Ο Αριστοτέλης προσεγγίζει με τη χαρακτηριστική καθαρότητα τής αρχαιοελληνικής σκέψης (δηλαδή χωρίς προπαγανδιστικές ηθικολογίες τύπου «πατρίδας», «εθνικής ενότητας» κ.λπ.) τα αίτια, που οδηγούν φυσιολογικά σε ευρείας κλίμακας κοινωνικές συγκρούσεις μεταξύ ελεύθερων (ή «ελεύθερων») υπηκόων ή πολιτών.
Από τέτοιου είδους συγκρούσεις μεταξύ αριστοκρατών και δήμου είναι γεμάτη η κοινωνική ιστορία τής αρχαίας Ελλάδας και από εκεί ακριβώς αντλεί το υλικό του ο Αριστοτέλης. Χάρη σε αυτές τις συγκρούσεις (που γενικεύθηκαν τον 7ο και 6ο αιώνα σε όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις), αναδύθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία ο Πολιτικός Άνθρωπος και η Αυτόνομη, Αυτοθεσμιζόμενη και Αυτοκυβερνώμενη Πολιτεία (δηλαδή η μή ετερόνομη κοινωνία, η Κοινωνία Χωρίς Κράτος και Κυβέρνηση).
Έτσι αποκτά κάποιος μια ολοκληρωμένη αντίληψη τού γιατί και πώς μιά κοινωνία οδηγείται στον κοινωνικό (ή «εμφύλιο», όπως τον αποκαλεί παραπλανητικά η εθνικιστική προπαγάνδα) πόλεμο. Ειδικά η ανάλυσή του για τις επαναστάσεις στα ολιγαρχικά καθεστώτα μοιάζει αξεπέραστα διαχρονική και άκρως επίκαιρη, αφού κατά την αρχαία πολιτική σκέψη, το αντιπροσωπευτικό καθεστώς (όπως π.χ. ο «πολυ»κομματισμός ή ο «μονο»κομματισμός) δεν συνιστούν φυσικά δημοκρατία, αλλά απλώς μιά ολιγαρχία, κοινωνικής έστω, συναίνεσης....Φαίνεται όμως, ότι αυτό, που ο Αριστοτέλης πραγματεύθηκε ως φυσιολογική αντίδραση και άμυνα των κοινωνικών υποζυγίων εναντίον τών κοινωνικών αγωγιατών, δεν θεωρείται και τόσο φυσιολογικό από τους -εν αφασία ευρισκόμενους- αυτοαποκαλούμενους «απογόνους» του. Σε πλήρη αντίθεση με τούς -σε διαρκή κοινωνική ανησυχία- αρχαίους Έλληνες, οι αυτοαποκαλούμενοι «συνεχιστές» και «κληρονόμοι» τους (στην πραγματικότητα τζάμπα μάγκες των γηπέδων και σημαιοεπιδειξίες των εθνικών καρναβαλοεπετείων) προσφέρουν χριστιανικότατα (αλλά και με «εθνική ομοψυχία» και «πατριωτισμό») και το άλλο τους μάγουλο στούς ταγούς τους. Oι ταγοί αυτοί δεν είναι βέβαια άλλοι από τους -απο- κλειστικώς εγχώριας «κοπής»- γνωστούς και ως «λαμόγια», που πλούτισαν πτωχεύοντας τη χώρα και τώρα κατευθύνουν έντεχνα το κατηγορητήριο προς τους «κακούς» και «ανθέλληνες» Γερμανούς, ή προς την (παντελώς άσχετη με το θέμα) διεθνή οικονομική κρίση...
Περισσότερα: http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=1310
Από τέτοιου είδους συγκρούσεις μεταξύ αριστοκρατών και δήμου είναι γεμάτη η κοινωνική ιστορία τής αρχαίας Ελλάδας και από εκεί ακριβώς αντλεί το υλικό του ο Αριστοτέλης. Χάρη σε αυτές τις συγκρούσεις (που γενικεύθηκαν τον 7ο και 6ο αιώνα σε όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις), αναδύθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία ο Πολιτικός Άνθρωπος και η Αυτόνομη, Αυτοθεσμιζόμενη και Αυτοκυβερνώμενη Πολιτεία (δηλαδή η μή ετερόνομη κοινωνία, η Κοινωνία Χωρίς Κράτος και Κυβέρνηση).
Έτσι αποκτά κάποιος μια ολοκληρωμένη αντίληψη τού γιατί και πώς μιά κοινωνία οδηγείται στον κοινωνικό (ή «εμφύλιο», όπως τον αποκαλεί παραπλανητικά η εθνικιστική προπαγάνδα) πόλεμο. Ειδικά η ανάλυσή του για τις επαναστάσεις στα ολιγαρχικά καθεστώτα μοιάζει αξεπέραστα διαχρονική και άκρως επίκαιρη, αφού κατά την αρχαία πολιτική σκέψη, το αντιπροσωπευτικό καθεστώς (όπως π.χ. ο «πολυ»κομματισμός ή ο «μονο»κομματισμός) δεν συνιστούν φυσικά δημοκρατία, αλλά απλώς μιά ολιγαρχία, κοινωνικής έστω, συναίνεσης....Φαίνεται όμως, ότι αυτό, που ο Αριστοτέλης πραγματεύθηκε ως φυσιολογική αντίδραση και άμυνα των κοινωνικών υποζυγίων εναντίον τών κοινωνικών αγωγιατών, δεν θεωρείται και τόσο φυσιολογικό από τους -εν αφασία ευρισκόμενους- αυτοαποκαλούμενους «απογόνους» του. Σε πλήρη αντίθεση με τούς -σε διαρκή κοινωνική ανησυχία- αρχαίους Έλληνες, οι αυτοαποκαλούμενοι «συνεχιστές» και «κληρονόμοι» τους (στην πραγματικότητα τζάμπα μάγκες των γηπέδων και σημαιοεπιδειξίες των εθνικών καρναβαλοεπετείων) προσφέρουν χριστιανικότατα (αλλά και με «εθνική ομοψυχία» και «πατριωτισμό») και το άλλο τους μάγουλο στούς ταγούς τους. Oι ταγοί αυτοί δεν είναι βέβαια άλλοι από τους -απο- κλειστικώς εγχώριας «κοπής»- γνωστούς και ως «λαμόγια», που πλούτισαν πτωχεύοντας τη χώρα και τώρα κατευθύνουν έντεχνα το κατηγορητήριο προς τους «κακούς» και «ανθέλληνες» Γερμανούς, ή προς την (παντελώς άσχετη με το θέμα) διεθνή οικονομική κρίση...
Περισσότερα: http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=1310
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου