Οτι απέμεινε από τον Μάη του 68!

Συνθήματα και γκράφιτι!!

-Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
-Η Φαντασία στην Εξουσία
-Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
-Διαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο.
-Η ανία είναι αντεπαναστατική.
-Δεν θα αξιώσουμε τίποτα, δεν θα ζητήσουμε τίποτα. Θα πάρουμε, θα καταλάβουμε.
-Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη.
-Εργαζόμενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου είναι του προηγούμενου αιώνα.
-Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.
-Ήρθα. Είδα. Πίστεψα.
-Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους.
-Το αλκοόλ σκοτώνει. Πάρτε LSD.
-Εμπρός του Πανεπιστημίου οι κολασμένοι.
-Κάτω από τα πεζοδρόμια, η παραλία!
-Σ' αγαπώ! Ω, πέστο με πέτρες!
-Ούτε Θεός ούτε αφέντης!
«Κύριοι δικαστές αν νομίζετε ότι με το να μας κρεμάσετε μπορείτε να εξαλείψετε το εργατικό κίνημα...το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια καταπιεσμένοι, εκατομμύρια άνθρωποι που μοχθούν μέσα στη φτώχια και την αθλιότητα περιμένουν σωτηρία, αν αυτή είναι η γνώμη σας, τότε κρεμάστε μας. Εδώ θα πατήσετε μια σπίθα , αλλά εκεί και λίγο παραπέρα, πίσω σας και μπροστά σας και παντού ξεπηδούν φλόγες. Είναι μια υπόγεια φωτιά. Δεν μπορείτε να τη σβήσετε».
(Από την απολογία του Αύγουστου Σπις, Σικάγο 1886)
Μερικοί φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το σημαντικότερο επαναστατικό γεγονός του 20ού αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.