Ζω για τη μέρα που...

Απεργία
Ζω για τη μέρα που θα απεργούν οι "ελάχιστοι", αυτοί,
αλλά αρκετοί για να μην μπαρκάρουν τα κρουαζιερόπλοια, ναυτεργάτες,
αλλά όχι μόνο αυτοί...

ζω για τη μέρα που θα απεργούν οι υπάλληλοι του μετρό και δε θα μπορώ να μετακινηθώ
κι οι ταξιτζήδες από δίπλα,
αλλά και οι υπάλληλοι στην εφορία ώστε να μην μπορώ να βγάλω τα παράβολα
για να πάρω δίπλωμα αυτοκινήτου
και να αγοράσω δικό μου ΙΧ!

Θα απεργούν, λέει, κι οι βαθμολογητές των πανελληνίων και δε θα ξέρω τι δουλειά θα κάνει το παιδί μου, αν θα μπει σε μια σχολή με αναγνωρίσιμο πτυχίο, αν θα του ανοιχτούν δρόμοι "κοινωνικής ανέλιξης"!

Θα απεργούν και τα περίπτερα, και δε θα μπορώ ούτε σπίτι μου να κάτσω καπνίζοντας τα τσιγάρα μου...

κι όταν θα πάω απελπισμένος, μετά το εξαντλητικό μου περπάτημα, στο λιμάνι, θέλοντας αλλού να ψάξω την τύχη μου, αυτοί οι "λίγοι" δε θα μ'αφήσουν να πάω πουθενά! Δε θα μπορώ να πάω να πνίξω τον πόνο του υστερήματός μου στα νησιώτικα σφηνάκια - όλα εδώ θα πληρώνονται!....Τη μέρα που θα απεργούν οι τραπεζοϋπάλληλοι και δε θα μπορώ να πάρω τα λεφτά μου,
ώστε κι αν ξεχαστούν οι υπάλληλοι στις αεροπορικές, εγώ να μην έχω λεφτά να βγάλω εισιτήρια!

Θα απεργούν μέχρι κι οι δημοσιογράφοι, και δε θα βγάζουν φυλλάδα ούτε για να μου πουν γιατί απεργούν!

Ζω γι'αυτήν την απαίσια μέρα,
γιατί τότε θα'ναι οι πολλοί που θα καταπατούν τις ελευθερίες μου,
θα 'μαι εγώ κι εσύ που θα πετάμε τις πλασματικές ελευθερίες μας στα κομμάτια!

Γιατί δε θέλω να είναι ανοιχτά τα περίπτερα όταν δεν έχω φράγκο στην τσέπη,
με δελεάζουν, τι να κάνουμε!
Ούτε οι τράπεζες όταν δεν έχω τραπεζικό λογαριασμό,
ούτε - ούτε τα αεροδρόμια όταν δεν έχω φτάσει ποτέ πιο πέρα απ'την Κόρινθο!

Ζω γι'αυτήν τη μέρα,
γιατί θα ξέρω ποια θα είναι η επόμενη.
http://presunt0s.blogspot.com/2010/06/blog-post_27.html