Γράφει στις 25 Μαρτίου 1842 στον Γ. Τερτσέτη:
Είναι είκοσι χρόνια που σαν σήμερα η Ελλάδα έσπασε τις αλυσίδες.
Η μέρα αυτή του Ευαγγελισμού είναι μέρα για χαρά και για δάκρυα. Χαρά για τα μελλούμενα, δάκρυα για τη σκλαβιά τη περασμένη.
Και για το σήμερα τι να πω; Η διαφθορά είναι τόσο γενική, κι έχει ρίζες τόσο βαθιές, που σε κάνει να σαστίζεις. Μόνο όταν τα αίτια της διαφθοράς εξολοθρευτούν πέρα ως πέρα, θα μπορέσουμε να'χουμε μια ηθική αναγέννηση.
Τότε το μέλλον μας θα είναι μεγάλο, όταν όλα στηριχτούν στην ηθική, όταν θριαμβεύσει η δικαιοσύνη, όταν τα γράμματα καλλιεργηθούν όχι για μάταια επίδειξη, παρά για το όφελος του λαού, που έχει ανάγκη από παιδεία και από μόρφωση όχι σχολαστική. (Αλληλογραφία ό.π., σ.370)
Λόγια τα οποία είναι επίκαιρα σήμερα όσο ποτέ άλλοτε...
3 σχόλια:
Από τόσο παλιά λοιπόν η Ελλάδα έχει αρχίσει να παίρνει τον κατήφορο, γιαυτό έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο και εγώ αναρωτιέμαι πως σε τόσο λίγο καιρό (από τότε που άρχισα να παρακαλουθώ και να είμαι σε θέση να κρίνω) έχουμε απαξιώσει τα πάντα και απαξιωθεί απ'όλους. Σ'ευχαριστω που μου άνοιξες τα μάτια
Διεγράφη κατά λάθος,ξαναγράφω:
DONT GIVE IT UP!!
Δημοσίευση σχολίου