Είναι τόσο σημαντικό να διεκδικούν οι παιδαγωγοί την φαντασία των παιδιών.
Μπορεί το εκπαιδευτικό σύστημα και η μισθοδοτική πολιτική να καταρρακώνουν κάθε μέρα κι ένα όνειρο τους, αλλά τα όνειρα των παιδιών φλέγονται από αλήθειες και φαντασία, που πρέπει να εκφραστούν και που τόσο έχουμε όλοι ανάγκη.
Όταν κοιτάζεις παιδικά μάτια, που περιμένουν κάτι από σένα, δεν κολλάς στο ρολόι σου να περάσει η βαρετή ώρα, να πληρωθείς και να πας σπίτι σου.
Κοιτάζεις κατάματα την ελπίδα, την χαρά χωρίς υποκρισίες, το μέλλον της ίδιας μας της ύπαρξης.
Ας μην μπλέκουνε τα μίζερα θέλω τους, που δεν βρήκαν ανταπόκριση και τις υποσχέσεις που δεν τους εκπλήρωσε το κράτος ως όφειλε, με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο λειτούργημά του δασκάλου.
Ακόμα κι αν πρέπει να υποστούνε καθημερινές σκληρότητες, για να αντεπεξέλθουνε σε αυτό. Ταπεινή γνώμη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου