Μεταξύ 5.000 και 10.000 παιδιά γνωρίζουν το μαρτύριο της κακοποίησης ετησίως, σύμφωνα με στοιχεία οργανώσεων που έχουν αντικείμενο το παιδί. Την ίδια ώρα, τα κρούσματα παιδικής κακοποίησης αυξάνονται κατά 1.000-2.000 τον χρόνο, με μεγαλύτερη συχνότητα στις προσχολικές ηλικίες. Τα 97% των παιδιών αυτών, σύμφωνα με ψυχίατρο του Ινστιτούτου για την Υγεία του Παιδιού, κ. Γ. Νικολαϊδη, θα αναπτύξουν παραβατική συμπεριφορά.
Μία από τις μορφές κακοποίησης είναι η παραμέληση των παιδιών από τους γονείς τους. Πολύ συχνά οφείλεται στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση των γονιών καθώς και στο μορφωτικό τους επίπεδο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, όσο χαμηλότερα στην κοινωνική κλίμακα πηγαίνουμε τόσο αυξάνονται τα ποσοστά παραμέλησης.
Αντίθετα η σεξουαλική κακοποίηση δεν σχετίζεται με το μορφωτικό επίπεδο ούτε με την κοινωνική θέση. Αξίζει να σημειωθεί πως σεξουαλική, δεν χαρακτηρίζεται μόνο η κακοποίηση στην οποία ο θύτης έχει σωματική επαφή με το θύμα. Ο κ. Νικολαϊδης αναφέρει ότι «όταν ένας ενήλικος με τη βία ωθεί ένα παιδί να παρακολουθήσει βίντεο πορνογραφικού περιεχομένου, για παράδειγμα (…) η πράξη αυτή θεωρείται σεξουαλική βία».
Στην γραμμή που έχει δημιουργήσει το Χαμόγελο του Παιδιού (1056), και στην οποία μπορούν να καλέσουν παιδιά για να μιλήσουν και να καταγγείλουν ότι τους απασχολεί, δέχτηκε όλο το 2008, 251 παιδιά μαρτυρίες κακοποιημένων παιδιών (197 αγόρια- 154 κορίτσια). Από αυτά τα παιδιά το ποσοστό των 78% έχουν δεχτεί σωματική βία από τους γονείς τους, 35% από τη μητέρα και 23% από τον πατέρα.
Περίπου 2 στις 3 περιπτώσεις κακοποίησης, αφορούν παιδιά έως πέντε ετών, ενώ το 40% των παιδιών 0-3 ετών ξεψυχούν πριν φτάσουν σε κάποιο νοσοκομείο.
Τα διεθνή στοιχεία για τη σεξουαλική βία απέναντι στα παιδιά δείχνουν ότι κάθε χρόνο θύματα πέφτουν 73.000.000 αγόρια και 150.000 κορίτσια.
2 σχόλια:
Μάνο,
Στην Αγγλία, ένα 16μηνο μωράκι, το χρησιμοποιούσαν σαν σάκο του μποξ η μητέρα του, ο εραστής της και ο συγκάτοικος τους(στην Αγγλία, η συγκατοίκηση συνηθίζεται λόγω των υψηλών ενοικίων).
Το μωράκι πέθανε μετά από 16 μήνες κόλασης. Του έλειπαν νύχια, είχε σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σπασμένη μύτη και σπασμένη μέση. Ο ιατροδικαστής είπε ότι παρόμοια τραύματα στη μέση έχει δει μόνο σε αυτοκινητιστικά. Το πετούσαν στους τοίχους.
Οι υπηρεσίες γνώριζαν το πρόβλημα, είχαν επισκεφτεί το σπίτι-κόλαση 60 φορές (ναι, εξήντα φορές!) και δεν κατάφεραν να απαλλάξουν το βρέφος από την κόλαση που ζούσε.
Τα διάβασα πηγαίνοντας για τη δουλειά και δεν έχουν φύγει από το μυαλό μου 3 μέρες.
Έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι η θανατική ποινή είναι λύση για όσους κακοποιούν παιδιά.
Καλημέρα "Βλαχοκυριλέ"!
Καταλαβαίνω την αγωνία και τον προβληματισμό και σε συμμερίζομαι!
"ΑΥΤΟΙ" μας κάνουν σκληρούς.
"ΑΥΤΟΙ" μας σπρώχνουν να σκεφτόμαστε ακόμα...και την θανατική ποινή!
Νάσε καλά!
Ωρα καλή!
Δημοσίευση σχολίου