Η ενεργειακή ασφάλεια, "το μεγαλύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι των επόμενων 50 ετών"
Η κρίση που προέκυψε στις αρχές του έτους από τη διακοπή παροχής φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ουκρανία έκανε ακόμη πιο αισθητή την ανάγκη εξεύρεσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου Ολομέλειας του Ιανουαρίου, οι ευρωβουλευτές τόνισαν ότι η Ρωσία και η Ουκρανία δεν είναι πλέον αξιόπιστοι προμηθευτές, και άσκησαν πιέσεις για τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πόρων. Από πού όμως θα μπορούσε η Ευρώπη να λάβει αποθέματα φυσικού αερίου στο μέλλον;
Ο Jacek Saryusz-Wolski, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, δήλωσε κατά τη διάρκεια πρόσφατης συζήτησης ότι "η διαφοροποίηση (των ενεργειακών πηγών) δεν είναι πρόβλημα που έχει να κάνει με την ενέργεια, αλλά με την εξωτερική πολιτική".
Ο Charles Tannock, μέλος της ίδιας ομάδας, εξήγησε με τη σειρά του ότι "στο μέλλον, υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες για την ασφάλεια της προμήθειας φυσικού αερίου: η αξιοπιστία των εμπορικών εταίρων και η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης" .
Σε αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων
Ο Andrew Monaghan, εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, προειδοποίησε, ωστόσο, ότι "δεν πρέπει απλώς να εγκαταλείψουμε τη Ρωσία χωρίς να γνωρίζουμε πού πηγαίνουμε", καθώς "αν απλώς αντικαταστήσουμε τη Ρωσία με την Τουρκία, θα εξακολουθήσουμε να έχουμε όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι..."
Ποιες είναι όμως οι εναλλακτικές λύσεις που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη διαφοροποίηση της προμήθειας φυσικού αερίου; Η ρωσική εταιρεία Gazprom προτείνει την κατασκευή ενός αγωγού από τη Μαύρη Θάλασσα ως τη Βουλγαρία, μια επιλογή που ο Alan Riley, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, θεωρεί ως ακριβή. "Το μόνο που κάτι τέτοιο θα συνεπάγετο για τους ευρωπαίους καταναλωτές είναι η αύξηση των τιμών", είπε χαρακτηριστικά ο Βρετανός.
Ένας Nabucco..."light"
Μια άλλη δυνατότητα θα ήταν η χρήση του αγωγού Nabucco, ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από την Κασπία στην Ευρώπη μέσω των συνόρων Γεωργίας-Τουρκίας. Στην περίπτωση αυτή όμως από πού θα ερχόταν το φυσικό αέριο: το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν ή το Τουρκμενιστάν; Πρόκειται για περιοχή μεγάλης πολιτικής αστάθειας... Ο κ. Riley θα προτιμούσε μια φθηνότερη επιλογή: έναν "ελαφρύ Nabucco", που θα περνούσε από την Τουρκία και την Ελλάδα προς την Ιταλία με τη χρήση υφιστάμενων αγωγών.
Μια άλλη εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι η οικοδόμηση ενός εργοστασίου υγροποίησης φυσικού αερίου στην τουρκική πόλη Ceyhan και η μεταφορά δια θαλάσσης στην Ευρώπη. Ωστόσο, η λύση αυτή θα ήταν "πιθανώς πιο ακριβή από τον αγωγό Nabucco" προειδοποίησε ο καθηγητής.
Πηγή: http://www.europarl.europa.eu/
1 σχόλιο:
Στο μπλόγγ μου άφησα σχόλειο για να με οδηγήσεις στις ενέργειες που πρέπει να κάνω για να συνεχίσω το παιχνίδι. Δεν τα καταφ'ερνω καλά στους περίεργους χειρισμούς του υπολογιστή . Ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου