Το νησί ξυπνάει από τη χειμερινή του ραστώνη, τινάζει από πάνω του τη σκόνη του χειμώνα, κοιτά κατάματα τον εαρινό ήλιο και χαμογελά απ' άκρη σ' άκρη.
Οι αισθήσεις όλες ενεργοποιούνται, το λευκό στους δρόμους φυλακίζει το φως και το βλέμμα, μέσα από τις γλάστρες αναβλύζει άνοιξη κι απ' τα παράθυρα του νησιού απλώνεται η μυρωδιά από κουλουράκια και τσουρέκια.
Τα παιδιά λεύτερα τρέχουν, φωνάζουν, γελάνε. Κάτω στο λιμάνι, οι βάρκες φτιασιδώνονται, το καφενείο γίνεται υπαίθριο και το φερυ μπωτ αποβιβάζει επισκέπτες έμπλεους αγαλλίασης, που μεταγγίζεται και στους κατοίκους.
Και μοιάζει να κρύβεται για λίγο η γκρίνια κι η διχόνοια για όλα τα φαιά που αξίζει να γκρινιάζει κανείς.
Η πιο όμορφη Αντίπαρος του χρόνου είναι δίχως αμφιβολία αυτή της Μεγάλης Εβδομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου