Του Μισέλ Τσοσουντόφσκι*
Απελευθέρωση.
Για να κατανοήσουμε την κρίση αυτής, πρέπει να εντρυφήσουμε σε συγκεκριμένους όρους. Όπως είπαμε, η παροχή τροφής, νερού και καυσίμων δεν φαίνεται να είναι πλέον το αντικείμενο κυβερνητικών ή διακυβερνητικών παρεμβάσεων με απώτερο σκοπό την ελάφρυνση της φτώχειας και την αποτροπή ξεσπάσματος λιμών. Η μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων καθορίζεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των επιχειρηματικών συμβουλίων ως κομμάτι μιας κερδοφόρας ατζέντας. Και επειδή αυτοί οι ισχυροί παράγοντες δρουν φαινομενικά πίσω από αόρατους μηχανισμούς αγοράς, οι καταστρεπτικές κοινωνικές
επιδράσεις από τη διακύμανση των τιμών των τροφίμων, του νερού και των καυσίμων εμφανίζονται ως αποτέλεσμα ελλιπούς ανεφοδιασμού της αγοράς και υψηλών σκοπιμοτήτων.
Η φύση της διεθνούς οικονομικής & κοινωνικής κρίσης
Σκοπίμως ασαφείς είναι και οι αναφορές των επίσημων ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες η διατροφική και η πετρελαϊκή κρίση είναι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών χειρισμών στην αξία των αγορών. Ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι δεν είμαστε αντιμέτωποι με μεμονωμένες και διαχειρίσιμες επιμέρους κρίσεις, αλλά με μια παγκόσμια διαδικασία πλήρους οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης. Στην καρδιά της διατροφικής κρίσης βρίσκεται η ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών βασικών πρώτων υλών διατροφής που συνδέονται άμεσα με τη δραματική αύξηση των τιμών των καυσίμων. Την ίδια στιγμή, η τιμή του νερού –βασικού συστατικού για τη γεωργική και βιομηχανική παραγωγή, την κοινωνική διάρθρωση, τη δημόσια υγεία και την οικογενειακή κατανάλωση– έχει εκτιναχθεί βιαίως, ως αποτέλεσμα του διεθνούς καπιταλιστικού κινήματος για την ιδιωτικοποίηση των εναπομεινάντων φυσικών πόρων νερού.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια σημαντική οικονομική και κοινωνική βίαιη ανακατάταξη, μια πρωτοφανή διεθνή κρίση, που χαρακτηρίζεται από την "τριγωνική" σχέση μεταξύ των αγαθών του νερού, των τροφίμων και των καυσίμων: τρεις θεμελιώδεις μεταβολές που, συνδυασμένες, επηρεάζουν την ουσία της ανθρώπινης βιωσιμότητας. Επιπλέον, γίνεται αισθητή μια παγκόσμια κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου, που θυμίζει συνθήκες πολέμου. Βέβαια, ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Μέση Ανατολή έχει άμεση σχέση με τον έλεγχο των αποθεμάτων πετρελαίου και νερού. Ποιοι είναι όμως οι διεθνείς "θιασώτες" που διαχειρίζονται εν κρυπτώ τις τύχες του κόσμου; Αυτοί είναι:
· οι ενορχηστρωτές της Wall Street, των τραπεζών, των τιμών των κατοικιών, συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών σπεκουλαδόρων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών
· οι βρετανοαμερικανικοί γίγαντες της πετρελαϊκής αγοράς, BP, Exxon-Mobil, Chevron-Texaco, Royal Dutch Shell
· οι αγροτικές/βιοτεχνολογικές κοινοπραξίες, που έχουν αναλάβει τα "πνευματικά" δικαιώματα των εσόδων από τις καλλιέργειες σιτηρών. Είναι οι ίδιες εταιρείες που λυμαίνονται τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης και του Σικάγου
· οι εταιρείες νερού (Suez, Veolia, Bechtel United Utilities), υπεύθυνες για την πολιτική ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων η στρατιωτικοβιομηχανική κοινοπραξία ΗΠΑ-Βρετανίας (Lockheed Martin, Raytheon, Northrop Grunman, Boeing, General Dyna-mics, BAES κ.λπ.), τα συμφέροντα της οποίας βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με αυτά των πετρελαϊκών εταιριών και της Wall Street.
(*) Ο Μισέλ Τσοσουντόφσκι είναι οικονομολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα (Καναδάς). Το παρόν κείμενο είναι αποσπάσματα άρθρου του, που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουνίου 2008 στο Global Research.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου