρατσιστικά στερεότυπα της περασμένης άνοιξης. Αντίθετα, εξελίσσεται σε πραγματικά οικουμενικό πρόβλημα τεραστίων διαστάσεων, ανάλογο με εκείνο που ήρθε στο προσκήνιο για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’80. Μόνο που τότε, το πρόβλημα αφορούσε τις υπερχρεωμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου, ιδίως της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, αλλά και της Ανατολικής Ευρώπης (π.χ. Πολωνία), που πλήρωσαν πάρα πολύ ακριβά την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού που επέβαλαν οι ΗΠΑ επί Ρόναλντ Ρίγκαν, για να υποστούν βαρύ τον πέλεκυ του ΔΝΤ στη συνέχεια.

Σήμερα η κατάσταση εμφανίζεται αντεστεραμμένη: Η υπερχρέωση αφορά όχι στον Τρίτο Κόσμο, αλλά στις μητροπόλεις του βιομηχανικού Βορρά. Ενδεικτικά, το εξωτερικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) της Λατινικής Αμερικής κυμαίνεται στο 40% του ΑΕΠ, έναντι 100% για τις ΗΠΑ, 155% για τη Γερμανία, 188% για τη Γαλλία, 416% για τη Βρετανία και 470% για την Ολλανδία! (Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Ελλάδα, με εξωτερικό χρέος γύρω στο 167% πρέπει να θεωρείται όχι σπάταλη, αλλά σχετικά... εγκρατής!). Το εύλογο ερώτημα, που αποσιωπάται συνήθως, είναι πως είναι δυνατόν οι πιο πλούσιες κοινωνίες του κόσμου να έχουν τόσο φτωχά κράτη; Αν οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και οι Ιρλανδοί αχαλίνωτοι, πως εξηγείται η υπερχρέωση των πρωταθλητών της προτεσταντικής ηθικής, Γερμανίας και Ολλανδίας και των κοιτίδων του μονεταρισμού, Αμερικής και Βρετανίας;

Η απάντηση προκύπτει αβίαστα: Ακριβώς η νεοφιλελεύθερη στροφή από τη δεκαετία του ’80 είναι που δημιούργησε τις βάσεις για το εκτρωματικό δίπολο «πλούσιοι ιδιώτες- φτωχά κράτη». Πρώτα απ’ όλα, με την κατάρρευση των φορολογικών εσόδων των κρατών, καθώς οι φορολογικοί συντελεστές για τα επιχειρηματικά κέρδη συρρικνώθηκαν, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, στο μισό ή και στο ένα τρίτο (στην Ελλάδα, από 40% σε 20%). Μόνο την οκταετία 2000- 2008, στις χώρες του ΟΟΣΑ η φορολογία επιχειρήσεων έπεσε κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες. Κι αυτό, σε εποχές παχιών αγελάδων και εκτόξευσης των επιχειρηματικών κερδών!

Ο δεύτερος, καθοριστικός παράγοντας της υπερχρέωσης ήρθε με τα αστρονομικά κονδύλια που διέθεσαν τα κράτη για τη διάσωση των τραπεζών (χωρίς κατά κανόνα να τις εθνικοποιήσουν και χωρίς να θίξουν ιδιαίτερα τα κεφάλαια των μεγαλομετόχων). Κονδύλια, που ανέρχονταν σε 700 δις δολάρια για τις ΗΠΑ, 500 δις για τη Βρετανία και 1.700 δις για την Ε.Ε. στο σύνολό της. Κι ύστερα από όλο αυτό το όργιο «ιδιωτικοποίησης των κερδών- κοινωνικοποίησης των ζημιών», καλείται ο μεγάλος όγκος των μη προνομιούχων να πληρώσει το λογαριασμό...

Δημόσιος λογιστικός έλεγχος

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ευρωζώνη πιστοποιούν ότι το χρέος των αναπτυγμένων κρατών έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εξελίσσεται σε θανάσιμο βρόχο κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό χωρίς να είναι μοναδικό: Για τόκους και χρεωλύσια το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει τον επόμενο χρόνο 65 δις ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από το μισό (54.4%) του τακτικού προϋπολογισμού θα πάει στους πιστωτές μας, κυρίως στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Συγκριτικά, το σύνολο των δαπανών για μισθούς, συντάξεις, Παιδεία, Υγεία και κοινωνική ασφάλιση θα είναι μόλις το 32% του τακτικού προϋπολογισμού!

Το χειρότερο είναι ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν διαγράφουν καμία προοπτική βελτίωσης, το αντίθετο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, στο σύνολο των βιομηχανικών κρατών το χρέος θα ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ εντός του 2010. Οι προβλέψεις της Τράπεζας Διεθνών Διευθετήσεων (BIS)- κάτι σαν υπερτράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών- για το 2010 είναι οι εξής: Ιαπωνία 204% του ΑΕΠ, Ιταλία 130%, ΗΠΑ και Γαλλία 100%. Όσο για το 2020, η κατάσταση προβλέπεται εφιαλτική, σε πείσμα των οδυνηρών μέτρων λιτότητας: Ιαπωνία 300%, Βρετανία 200%, Βέλγιο, Γαλλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ιταλία και ΗΠΑ 150%.

Υπό το βάρος αυτών των δεδομένων κερδίζει έδαφος η ιδέα για μια σύγχρονη «Σεισάχθεια», με διαγραφή μεγάλου μέρους των συσσωρευμένων χρεών- κάτι που ήδη έγινε με επιτυχία τα τελευταία χρόνια στις περιπτώσεις της Αργεντινής και του Ισημερινού. Για τον σκοπό αυτό εργάζονται διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις μεγάλου βεληνεκούς, όπως η CADTM, η οποία ξεκίνησε ως πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους του Τρίτου Κόσμου, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, στην πορεία όμως διηύρυνε το πεδίο δράσης της, περιλαμβάνοντας και τις χρεωμένες χώρες του βιομηχανικού Βορρά.

Μια βασική ιδέα που προωθεί η CADTM- η οποία προσφέρει και την απαιτούμενη τεχνογνωσία για την υλοποίησή της- είναι ο δημόσιος, λογιστικός έλεγχος (audit) του δημόσιου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα- οφειλέτης ανοίγει το φάκελλο του δημοσίου χρέους, ώστε να μάθουν τόσο οι πολίτες της όσο και η διεθνής κοινή γνώμη ποιοι δάνεισαν τι και για ποιο σκοπό, που πήγαν στην πραγματικότητα τα κονδύλια αυτά, τι συμβάσεις υπεγράφησαν, ποιοι ωφελήθηκαν από αυτές, αν υπήρξαν σκανδαλώδεις διαδικασίες κλπ. Στο έδαφος αυτής της έρευνας, θα γίνει δυνατό να τεκμηριωθεί ποιο τμήμα του χρέους πήγε όντως σε αναγκαίες αναπτυξιακές προσπάθειες και συνεπώς πρέπει να εξυπηρετηθεί και ποιο ήταν, κατά τη διεθνή νομική ορολογία, «απεχθές χρέος» (odious debt), το οποίο έχει βάσιμους λόγους να μην αναγνωρίσει και να μην αποπληρώσει ο λαός της χώρας.

Μήπως θα έπρεπε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου- είτε μόνη της, είτε σε συνεργασία με άλλες, περιφερειακές χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία ή και η Ισπανία- να προχωρήσει και αυτή σε δημόσιο λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους από ανεξάρτητη επιτροπή διεθνούς κύρους, υπό συνθήκες πλήρους διαφάνειας; Δεν είναι καιρός να ανοίξουμε τους φακέλους των εξοπλιστικών δαπανών, των C4I και της Siemens, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και του κεκλιμένου «Παπανικολή», ή ακόμη των δημοσίων έργων και των πολεμικών αποζημιώσεων; Δεν είναι καιρός να συγκροτήσουν και τα έθνη- οφειλέτες τη δική τους «τρόικα», που θα ελέγξει τους πιστωτές και τους ελεγκτές τους;

*Από την “Καθημερινή” της Κυριακής, 28.11.2010

Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο με… πελάτη την Ελλάδα;

Πανηγυρικό κλίμα για την επιμήκυνση του διεθνούς δανείου των 110 δις. ευρώ επιχειρεί να καλλιεργήσει από χθες η κυβέρνηση. Όμως, το πιθανότερο είναι ότι η χώρα θα χρειασθεί και δεύτερο διεθνές δάνειο, που θα συνοδευθεί από ένα δεύτερο μνημόνιο, το οποίο θα συναφθεί αυτή την φορά με το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που γεννήθηκε χθες, με τις αποφάσεις των Βρυξελλών!

Χάρη στη διαπραγμάτευση για την ιρλανδική διάσωση, που έκλεισε με μια συμφωνία για πολυετές δάνειο 67 δις. ευρώ στο Δουβλίνο, το οποίο θα εξοφληθεί το 2021, η κυβέρνηση κατάφερε να επισπεύσει τις αποφάσεις για να διορθωθεί μια… καραμπινάτη ανορθογραφία του ελληνικού μνημονίου: ότι το μεγαλύτερο βάρος της εξυπηρέτησης του διεθνούς δανείου έπεφτε τη διετία 2014-2015, επιβαρύνοντας τη χώρα με «τρελό» λογαριασμό χρεολυσίων, που θα την οδηγούσε με μαθηματική βεβαιότητα στη χρεοκοπία....Οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε., στην έκτακτη σύνοδο που συγκλήθηκε στις Βρυξέλλες, αποφάσισαν να παραταθεί κατ’ αντιστοιχία προς το χρόνο εξυπηρέτησης του ιρλανδικού δανείου και το ελληνικό. Έτσι, τα 110 δις. ευρώ θα εξοφληθούν μέχρι το 2021, με επιτόκιο που αναμένεται με επόμενη απόφαση να αυξηθεί, φθάνοντας το 6%, όπως άλλωστε προβλεπόταν από το αρχικό μνημόνιο, στην περίπτωση παράτασης του χρόνου εξόφλησης.

Όμως, οι χθεσινές αποφάσεις των Βρυξελλών στην πραγματικότητα δημιουργούν μια εξαιρετικά δυσμενή για τις ασθενείς χώρες της περιφέρειας αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης και οι συνέπειες αυτών των αποφάσεων θα γίνουν αισθητές στην Ελλάδα, όταν υποχρεωθεί, όπως θεωρείται βέβαιο πλέον και από την τρόικα, να ζητήσει πρόσθετο δάνειο, πέραν των 110 δις. ευρώ, για να καλυφθεί η «τρύπα» στην κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας, την οποία με βεβαιότητα δημιουργεί η διαφαινόμενη αδυναμία της χώρας να επιστρέψει στις αγορές το 2012.

Σε μια προσπάθεια αιφνιδιασμού των αγορών, που ήταν έτοιμες να μεταφέρουν την πυρκαγιά της Ιρλανδίας στην Πορτογαλία και την Ισπανία, Γαλλία και Γερμανία επιτάχυναν τις αποφάσεις για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που θα ονομασθεί Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (European Stability Mechanism – ESM) και ήδη «έπιασε δουλειά», αφού θα καλύψει χρηματοδοτικά την Ιρλανδία μετά το 2013. Παράλληλα οριστικοποίησαν την απόφαση για ενσωμάτωση ρήτρας συλλογικής δράσης σε όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται στην Ευρωζώνη μετά το 2013, οριστικοποιώντας έτσι το διαχωρισμό της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων σε δύο ταχύτητες: στην πρώτη, των χωρών με ουσιαστικά ανύπαρκτο κίνδυνο αφερεγγυότητας θα ενταχθούν οι χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης, στη δεύτερη οι χώρες της περιφέρειας.

Για να καθησυχάσουν τις αγορές, Γαλλία και Γερμανία συμφώνησαν ότι η αναδιάρθρωση του χρέους κάθε χώρας που θα ζητά τη στήριξη του ESM δεν θα είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, όπως ζητούσε αρχικά το Βερολίνο. Αντιγράφοντας το μοντέλο λειτουργίας του ΔΝΤ, αποφάσισαν ότι η αναδιάρθρωση χρέους θα είναι το τελευταίο μέτρο που θα εφαρμόζεται, όταν έχει πιστοποιηθεί απόλυτα η αφερεγγυότητα μιας χώρας.

Από σήμερα οι αγορές θα κληθούν να ερμηνεύσουν πόση σημασία έχει αυτή η μικρή γερμανική παραχώρηση και αν θα σταματήσει όντως τη μετάδοση της πυρκαγιάς στις χώρες της περιφέρειας. Πολλοί αμφισβητούν ότι αυτό θα συμβεί, αφού οι αγορές βλέπουν τη «μεγάλη εικόνα»: το δόγμα, που όριζε ότι «στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν χρεοκοπίες», έχει πλέον πάψει να ισχύει και τα ομόλογα των κρατών θα πρέπει να τιμολογηθούν ανάλογα, ενσωματώνοντας σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση το πρόσθετο κόστος ασφάλισης του κινδύνου αναδιάρθρωσης του χρέους, που με τις χθεσινές αποφάσεις θα είναι υπαρκτός στο μέλλον.

Τι σημαίνουν, όμως, όλα αυτά για την Ελλάδα; Η επιμήκυνση του δανείου των 110 δις. ευρώ αναμφίβολα αποτρέπει τη χρεοκοπία το 2014, αλλά δεν απαντά στο βασικό πρόβλημα που θα εμφανισθεί πολύ νωρίτερα:

n Η ίδρυση του ESM και η καθιέρωση διαδικασίας ελεγχόμενης χρεοκοπίας, έστω και σαν ύστατο μέσο αντιμετώπισης μιας κρίσης υπερχρέωσης, αναμένεται ότι θα διατηρήσει σε πολύ υψηλό επίπεδο το κόστος δανεισμού της Ελλάδας, όταν θα πρέπει να βγει στις αγορές, το αργότερο το 2012, για να καλύψει ένα μέρος των χρηματοδοτικών αναγκών, τις οποίες εξαρχής είχε συμφωνηθεί ότι δεν θα κάλυπτε το διεθνές δάνειο των 110 δις. ευρώ.

n Αν το κόστος δανεισμού είναι απαγορευτικά υψηλό, ή –ακόμη χειρότερα- η αγορά αρνηθεί να χρηματοδοτήσει μια χώρα υψηλού κινδύνου, όπως η Ελλάδα, μέσα στο 2011 θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση για νέο δάνειο, το οποίο θα καλύψει το κενό. Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της Κομισιόν τις τελευταίες ημέρες άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο νέας χρηματοδότησης. Όμως, το δάνειο αυτό θα πρέπει να χορηγηθεί πλέον από τον ESM και να υπογραφεί άλλο ένα μνημόνιο δανεισμού, που αναμένεται ότι θα είναι εξίσου «σκληρό» με το πρώτο μνημόνιο.

n Ουσιαστικά, μέσα από τις διαδικασίες αυτές, η Ελλάδα θα παραμείνει δέσμια των διαδοχικών «πακέτων στήριξης» από τους δύο μηχανισμούς της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, εφαρμόζοντας επί σειρά ετών σκληρά προγράμματα δημοσιονομικής πειθαρχίας και βίαιου αποπληθωρισμού, στο τέλος των οποίων δεν αποκλείεται –το αντίθετο, γίνεται πιθανότερη- η αναδιάρθρωση του χρέους.

Η απόφαση της Γερμανίας να πει οριστικό «όχι» στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που θα μπορούσε να εκδηλωθεί μέσω της αποδοχής των προτάσεων για έκδοση ευρωομολόγων, σηματοδοτεί από χθες έναν επικίνδυνο διαχωρισμό των χωρών της Ευρωζώνης σε ισχυρές και ασθενείς και προετοιμάζει «λύσεις» για τη διάσωση του ευρώ, που θα υποβάλλουν σε εξαντλητικές πολιτικές λιτότητας τις χώρες της περιφέρειας. Γι’ αυτό και είναι μάλλον άστοχο να πανηγυρίζει κανείς για την επιμήκυνση του διεθνούς δανείου των 110 δις. ευρώ, βλέποντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος…
sofokleous10.gr