Γράφει η Μαρία Σεφέρου!
Εδώ σας θέλω! Αυτό είναι το βασικό δίλλημα σήμερα μεταξύ της νεολαίας και όχι μόνο... Τεράστιας οικολογικής σημασίας το ερώτημα. Μεγάαλος ο προβληματισμός! «Κι αν τρυπηθώ, πόσες φορές να τρυπηθώ και πού;» αναρωτιούνται οι μοντέρνοι νέοι που, έχοντας λύσει όλα τ' άλλα προβλήματά τους, θέλουν πάση θυσία να είναι “in”, ώστε να μη βρεθεί κανείς που να τους αποκαλέσει συντηρητικούς και δειλούς. Άλλωστε, δικό τους είναι το σώμα κι ό,τι θέλουν το κάνουν. Αν γουστάρουν να τρυπήσουν σε δέκα μεριές τ’ αυτιά τους, ποιος είναι κείνος που έχει το δικαίωμα να τους σταματήσει την "πρόοδο"; Και νάταν μόνο τ’ αυτιά που είναι στόχοι διατρητικής επίθεσης θα ήταν λίγο ίσως το κακό… Αμ δεν είναι!
Την ίδια "δόξα" διεκδικεί και η μύτη, τα φρύδια, η γλώσσα, οι θηλές του στήθους, και ο αφαλός. Όσο για πιο κάτω δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας αλλά διαβάζω ότι γίνεται. Φυσικά, σύμφωνα με την παροιμία πήρε ο στραβός κατήφορο, ούτε τα γεννητικά όργανα τη γλιτώνουν. «Μπρός τα κάλλη τι είναι ο πόνος;» σου λένε τα παιδιά. Ποια κάλλη; Υπάρχει κάλλος στο βιασμό της φύσης; Κι όμως, αυτό νομίζουν πολλοί νέοι μας που βασανίζουν τον εαυτό τους με τρυπήματα στο σώμα τους. Τις προάλλες αυτόπτες μάρτυρες μου μετέφεραν την εξής ιστορία γι’ αγρίους με πρωταγωνιστές αδίστακτους, ανάλγητους και κουφιοκέφαλους γονείς. Σε χρυσοχοείο γειτονιάς βορείου προαστίου της Αθήνας ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια τους το εξής αποτρόπαιο περιστατικό. Οι ανεγκέφαλοι γονείς είχαν φέρει το ηλικίας ενάμισι έτους κοριτσάκι τους για τρύπημα αυτιών! Το κοριτσάκι όταν είδε την κοπέλα με το σχετικό εργαλείο να το πλησιάζει άρχισε να κλαίει με λυγμούς και ν’ απομακρύνεται προς τα πίσω για ν’ αποφύγει το μοιραίο. Το αγγελούδι ίσως είχε κάποια τραυματική εμπειρία από τρύπημα βελόνας για εμβόλιο, ή απλά οδηγούνταν από το ένστικτο, και ήθελε ν’ αντισταθεί με όποιο τρόπο μπορούσε. Βλέποντας ότι το κλάμα του δε συγκίνησε τους γονείς του, έπεσε κάτω στο δάπεδο και σφάδαζε κουνώντας χέρια και πόδια για ν’ αντισταθεί. Τότε οι ανάλγητοι γονείς το ακινητοποίησαν βίαια, κρατώντας του το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια, ο ένας από τ’ αριστερά και η άλλη από τα δεξιά, ενώ η ανεγκέφαλη υπάλληλος του χρυσοχοείου προχώρησε στο τρύπημα των αυτιών του καθώς το παιδάκι έκλαιγε με λυγμούς! Πείτε μου παρακαλώ, είναι ή δεν είναι η πράξη αυτή έγκλημα; Θα έπρεπε κάποιος να ειδοποιήσει την άμεση δράση επί τόπου ή όχι; Θα έπρεπε στην συνέχεια οι ανεγκέφαλοι γονείς να παραπεμφθούν στο αυτόφωρο με την κατηγορία επικίνδυνης κακοποίησης ανηλίκου ή όχι; Κι όμως! Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη και δεν συμβαίνει… Σύμφωνα με ιατρικές μελέτες το τρύπημα του σώματος μπορεί να προκαλέσει τοπική μόλυνση ή μόλυνση ολόκληρου του οργανισμού, όταν τα εργαλεία δεν είναι καλά αποστειρωμένα. Μπορεί να προκαλέσει αλλεργική δερματίτιδα και άλλες σοβαρότερες επιπλοκές. Μέσω της βελόνας μπορεί να μεταδοθούν ασθένειες όπως η ηπατίτιδα, ο διαβήτης, το Έιτζ, καρκίνος του ήπατος και τέτανος, οι οποίες ίσως εκδηλωθούν μετά από χρόνια. Δείτε εδώ. Οι ίδιοι σοβαροί κίνδυνοι, ίσως και μεγαλύτεροι, ελλοχεύουν και κατά το τρύπημα-γάζωμα για τη δημιουργία τατουάζ, που στα πολυνησιακά σημαίνει "ανεξίτηλο σημάδι". «Αυτοσχέδια “χειροκίνητα πιστόλια” τατουάζ, που χρησιμοποιούνται από μη έμπειρους και ανεύθυνους “καλλιτέχνες”, μπορούν να γίνουν αιτία για την μετάδοση ηπατίτιδας, συνδρόμου τοξικού σοκ και, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ακόμη και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS, όταν οι βελόνες δεν έχουν αποστειρωθεί σωστά.» Δείτε εδώ Αυτά τα λίγα για το θέμα και να θυμηθούμε ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά κι ότι μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι. Μωρέ ποιος "κύριος" μας μώρανε; Μήπως ο ξαποδώ; Και πώς το λένε το δαιμόνιο που σπρώχνει στα τρυπήματα; Έτσι για την ιστορία ρωτώ… Πάντως η “τέχνη” αυτή άρχισε από την Αρχαία Αίγυπτο. Μη χάσετε, λοιπόν, και χαρακτηριστείτε ως οπισθοδρομικοί! Ατρύπητοι νεαροί και νεαρές σπεύσατε να τρυπηθείτε και να γαζωθείτε! Πού ξέρετε; Μπορεί ν’ αποκτήσετε την κρυφή γοητεία που δεν είχατε… Όσο για κείνα που λέει η Γραφή ότι το σώμα είναι ο ναός του πνεύματος κι ότι πρέπει να το σεβόμαστε και να φροντίζουμε να μην εκτίθεται σε κινδύνους, αυτά δεν είναι για μάγκες όπως εσείς. Εσείς έχετε άλλα μοντέρνα “ιδανικά”! Άλλωστε, υπάρχουν και χειρότερα…
Εδώ σας θέλω! Αυτό είναι το βασικό δίλλημα σήμερα μεταξύ της νεολαίας και όχι μόνο... Τεράστιας οικολογικής σημασίας το ερώτημα. Μεγάαλος ο προβληματισμός! «Κι αν τρυπηθώ, πόσες φορές να τρυπηθώ και πού;» αναρωτιούνται οι μοντέρνοι νέοι που, έχοντας λύσει όλα τ' άλλα προβλήματά τους, θέλουν πάση θυσία να είναι “in”, ώστε να μη βρεθεί κανείς που να τους αποκαλέσει συντηρητικούς και δειλούς. Άλλωστε, δικό τους είναι το σώμα κι ό,τι θέλουν το κάνουν. Αν γουστάρουν να τρυπήσουν σε δέκα μεριές τ’ αυτιά τους, ποιος είναι κείνος που έχει το δικαίωμα να τους σταματήσει την "πρόοδο"; Και νάταν μόνο τ’ αυτιά που είναι στόχοι διατρητικής επίθεσης θα ήταν λίγο ίσως το κακό… Αμ δεν είναι!
