Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

15 χρόνια από το θάνατο του Ayton Senna!!

Πριν από 15 χρόνια πέρασε στην αιωνιότητα. Ο Ayrton Senna ποτέ δεν κατάφερε να χαλιναγωγήσει το πάθος του για το αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα να γίνει όμηρός του. Έγραψε την δική του ιστορία στο παγκόσμιο στερέωμα της F1, και συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς ακόμη και σήμερα.
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο. Γόνος εύπορης οικογένειας, αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στην πραγματοποίηση του εφηβικού του ονείρου, να καταρρίψει το ρεκόρ των πέντε παγκόσμιων τίτλων του Juan Manuel Fangio, τον οποίο ο ίδιος θεωρούσε τη μεγαλύτερη φυσιογνωμία στον χώρο της F1.
Ο πατέρας του, Milton da Silva, είχε μια πετυχημένη επιχείρηση με ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Τη μητέρα του την έλεγαν Neide Senna. Από αυτήν πήρε το επίθετο που τον έκανε διάσημο σε όλον τον κόσμο. Η οικογένεια είχε 3 παιδιά, αφού πλην του Ayrton, υπήρχε η Viviane και ο Leonardo.
Σε ηλικία 4 χρόνων απέκτησε το πρώτο του καρτ, το οποίο κατασκεύασε ο πατέρας του. Δεν το ευχαριστήθηκε όσο ήθελε αφού για να το οδηγήσει έπρεπε πρώτα να φέρει καλούς βαθμούς από το σχολείο κάτι το οποίο δεν γινόταν. Στα 10 του, του πήραν το πρώτο του αγωνιστικό καρτ. Επειδή όμως η ηλικία του δεν του το επέτρεπε δεν μπορούσε να πάρει μέρος σε αγώνες.
Βλέποντας τον γιο τους εκτεθειμένο στους κινδύνους, οι γονείς του αποφάσισαν να τον πάνε στην πίστα Parque Anhembi. Εκεί ο Ayrton έκανε τα πρώτα αγωνιστικά του βήματα.
Το 1973, σε ηλικία 13 χρόνων, πήρε μέρος στον πρώτο του αγώνα. Στην πίστα του Interlagos έκανε το ντεμπούτο του, όπου νίκησε «με το καλημέρα». Ένα χρόνο αργότερα κερδίζει το πρώτο του Πρωτάθλημα. Ακολουθούν κι άλλα.
Το 1978 κάνει το επόμενο βήμα. Η ιταλική DAP τον προσλαμβάνει ως δεύτερο οδηγό της ομάδας. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειές του ποτέ δεν κατάφερε να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα καρτ!
Παράλληλα, έχει ξεκινήσει τις σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο FAAP του Σάο Πάουλο. Η αγάπη του, όμως, για τα τετράτροχα και τους αγώνες είναι μεγαλύτερη. Τον δελεάζει η ταχύτητα, το πάθος για νίκες και διακρίσεις. Έτσι, το 1980 αφήνει τις σπουδές του και μετακομίζει στην Αγγλία για να κυνηγήσει το παιδικό του όνειρο.
Στην Αγγλία γνωρίζει τον Ralph Firman, επικεφαλής της ομάδας Van Diemen που κυριαρχεί στην Formula Ford και κερδίζει μια θέση για το Πρωτάθλημα του ΄81. Παράλληλα, παντρεύεται την κόρη του Firman, Lilian, με την οποία χωρίζει λίγους μήνες αργότερα. Ήδη από την πρώτη χρονιά του αφήνει το στίγμα του κατακτώντας τα Πρωταθλήματα RAC και TT.
Παρά τις επιτυχίες του δεν βρίσκει σπόνσορα για την επόμενη χρονιά και έτσι αναγκάζεται να επιστρέψει στην Βραζιλία όπου πιάνει δουλειά σε μια από τις εταιρείες του πατέρα του.
Επιστρέφει στην Αγγλία, αυτή τη φορά για να μείνει. Σαρώνει τον ανταγωνισμό στο βρετανικό και ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νικώντας σχεδόν όλους τους αγώνες στους οποίους παίρνει μέρος. Η πορεία του προς την κορυφή είναι προδιαγεγραμμένη.
Το 1983 μετακομίζει στη Βρετανική Formula 3. Μετά από μάχη που έδωσε με τον Martin Brundle στέφεται Πρωταθλητής. Παράλληλα, πήρε και το Παγκόσμιο Κύπελλο F3 κατακτώντας τη νίκη στο φημισμένο αγώνα του Μακάο. Πριν καν μπει στην F1 είχε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του με τα κατορθώματά του, αφού στους 69 επίσημους αγώνες που είχε τρέξει είτε με αυτοκίνητο είτε με μονοθέσιο είχε 48 νίκες.
Το όνομά του κυκλοφορούσε στο πάντοκ της F1 με ταχύτητα. Την πρώτη του επαφή με μονοθέσιο την είχε την ίδια χρονιά με μονοθέσιο της Williams. Ακολούθησαν δοκιμές με τη McLaren με τον Ron Dennis να δυσανασχετεί και να του βάζει τις φωνές γιατί δεν πήγε γρήγορα.
Στο παιχνίδι απόκτησής του είχε μπει και η Brabham, η οποία έφτασε πιο κοντά απ΄ όλες τις άλλες να τον εντάξει στο δυναμικό της. Ωστόσο, εκεί υπήρχε ο Nelson Piquet που άσκησε βέτο αναγνωρίζοντας το ταλέντο και τις ικανότητες του νεαρού συμπατριώτη του. Έτσι, η ομάδα απέσυρε το ενδιαφέρον της.
Τελικά την ευκαιρία να μπει στον μαγικό κόσμο του την δίνει η Toleman, μια ομάδα περιορισμένων δυνατοτήτων.
Στα δυο πρώτα GP της χρονιάς σε Interlagos και Αida ξεκίνησε από την pole position αλλά δεν κατάφερε να τερματίσει. Η πίεση ήταν αφόρητη αφού το νέο αστέρι της εποχής, ο Michael Schumacher με την Benetton Ford μετρούσε ισάριθμες νίκες. Επόμενος αγώνας, το GP του Σαν Μαρίνο στην πίστα της Ιmola...
Εκείνες τις ημέρες ήταν μελαγχολικός και φοβισμένος. Ήταν η πρώτη του χρονιά στη Williams και ως τελειομανής που ήταν δεν ήθελε να χάσει.
Ύστερα από 12 χρόνια χωρίς δυστύχημα σε αγώνα, στα δοκιμαστικά της Παρασκευής σώθηκε από θαύμα ο Rubens Barrichello, ενώ στα δοκιμαστικά του Σαββάτου σκοτώθηκε ο Roland Ratzenberger. Ο Senna πήρε την 3η συνεχόμενη pole του, την υπ΄ αριθμόν 65η -και τελευταία- της καριέρας του...
Ο αγώνας είχε μπει στον 7ο γύρο. Ο Senna ήταν επικεφαλής με τον Michael Schumacher να τον πιέζει. Στην στροφή Tamburello, με 300+ χιλιόμετρα έχασε τον έλεγχο της Williams και έπεσε πάνω στον τοίχο. Ο χρόνος σταμάτησε στις 14:17.
Η FW16 καταστράφηκε ολοσχερώς. Ο κόσμος πάγωσε. Οι γιατροί που βρίσκονταν στην πίστα έσπευσαν να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες, ενώ στην συνέχεια, ελικόπτερο τον μετέφερε στο νοσοκομείο Maria Fiandri.
«Θυμάμαι, σήκωσε τα βλέφαρά του. Βλέποντας τις κόρες των ματιών του κατάλαβα αμέσως ότι είχε υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Τον βγάλαμε από το κόκπιτ και τον ακουμπήσαμε προσεκτικά στο έδαφος. Μόλις το κάναμε, αναστέναξε. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα την ψυχή του να βγαίνει. Μπορούσα να ακούσω τον παλμό του, αλλά ήξερα ότι δεν θα τα καταφέρει», θυμάται ο επικεφαλής του ιατρικού επιτελείου της FIA, Sid Watkins που βρέθηκε δίπλα του λίγα λεπτά μετά το δυστύχημα. Στις 18:40 ανακοινώθηκε ο θάνατός του...
Σε ηλικία 34 χρόνων, ενός μηνός και 10 ημερών, ο μεγαλύτερος σύγχρονος πιλότος της F1, πέρασε στην αιωνιότητα, βυθίζοντας στο πένθος τους εκατομμύρια θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βραζιλίας κήρυξε τη χώρα σε τριήμερο πένθος και η κηδεία του έγινε με τιμές αρχηγού κράτους.
Όταν το φέρετρό του κατέβαινε στον τάφο, αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας σχημάτιζαν στον ουρανό πάνω από το νεκροταφείο ένα «S».
Λίγους μήνες αργότερα, η Εθνική Βραζιλίας στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο Μουντιάλ των ΗΠΑ και οι παίκτες της αφιέρωσαν τον τίτλο στον αδικοχαμένο συμπατριώτη τους.
Όσο για το τι προκάλεσε το δυστύχημα; Κατά πάσα πιθανότητα η κολώνα του τιμονιού, η οποία πριν τον αγώνα είχε δεχθεί κάποιες πρόχειρες αλλαγές από τους μηχανικούς της Williams.
Μετά από 11 χρόνια, ο φάκελος Senna έκλεισε. Την Παρασκευή 27/05/2005, το εφετείο της Ιταλίας αθώωσε τα στελέχη της Williams τα οποία αρχικά είχαν κατηγορηθεί για ανθρωποκτονία. Το ιταλικό δικαστήριο αποφάσισε ότι ο πρώην επικεφαλής σχεδιασμού της Williams, Adrian Newey -νυν στέλεχος της Red Bull Racing-, ήταν αθώος, ενώ έκρινε «εκτός χρόνου», λόγω παραγραφής, την υπόθεση εναντίον του τεχνικού διευθυντή της ομάδας, Patrick Head.
Ο Senna είναι εθνικός ήρωας στην Βραζιλία όχι μόνο για τα κατορθώματά του μέσα στις πίστες αλλά και για τις ευαισθησίες του. Η αγάπη του για την πατρίδα του και για τα παιδιά, καθώς και η φτώχεια που υπάρχει στη Βραζιλία, τον έκαναν να προχωρήσει στην ίδρυση του «Ayrton Senna Foundation» το οποίο λειτουργεί προσφέροντας βοήθεια σε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Πρόεδρος του ιδρύματος είναι η αδερφή του Viviane και σύμφωνα με στοιχεία το εν λόγω ίδρυμα έχει υπό την εποπτεία του 2,7 εκατομμύρια ανήμπορα παιδιά και έφηβους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails