“Ο πρώτος βλάκας της ανθρωπότητας ήταν ο Αδάμ. Έχασε κοτζάμ Παράδεισο απλώς για να δαγκώσει ένα μήλο!
Και όμως, χάρη σε αυτή την απερισκεψία, αυτή τη βλακεία μέγιστου ρίσκου, αναγκάστηκε να παλέψει για να επιβιώσει, να διανοίξει το μονοπάτι της δικής του ζωής και να «γεννήσει» τον πρώτο ανθρώπινο πολιτισμό έξω από το χρυσό κλουβί της «καθαγιασμένης» ζούγκλας. Δυστυχώς, κάποια σπουδαία πράγματα χρωστούν την ύπαρξή τους αποκλειστικά και μόνο σε πράξεις μέγιστου ρίσκου, απαιτούν μέγιστες ανοησίες για να αποκαλυφθούν. Η βλακεία λοιπόν δεν είναι εξ ολοκλήρου ένα αρνητικό «γονίδιο». Δέκα βλάκες συνεργάζονται πιο εύκολα από δέκα έξυπνους. Επιπλέον, κανείς μας δεν ξεφεύγει από τα δίχτυα της βλακείας!”
Και όμως, χάρη σε αυτή την απερισκεψία, αυτή τη βλακεία μέγιστου ρίσκου, αναγκάστηκε να παλέψει για να επιβιώσει, να διανοίξει το μονοπάτι της δικής του ζωής και να «γεννήσει» τον πρώτο ανθρώπινο πολιτισμό έξω από το χρυσό κλουβί της «καθαγιασμένης» ζούγκλας. Δυστυχώς, κάποια σπουδαία πράγματα χρωστούν την ύπαρξή τους αποκλειστικά και μόνο σε πράξεις μέγιστου ρίσκου, απαιτούν μέγιστες ανοησίες για να αποκαλυφθούν. Η βλακεία λοιπόν δεν είναι εξ ολοκλήρου ένα αρνητικό «γονίδιο». Δέκα βλάκες συνεργάζονται πιο εύκολα από δέκα έξυπνους. Επιπλέον, κανείς μας δεν ξεφεύγει από τα δίχτυα της βλακείας!”
2 σχόλια:
Εκεί που απουσιάζει το συναίσθημα δεν υπάρχει έλεος. Δεν πάει να πει ότι οι έξυπνοι δεν έχουν συναίσθημα. Γιατί να συναναστρέφεσαι βλάκες; Μάλλον οι βλάκες έχουν λιγότερο συναίσθημα. Ο βλάκας είναι εξορισμού αναίσθητος. Δηλαδή, όσα λιγότερα καταλαβαίνεις τόσα λιγότερα νιώθεις. Ο βλάκας τείνει προς την αναισθησία. Αυτό είναι δεδομένο. Οι έξυπνοι άνθρωποι, που είναι κατά κανόνα πλούσιοι σε συναισθήματα, έχουν και μια αδιόρατη θλίψη. Έχουν επίγνωση του κόσμου, έχουν επίγνωση του πόσο λυκοφωλιά είναι. Και το πεπερασμένο του βέβαια. Γι' αυτό υπάρχει μια θλίψη, μια μελαγχολία αδιόρατη. Ο βλάκας δεν τα έχει αυτά. Ο βλάκας αισθάνεται πρωτογενή πράγματα, επιβίωσης κ.λπ. Κάποτε που ζοριζόμασταν επικαλούμασταν την ευτυχία του βλάκα και λέγαμε «Θεέ μου, γιατί δεν με έκανες μόγγολο;»
Δ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ δες το στο http://notikos.blogspot.com/Τρίτη, 22 Απρίλιος 2008
ΠΕΡΙ....ΒΛΑΚΕΙΑΣ.....
Περιπλουσ γειά!
Δεν είχα διαβάσει το post σου!
Δεν νομίζω να διαφωνώ σε κάτι!...
ίσα-ίσα!
Ωρα καλή!
Δημοσίευση σχολίου