Το όριο της απόλυτης φτώχειας το οποίο ορίζεται από τις μηνιαίες αναγκαίες δαπάνες σε τροφή, τον τόπο κατοικίας και τις εκκαθαριστικές καταστάσεις, ποικίλλει ανάλογα με τον κάτοικο. Έτσι για έναν ενήλικο (από 18 έως 59 ετών) που ζει μόνος σε μία αστική περιοχή το όριο της φτώχειας τοποθετείται στα 694 ευρώ ανά μήνα, ενώ αν ζει σε μία μικρή πόλη του νότου βρίσκεται στα 468 ευρώ. Για ένα ζευγάρι που έχει δύο παιδιά το όριο της φτώχειας βρίσκεται στα 1223 ευρώ ανά μήνα, αν κατοικεί σε μία πόλη του βορρά, και στα 850 ευρώ αν ζει σε πόλη του νότου.
Η "απόλυτη φτώχεια" ορίζεται από την αδυναμία κάποιου να αποκτήσει τα απαραίτητα αγαθά και τις απαραίτητες υπηρεσίες για να επιτύχει ένα επίπεδο ζωής που θεωρείται το κατώτερο αποδεκτό. Το 2007 περίπου 975.000 οικογένειες δηλαδή 2.427 εκατομμύρια άνθρωποι ή το 4,1% του ιταλικού πληθυσμού πληρούσε αυτά τα κριτήρια σύμφωνα με το Istat."Το φαινόμενο είναι πιο έντονο στο νότο και στα νησιά καθώς και στις οικογένειες που έχουν περισσότερα από τρία παιδιά. Η εκτίμηση για την απόλυτη φτώχεια το 2007 αποτελεί δείκτη για την κατάσταση της οικονομικής κρίσης" ανέφερε η διευθύντρια του Istat Λόρα Σαμπαντίνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου