Η δημοσιογραφία στην εποχή του διαδικτύου!

Πώς πορεύεται η παγκόσμια δημοσιογραφία ανάμεσα στις δυο δαγκάνες της οικονομικής κρίσης και του διαδικτύου; Με ποιά εργαλεία μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα νέο επιχειρησιακό μοντέλο βιώσιμο και καλό για τη δημοσιογραφία και τους εργαζόμενους σε αυτήν;
Σε αυτά και άλλα ερωτήματα που απασχολούν το δημοσιογραφικό κόσμο σήμερα, επιχείρησαν να απαντήσουν τρεις επιφανείς εκπρόσωποι των Διεθνών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, υπό το συντονισμό του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Δημήτρη Ψυχογιού, σε συζήτηση με θέμα "Η δημοσιογραφία στην εποχή του διαδικτύου" που διοργάνωσε το "Megaron Plus" με χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.
Μια συζήτηση που προανήγγειλε ένα σημαντικό συνέδριο του Παντείου Πανεπιστημίου με θέμα "νέα μέσα, ενημέρωση, συγκλίσεις και αποκλίσεις" μέσω του οποίου αναζητούνται απαντήσεις σε έναν έντονο προβληματισμό, για τη νέα κουλτούρα που γεννιέται στο χώρο της δημοσιογραφίας με κλειδιά τη συμμετοχικότητα και τη διαδραστικότητα, η οποία θα μπορούσε να ανοίξει ορίζοντες ελπίδας, όπως είπε ο καθηγητής του Παντείου κ. Ποταμιάνος.
Σε τραγικούς καιρούς, όμως, όπως εξήγησαν οι διευθυντές των διαδικτυακών εκδόσεων της ισπανικής "Ελ Παίς" κ. Λίντια Αγκουίρε, του βρετανικού "Γκάρντιαν" κ. Τζορτζίνα Χένρι και της αμερικανικής "Νιου Γιορκ Τάιμς" κ.Τζιμ Ρόμπερτς, το τοπίο των ΜΜΕ είναι ακόμη θολό και τα βήματα πολύ προσεκτικά σε έναν κόσμο που αιωρείται ανάμεσα στην οικονομική κρίση, δηλαδή το κόστος ενός επιχειρησιακού μοντέλου που πρέπει συνεχώς να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα διατηρώντας οικονομικές ισορροπίες και θέσεις εργασίας, και την ταχύτητα ανάπτυξης του διαδικτύου, με την αναζήτηση καινοτόμων - για την παραδοσιακή έννοια της δημοσιογραφίας - εφαρμογών και διεξόδων που θα διατηρήσουν ή και θα αυξήσουν την αναγνωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα των ΜΜΕ....
Η "Ελ Παίς" μέσα από τον επαναπροσδιορισμό των στόχων και του κοινού τους και βασική επιλογή την καλή δημοσιογραφία, αναζήτησε και πέτυχε μέχρι τώρα να είναι ανταγωνιστική χωρίς απολύσεις με ευέλικτες μορφές υπερεργολαβίας των εργαζομένων της, όπως είπε η κ. "Αγκουίρε".
Ο "Γκάρντιαν" επέλεξε την αποδοχή αλλαγής προτύπου που επέβαλε το Ιντερνετ με τον διαδικτυακό τόπο του "comment is free" προωθώντας την πολυφωνία ως προς τη μονοφωνία που είχε ο δημοσιογραφικός κόσμος και με εργαλείο τη διαδραστικότητα που προσφέρουν εκατομμύρια blogs. Επιλογή, που όπως είπε η κ. Χένρι προσέφερε μεγάλη ελευθερία καθώς στόχος έγινε η ποιότητα του λόγου σε συνδυασμό με την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό της κοινωνικής συμμετοχής.
Οι "Νιου Γιορκ Τάιμς" πόνταραν στη δημιουργία νέου τρόπου διάδοσης των ειδήσεων ξεπερνώντας το κλισέ της "ιδιοκτησίας της είδησης", εισάγοντας εργαλεία και προωθώντας νέους συνδυασμούς περιεχομένου, με την ενθάρρυνση της συμμετοχής των χρηστών του διαδικτύου, είτε με ερωτήσεις συμμετοχής σε επίκαιρες πολιτικές επιλογές, είτε με συμμετοχή θεματικών φωτογραφιών και βίντεο, είτε με προώθηση του συνδυασμού δημοσιογραφικής και φωτογραφικής δουλειάς ταυτόχρονα από ένα δημοσιογράφο, είτε με τη χρήση της κινητής τηλεφωνίας στην ενημέρωση, όπως είπε ο κ. Ρόμπερτς επισημαίνοντας ότι κλειδί στην ανταγωνιστικότητα είναι πάντα να πειστεί ο κόσμος να μας ακολουθήσει, καθώς παραμένει ερώτημα το θέμα των συνδρομών σε σχέση με το κόστος που αυτό έχει ως προς την επισκεψιμότητα, η οποία με τη σειρά της είναι αυτή που ορίζεται ως αμοιβή μέσω της διαφήμισης.