41 χρόνια από την δολοφονία του Τσε Γκεβάρα!!!

Για τον Τσε θα μπορούσε να γράψει κανείς πολλά: για την εμμονή του πχ στη συνέπεια θεωρίας και πράξης ή για την κριτική που άσκησε σε έναν "υπαρκτό σοσιαλισμό" που υιοθετούσε τα κριτήρια του αντιπάλου. Αυτό όμως που κυρίως τον ανέδειξε σε σύμβολο του παγκόσμιου "'68" ήταν η πρόταξη της βούλησης απέναντι στις "αντικειμενικές συνθήκες", η υπενθύμισή του ότι "καθήκον του επαναστάτη είναι να κάνει την επανάσταση" και όχι απλά να την επαγγέλλεται.
Αυριο 9 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 41 χρόνια από την δολοφονία της πιο επαναστατικής μορφής που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης μας, του Τσε Γκεβάρα. Ο Τσε, εθελοντής γιατρός
στο ξεκίνημα του Επαναστατικού Κινήματος του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα και στην συνέχεια ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών, έθεσε προτάσεις, προοπτικές και λύσεις για
ένα πιο δημοκρατικό κόσμο. Οι προτάσεις του σήμερα είναι πιο επίκαιρες από ποτέ!!! Ένα ανήσυχο επαναστατικό πνεύμα, σαν τον Τσε, δεν θα μπορούσε να γίνει ο γραφειοκράτης πολιτικός στην μετά επανάσταση Κούβα και έτσι το 1965 έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων Κινημάτων στην Αφρική και την Λατινική Αμερική. Στις 9 Οκτωβρίου του 1967,
στη Λα Χιγκέρα της Βολιβίας συνελήφθη και δολοφονήθηκε στο κρεβάτι του την ώρα που κοιμότανε, από πράκτορες της CIA.
Ήταν 39 χρονών.

Λόγια του Τσε:

«Είμαι Κουβανός και Αργεντινός συγχρόνως, και, αν δεν προσβάλλονται οι λαμπρές εξοχότητες των Λατινοαμερικανών εκπροσώπων, νιώθω τόσο πατριώτης Λατινοαμερικάνος, από οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής, όσο κανένας άλλος, και την ώρα που θα είναι αναγκαίο είμαι διατεθειμένος να δώσω τη ζωή μου για την απελευθέρωση οποιασδήποτε από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, χωρίς να ζητήσω τίποτα από κανέναν, χωρίς να απαιτήσω τίποτα, χωρίς να εκμεταλλευτώ κανέναν.» (Ομιλία στον ΟΗΕ, 1964)
«Τώρα υπάρχουν βασιλιάδες χωρίς στέμματα: είναι τα μονοπώλια, αληθινοί αφέντες ολόκληρων χωρών, ακόμα και ηπείρων, σαν την περίπτωση της Αφρικής, ενός γερου τμήματος της Ασίας και δυστυχώς επίσης της Αμερικής μας. Κατά καιρούς προσπάθησαν να κυριαρχήσουν στον κόσμο. Όπως ο Χίτλερ, ο εκπρόσωπος των μεγάλων γερμανικών μονοπωλίων, που προσπάθησε να επιβάλει την ιδέα της ανωτερότητας μιας φυλής στον κόσμο, με έναν πόλεμο που στοίχισε τη ζωή 40 εκατομμυρίων ανθρώπινων υπάρξεων. Η σημασία των μεγάλων μονοπωλίων είναι τεραστία. Σε σημείο που να εξουδετερώνει την πολιτική ισχύ σε πολλές από τις δημοκρατίες μας.» (Πολιτική και Οικονομική Ανεξαρτησία)