Όταν ο ανθρώπινος εγκέφαλος περνά πολύ χρόνο απασχολούμενος με υψηλή τεχνολογία και λιγότερο με ανθρώπους, παρασύρεται μακριά από θεμελιώδεις κοινωνικές ιδιότητες, όπως η ανάγνωση εκφράσεων προσώπου κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, θεωρεί ο Δρ. Γκάρι Σμολ, ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ημερήσια έκθεση σε ψηφιακές τεχνολογίες, όπως το Ίντερνετ και τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου. Μάλιστα, όπως υποστηρίζει ο ψυχίατρος, τα εγκεφαλικά κυκλώματα που σχε
τίζονται με την διαπροσωπική επικοινωνία, αδυνατίζουν, με αποτέλεσμα να οδηγούνται οι άνθρωποι σε αδυναμία ερμηνείας μη λεκτικών μηνυμάτων, απομόνωση και απώλεια ενδιαφέροντος για την παραδοσιακή μάθηση σε μια αίθουσα. Τα φαινόμενα αυτά είναι πιο έντονα στους «ψηφιακούς αυτόχθονες», τους εφήβους και τους νέους που είναι «ψηφιακά δικτυωμένοι από μικρές ηλικίες» και για τον λόγο αυτό, ο κ. Σμολ πιστεύει πως είναι σημαντική η βοήθεια προς αυτά τα άτομα, ώστε να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία - τους «ψηφιακούς μετανάστες» - να βελτιώσουν τις αντίστοιχες τεχνολογικές. Ωστόσο, 19χρονος Τζον Ρόου από την Πασαντίνα της Καλιφόρνια, τάσσεται κατά της άποψης του κ. Σμολ, καθώς ο ίδιος περνά έξι με δώδεκα ώρες την ημέρα στο Διαδίκτυο, κοιτάζοντας ιστοσελίδες, παίζοντας παιχνίδια ή μιλώντας με φίλους και παρ’ όλα αυτά θεωρεί πως η κοινωνικότητα του είναι απόλυτα φυσιολογική. «Δεν μπορείς απλά να παρατήσεις τους φίλους που βλέπεις σε καθημερινή βάση», δήλωσε ο Τζον Ρόου, ο οποίος, όμως, τάχθηκε υπέρ της του κ. Σμολ στο γεγονός ότι υπάρχουν και άνθρωποι που «παρασύρονται» από την τεχνολογία. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι πριν από 2.000 χρόνια, ο Σωκράτης είχε μιλήσει για μια άλλη μορφή επανάστασης της πληροφορίας, τον γραπτό λόγο, ένα πιο επιφανειακό τρόπο μάθησης σε σχέση με την προφορική παράδοση. Αργότερα, ήρθε η τηλεόραση, που θεωρήθηκε μέσο εκδήλωσης βίας στα μικρά παιδιά, παθητικότητας ή παρεμπόδισης της εκπαίδευσής τους. Όλες αυτές τις θεωρίες του, ο κ. Σμολ τις περιγράφει αναλυτικά στο νέο του βιβλίο «iBrain: Επιβιώνοντας στην τεχνολογική μετάλλαξη του σύγχρονου μυαλού», όπου αναγνωρίζει ότι η υπόθεση πως η ψηφιακή τεχνολογία αλλάζει τον εγκεφαλικό τρόπο σκέψης δεν είναι ακόμα οριστική. Το επιχείρημά του, ωστόσο, είναι «ενδιαφέρον και σίγουρα προκλητικό», αν και δύσκολο να αποδειχθεί, ανέφερε η κα Τρέισι Σορς, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ράτγκερς στις ΗΠΑ. Πέρα, όμως, από τον ψυχίατρο κ. Γκάρι Σμολ, υπάρχουν και επιστήμονες που μοιάζουν ποιοι σκεπτικοί, όπως ο ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, κ. Ρόμπερτ Κούρζμπαν, ο οποίος