Την ίδια "δόξα" διεκδικεί και η μύτη, τα φρύδια, η γλώσσα, οι θηλές του στήθους, και ο αφαλός. Όσο για πιο κάτω δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας αλλά διαβάζω ότι γίνεται. Φυσικά, σύμφωνα με την παροιμία πήρε ο στραβός κατήφορο, ούτε τα γεννητικά όργανα τη γλιτώνουν. «Μπρός τα κάλλη τι είναι ο πόνος;» σου λένε τα παιδιά. Ποια κάλλη; Υπάρχει κάλλος στο βιασμό της φύσης; Κι όμως, αυτό νομίζουν πολλοί νέοι μας που βασανίζουν τον εαυτό τους με τρυπήματα στο σώμα τους. Τις προάλλες αυτόπτες μάρτυρες μου μετέφεραν την εξής ιστορία γι’ αγρίους με πρωταγωνιστές αδίστακτους, ανάλγητους και κουφιοκέφαλους γονείς. Σε χρυσοχοείο γειτονιάς βορείου προαστίου της Αθήνας ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια τους το εξής αποτρόπαιο περιστατικό. Οι ανεγκέφαλοι γονείς είχαν φέρει το ηλικίας ενάμισι έτους κοριτσάκι τους για τρύπημα αυτιών! Το κοριτσάκι όταν είδε την κοπέλα με το σχετικό εργαλείο να το πλησιάζει άρχισε να κλαίει με λυγμούς και ν’ απομακρύνεται προς τα πίσω για ν’ αποφύγει το μοιραίο. Το αγγελούδι ίσως είχε κάποια τραυματική εμπειρία από τρύπημα βελόνας για εμβόλιο, ή απλά οδηγούνταν από το ένστικτο, και ήθελε ν’ αντισταθεί με όποιο τρόπο μπορούσε. Βλέποντας ότι το κλάμα του δε συγκίνησε τους γονείς του, έπεσε κάτω στο δάπεδο και σφάδαζε κουνώντας χέρια και πόδια για ν’ αντισταθεί. Τότε οι ανάλγητοι γονείς το ακινητοποίησαν βίαια, κρατώντας του το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια, ο ένας από τ’ αριστερά και η άλλη από τα δεξιά, ενώ η ανεγκέφαλη υπάλληλος του χρυσοχοείου προχώρησε στο τρύπημα των αυτιών του καθώς το παιδάκι έκλαιγε με λυγμούς! Πείτε μου παρακαλώ, είναι ή δεν είναι η πράξη αυτή έγκλημα; Θα έπρεπε κάποιος να ειδοποιήσει την άμεση δράση επί τόπου ή όχι; Θα έπρεπε στην συνέχεια οι ανεγκέφαλοι γονείς να παραπεμφθούν στο αυτόφωρο με την κατηγορία επικίνδυνης κακοποίησης ανηλίκου ή όχι; Κι όμως! Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη και δεν συμβαίνει… Σύμφωνα με ιατρικές μελέτες το τρύπημα του σώματος μπορεί να προκαλέσει τοπική μόλυνση ή μόλυνση ολόκληρου του οργανισμού, όταν τα εργαλεία δεν είναι καλά αποστειρωμένα. Μπορεί να προκαλέσει αλλεργική δερματίτιδα και άλλες σοβαρότερες επιπλοκές. Μέσω της βελόνας μπορεί να μεταδοθούν ασθένειες όπως η ηπατίτιδα, ο διαβήτης, το Έιτζ, καρκίνος του ήπατος και τέτανος, οι οποίες ίσως εκδηλωθούν μετά από χρόνια. Δείτε εδώ. Οι ίδιοι σοβαροί κίνδυνοι, ίσως και μεγαλύτεροι, ελλοχεύουν και κατά το τρύπημα-γάζωμα για τη δημιουργία τατουάζ, που στα πολυνησιακά σημαίνει "ανεξίτηλο σημάδι". «Αυτοσχέδια “χειροκίνητα πιστόλια” τατουάζ, που χρησιμοποιούνται από μη έμπειρους και ανεύθυνους “καλλιτέχνες”, μπορούν να γίνουν αιτία για την μετάδοση ηπατίτιδας, συνδρόμου τοξικού σοκ και, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ακόμη και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS, όταν οι βελόνες δεν έχουν αποστειρωθεί σωστά.» Δείτε εδώ Αυτά τα λίγα για το θέμα και να θυμηθούμε ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά κι ότι μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι. Μωρέ ποιος "κύριος" μας μώρανε; Μήπως ο ξαποδώ; Και πώς το λένε το δαιμόνιο που σπρώχνει στα τρυπήματα; Έτσι για την ιστορία ρωτώ… Πάντως η “τέχνη” αυτή άρχισε από την Αρχαία Αίγυπτο. Μη χάσετε, λοιπόν, και χαρακτηριστείτε ως οπισθοδρομικοί! Ατρύπητοι νεαροί και νεαρές σπεύσατε να τρυπηθείτε και να γαζωθείτε! Πού ξέρετε; Μπορεί ν’ αποκτήσετε την κρυφή γοητεία που δεν είχατε… Όσο για κείνα που λέει η Γραφή ότι το σώμα είναι ο ναός του πνεύματος κι ότι πρέπει να το σεβόμαστε και να φροντίζουμε να μην εκτίθεται σε κινδύνους, αυτά δεν είναι για μάγκες όπως εσείς. Εσείς έχετε άλλα μοντέρνα “ιδανικά”! Άλλωστε, υπάρχουν και χειρότερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου