"Παγιδευμένοι στο διαδίκτυο"!!

"Στο δίκτυο δεν μυρίζεις, δεν αγγίζεις, δεν ακούς, δεν μιλάς και δεν φαίνεσαι (εφόσον δεν το θέλεις, μια και η τεχνολογία πλέον επιτρέπει οπτική και ακουστική επαφή) είσαι όποιος θέλεις ή όποιος θα ήθελες να είσαι, ή όποιος πιστεύουν οι άλλοι ότι είσαι, πολλοί και κανένας ταυτόχρονα ή απλά δύο χέρια που πληκτρολογούν. Οι μανιώδεις χρήστες κοντεύουν να ξεχάσουν και την αίσθηση της επαφής με το μολύβι, μαθημένοι πια να γράφουν σε πληκτρολόγια. Όταν προσπαθούν να επιστρέψουν στο χαρτί, το σύνηθες αποτέλεσμα απεικονίζεται σε κείμενα όλο ιερογλυφικά και μουντζούρες. Το Ίντερνετ μοιάζει με τα όνειρα: Έκφραση του ενσυνείδητου."
"Αλλά όπως υποστηρίζει και ο Ντέιβιντ Φάρμπερ, «το Διαδίκτυο επικράτησε στη ζωή μας γιατί είναι άναρχο, στο διαδίκτυο ο καθένας έχει φωνή. Όση δύναμη και να έχει ένα κράτος ή μια επιχείρηση, όση τρομοκρατία και να ασκεί με φυσικούς όρους, δεν μπορεί να στομώσει τη φωνή σου στο Διαδίκτυο. Αυτό είναι ένα πρωτοφανές επιχείρημα στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένας θησαυρός που δεν πρέπει να χάσουμε με τίποτε»."
"Και για εκείνους που η οθόνη του υπολογιστή είναι καθρέφτης της μοναξιάς τους, μόνιμα παγιδευμένοι στο πληκτρολόγιό τους σαν να πρόκειται για το επόμενο Βιάγκρα, το Ίντερνετ έχει να προσφέρει από έναν έρωτα. Έναν έρωτα σε όλους και για όλους. Αυτή η μικρή εισαγωγή μας προσγειώνει σε μια εποχή που ο πλανήτης έχει μετατραπεί σε παγκόσμιο Ίντερνετ καφέ με εκατομμύρια πολίτες του παγκόσμιου χωριού «παγιδευμένους στο δίκτυο», δισυπόστατους και διχασμένους ανάμεσα στη φυσική και την ψηφιακή τους περσόνα."
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΥΔΑΣ
ΑΓΚΥΡΑ