ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ;

Από όποια σκοπιά κι αν κοιτάξει κανείς τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του 2009, το σημαντικότερο συμπέρασμα είναι η πρωτόγνωρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Όχι μόνο της κυβέρνησης, όχι μόνο του δικομματισμού, αλλά και των αριστερών κομμάτων. Αυτό αποδεικνύεται κι απο την πρωτοφανή για την Ελλάδα αποχή, αλλά κι από τη μείωση των ψηφοφόρων όλων των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων. Η μείωση αυτή υπάρχει, έστω και διαφοροποιημένα για το κάθε κόμμα, ακόμα κι αν ψήφιζαν οι απέχοντες σε αυτές τις εκλογές. Η κυβερνητική ΝΔ συνετρίβη. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να αξιοποιήσει εκλογικά, δηλαδή σε πραγματικούς ψήφους, τη συντριβή της πρώτης κι ας την προσπέρασε, αφού κι αυτή έχασε ψηφοφόρους. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης έχασαν ψήφους. Μόνοι κερδισμένοι είναι οι δύο σχετικά νεότευκτοι, οι Οικολόγοι και ο ΛΑΟΣ, καθώς και το άθροισμα των λοιπών μικρότερων συνδυασμών. Κι αυτοί όμως δεν βρίσκονται έξω την κινούμενη άμμο που συγκροτεί σήμερα το εκλογικο σώμα. Ο ΛΑΟΣ πήρε(προσωρινά;) ψήφους απο τη ΝΔ, ενώ στη Θεσσαλονίκη όπου είχε συγκριτικά ισχυρή δύναμη, έχασε ψήφους από το Πανελλήνιο Μακεδονικο Μέτωπο. Οι Οικολόγοι σε συνθήκες απαξίωσης του πολιτικού συστήματος και διαρκούς επιδείνωσης των οικολογικών συνθηκών ήταν φυσικό να αγρεύσουν κι αυτοί(πόσο σταθερά;) ψήφους. Το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών(φύση-κυνήγι-ψάρεμα-παράδοση), που ξεπέρασε τη ΔΡΑΣΗ των κ.κ. Μάνου, Κοντογιαννόπουλου, Μπουτάρη και σχεδόν ισοψήφισε με το Μακεδονικό Μέτωπο των κ.κ. Παπαθεμελή και Ζουράρη, προσθέτει επίσης τη δική του υπερεαλιστική πινελιά στο εκλογικό σκηνικό...
Κι ύστερα από όλα αυτά έρχεται, ο πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής να δηλώσει για νιοστή φορά, ότι θα συνεχίσει με ακόμα πιό αποφασιστικούς ρυθμούς το έργο του. Ο Γ. Παπανδρέου περιχαρής να λέει «κερδίσαμε την εμπιστοσύνη του ελληνικούλαού» με ένα λίγο πάνω από το ένα τρίτο των ψηφισάντων και με μια αποχή σφαλιάρα. Από κοντά, σε ένα διαγωνισμό ευτυχίας, ο άσπονδος σύντροφός του Β.Βενιζελος να προιωνίζει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Η Α. Παπαρήγα, με επίσης χαμένο το ΚΚΕ, να χαμογελά για την αντοχή των κομμουνιστών και μέσα της ακόμα πιό πολύ για τον ακόμα πιό πολύ χαμένο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μια πικραμένη ιστορία.... Γέννησε ελπίδες. Τις σπατάλησε(;) έχοντας στο νου του όχι την Άνοιξη της Ελλάδας, αλλά την αυτοαναπαραγωγική «Άνοιξη της Αριστεράς». Ασχολήθηκε πιο πολύ, παρά τους επί μέρους αγώνες του, όχι με τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής για την έξοδο της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού από το τέλμα, αλλά με τον άγονο υπερκερασμό του ΚΚΕ, τη νεκρανάσταση των εσωκομμουνιστικών ανταγωνισμών, για να καταλήξει σε μάλλον φτηνές δημαγωγίες και τακτικισμούς.
Από αυτή την ανάλυση δεν πρέπει να αφήσουμε απʼ έξω εμάς τους πολίτες. Όποιος κοροϊδεύει τον άλλον κοροϊδεύει τα μούτρα του. Ορθώς μουτζώθηκε το πολιτικό σύστημα. Αν μουτζώσουμε και τους εαυτούς μας, υπάρχει ελπίδα. Το νέο δεν μπορεί να είναι δημιουργικό δίχως συμμετοχή, προσπάθεια, θυσία και τη μέγιστη δυνατή ενότητα. Αλλιώς το κενό που έχει ήδη δημιουργηθεί θα καλυφθεί από τις πιό ιδιοτελείς ανίκανες και καταστροφικές δυνάμεις, όποιο πρόσημα κι αν αυτές φέρουν.
Δημήτρης Κουμάνταρος
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΝΑ
http://kanenaskathenas.wordpress.com