δήλωσε ότι οι επιστήμονες έχουν πολλά ακόμη να μάθουν για τον τρόπο που οι ανθρώπινες εμπειρίες επηρεάζουν τα εγκεφαλικά κυκλώματα που ασχολούνται με την κοινωνική διάδραση. Επιπλέον, σύμφωνα με την κα Μάριαν Γουλφ, του Πανεπιστημίου Ταφτς της Βοστόνης, η εποχή του Google παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να αλλάξει μέχρι και τον τρόπο που διαβάζουμε. Φυσιολογικά, καθώς ένα παιδί μαθαίνει να διαβάζει, ο εγκέφαλός του χτίζει μονοπάτια που σταδιακά επιτρέπουν πιο περίπλοκες αναλύσεις και σκέψεις, αναφέρει η κα Μάριαν Γουλφ, η οποία αποκαλεί αυτή τη διαδικασία «βαθιά ανάγνωση», που απαιτεί χρόνο, σε αντίθεση με τον σημερινό κόσμο που κινείται και εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα, συγκεντρώνοντας γρήγορα μεγάλο όγκο πληροφορίας. Η κα Γουλφ αναρωτιέται τι θα συμβεί καθώς τα μικρά παιδιά διαβάζουν όλο και περισσότερα κείμενα μπροστά σε μια οθόνη, στο Διαδίκτυο. Θα αντιδράσουν οι εγκέφαλοι τους με τον τρόπο που περιγράφει η ίδια, και που απαιτούν χρόνο; Και πόσο αυτή η εξέλιξη θα επηρεάσει την ικανότητα τους να αντιλαμβάνονται και να αναλύουν όσα διαβάζουν; Όπως τονίζει η κα Γουλφ, πρόκειται για ερωτήματα άξια έρευνας, και πιστεύει ότι τα παιδιά χρειάζονται καθοδήγηση στην απόκτηση αναγνωστικής κατανόησης στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, η παρέα με φίλους μέσω Ίντερνετ παρέχει στους έφηβους τα απαραίτητα εφόδια για εργασία και κοινωνικοποίηση στην ψηφιακή εποχή. Αυτό περιλαμβάνει μαθήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα στο Διαδίκτυο και τους κατάλληλους τρόπους επικοινωνίας.
τίζονται με την διαπροσωπική επικοινωνία, αδυνατίζουν, με αποτέλεσμα να οδηγούνται οι άνθρωποι σε αδυναμία ερμηνείας μη λεκτικών μηνυμάτων, απομόνωση και απώλεια ενδιαφέροντος για την παραδοσιακή μάθηση σε μια αίθουσα. Τα φαινόμενα αυτά είναι πιο έντονα στους «ψηφιακούς αυτόχθονες», τους εφήβους και τους νέους που είναι «ψηφιακά δικτυωμένοι από μικρές ηλικίες» και για τον λόγο αυτό, ο κ. Σμολ πιστεύει πως είναι σημαντική η βοήθεια προς αυτά τα άτομα, ώστε να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία - τους «ψηφιακούς μετανάστες» - να βελτιώσουν τις αντίστοιχες τεχνολογικές. Ωστόσο, 19χρονος Τζον Ρόου από την Πασαντίνα της Καλιφόρνια, τάσσεται κατά της άποψης του κ. Σμολ, καθώς ο ίδιος περνά έξι με δώδεκα ώρες την ημέρα στο Διαδίκτυο, κοιτάζοντας ιστοσελίδες, παίζοντας παιχνίδια ή μιλώντας με φίλους και παρ’ όλα αυτά θεωρεί πως η κοινωνικότητα του είναι απόλυτα φυσιολογική. «Δεν μπορείς απλά να παρατήσεις τους φίλους που βλέπεις σε καθημερινή βάση», δήλωσε ο Τζον Ρόου, ο οποίος, όμως, τάχθηκε υπέρ της του κ. Σμολ στο γεγονός ότι υπάρχουν και άνθρωποι που «παρασύρονται» από την τεχνολογία. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι πριν από 2.000 χρόνια, ο Σωκράτης είχε μιλήσει για μια άλλη μορφή επανάστασης της πληροφορίας, τον γραπτό λόγο, ένα πιο επιφανειακό τρόπο μάθησης σε σχέση με την προφορική παράδοση. Αργότερα, ήρθε η τηλεόραση, που θεωρήθηκε μέσο εκδήλωσης βίας στα μικρά παιδιά, παθητικότητας ή παρεμπόδισης της εκπαίδευσής τους. Όλες αυτές τις θεωρίες του, ο κ. Σμολ τις περιγράφει αναλυτικά στο νέο του βιβλίο «iBrain: Επιβιώνοντας στην τεχνολογική μετάλλαξη του σύγχρονου μυαλού», όπου αναγνωρίζει ότι η υπόθεση πως η ψηφιακή τεχνολογία αλλάζει τον εγκεφαλικό τρόπο σκέψης δεν είναι ακόμα οριστική. Το επιχείρημά του, ωστόσο, είναι «ενδιαφέρον και σίγουρα προκλητικό», αν και δύσκολο να αποδειχθεί, ανέφερε η κα Τρέισι Σορς, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ράτγκερς στις ΗΠΑ. Πέρα, όμως, από τον ψυχίατρο κ. Γκάρι Σμολ, υπάρχουν και επιστήμονες που μοιάζουν ποιοι σκεπτικοί, όπως ο ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, κ. Ρόμπερτ Κούρζμπαν, ο οποίος δήλωσε ότι οι επιστήμονες έχουν πολλά ακόμη να μάθουν για τον τρόπο που οι ανθρώπινες εμπειρίες επηρεάζουν τα εγκεφαλικά κυκλώματα που ασχολούνται με την κοινωνική διάδραση. Επιπλέον, σύμφωνα με την κα Μάριαν Γουλφ, του Πανεπιστημίου Ταφτς της Βοστόνης, η εποχή του Google παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να αλλάξει μέχρι και τον τρόπο που διαβάζουμε. Φυσιολογικά, καθώς ένα παιδί μαθαίνει να διαβάζει, ο εγκέφαλός του χτίζει μονοπάτια που σταδιακά επιτρέπουν πιο περίπλοκες αναλύσεις και σκέψεις, αναφέρει η κα Μάριαν Γουλφ, η οποία αποκαλεί αυτή τη διαδικασία «βαθιά ανάγνωση», που απαιτεί χρόνο, σε αντίθεση με τον σημερινό κόσμο που κινείται και εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα, συγκεντρώνοντας γρήγορα μεγάλο όγκο πληροφορίας. Η κα Γουλφ αναρωτιέται τι θα συμβεί καθώς τα μικρά παιδιά διαβάζουν όλο και περισσότερα κείμενα μπροστά σε μια οθόνη, στο Διαδίκτυο. Θα αντιδράσουν οι εγκέφαλοι τους με τον τρόπο που περιγράφει η ίδια, και που απαιτούν χρόνο; Και πόσο αυτή η εξέλιξη θα επηρεάσει την ικανότητα τους να αντιλαμβάνονται και να αναλύουν όσα διαβάζουν; Όπως τονίζει η κα Γουλφ, πρόκειται για ερωτήματα άξια έρευνας, και πιστεύει ότι τα παιδιά χρειάζονται καθοδήγηση στην απόκτηση αναγνωστικής κατανόησης στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, η παρέα με φίλους μέσω Ίντερνετ παρέχει στους έφηβους τα απαραίτητα εφόδια για εργασία και κοινωνικοποίηση στην ψηφιακή εποχή. Αυτό περιλαμβάνει μαθήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα στο Διαδίκτυο και τους κατάλληλους τρόπους επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου