Καπιταλισμός και κλιματική αλλαγή!

του JOHN BELLAMY FOSTER

Πρέπει να κατεβούμε στα 350 μικροσωματίδια/εκατομμύριο –το ασφαλές ανώτατο όριο για το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα–, γεγονός που συνεπάγεται μεγάλους κοινωνικούς μετασχηματισμούς σε μια κλίμακα που μπορεί να θεωρηθεί επαναστατική από τον καθένα στη σημερινή κοινωνία – ριζικό μετασχηματισμό του συνόλου της κοινωνίας. Πρέπει να στοχεύσουμε σε αυτό, και πρέπει να το απαιτήσουμε από την κοινωνία μας. Ξεχάστε τον καπιταλισμό, ξεχάστε το αν το σύστημα μπορεί να το κάνει. Μην αφήσετε αυτό να αποτελέσει το βαρόμετρό σας. Θεωρείστε ότι αυτό είναι αναγκαίο για τον πλανήτη, για την ανθρώπινη επιβίωση, για τη δικαιοσύνη, για την περιβαλλοντική δικαιοσύνη και ότι πρέπει να κάνουμε. Απαιτούμε να γίνει και επεξεργαζόμαστε το λειτουργικό σύστημα της παγκόσμιας οικονομίας σε συνδυασμό με ό,τι είναι αναγκαίο για τον πλανήτη και όχι σε συνδυασμό με ό,τι είναι αναγκαίο για τη συσσώρευση του πλούτου και των κερδών για τους λίγους.Θεωρώ ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή – η όποια άλλη επιλογή είναι απόλυτα ανορθολογική. Ζούμε σε ένα ανορθολογικό σύστημα. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτό το επίπεδο ανορθολογικότητας να καθορίσει τη δράση μας. Επομένως, πρέπει να το κάνουμε, αλλά η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί ολόκληρο το περιβαλλοντικό πρόβλημα. Υπάρχει η εξαφάνιση των ειδών, υπάρχει η αποδάσωση, η ερημοποίηση, η κρίση του νερού και η προσπάθεια του κεφαλαίου να ιδιωτικοποιήσει το νερό, υπάρχουν πολλαπλά προβλήματα. Πρέπει να πολεμήσουμε σε όλα αυτά τα μέτωπα. Αυτά είναι υλιστικά ερωτήματα, υλιστικά με την έννοια του περιβαλλοντικού υλισμού, αλλά επίσης και με όρους κοινωνικού, ιστορικού υλισμού και στην πραγματικότητα όλα αυτά τα προβλήματα θα διασυνδεθούν αν λειτουργήσουμε σωστά, έτσι ώστε τα παραδοσιακά ζητήματα της εργατικής τάξης να συνυπάρξουν με τον υλισμό τους, και οι προσπάθειές της να μετασχηματίσει υλικά τον κόσμο θα συμβαδίσουν με κάθε είδος αυθεντικού περιβαλλοντισμού που χρειαζόμαστε.Επομένως, υπάρχουν αναρίθμητοι τρόποι αγώνα. Απλά πρέπει να το κάνουμε πάνω στην ευρύτερη δυνατή βάση που μπορούμε. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με το κάτω μέρος της κοινωνίας και να μην στηριχθούμε στις ελίτ για να λύσουν το πρόβλημα για εμάς, γιατί ο καπιταλισμός εξαπατάει τους ανθρώπους. Αυτή είναι η φύση του συστήματος –η εξαπάτηση– που το καθορίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Αναδημοσίευση από το: Monthly review!