Άλλοι έπρεπε να παραιτηθούν, άλλος παραιτείται..

Αλέκο είμαστε μαζί σου! (είτε μείνεις είτε φύγεις..)

Ο Αλέκος Αλαβάνος πρώτα από όλα είναι άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Και σίγουρα είναι ένας άνθρωπος με συνέπεια λόγων και πράξεων. Από τους ελάχιστους όχι μόνο στην αριστερά αλλά σε ολόκληρο το τοπίο της πολιτικής σ΄αυτόν τον τόπο που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Και σίγουρα μια σπάνια εξαίρεση στο άνυδρο τοπίο της αριστεράς σήμερα.

Πριν ένα χρόνο πήρε το παιχνίδι πάνω του σε μια κατάσταση βαλτωμένη να βγάλει την αριστερά από την γωνία. Και ρίσκαρε. Γιατί πίστεψε στη νέα γενιά. Και έκανε και λάθη.. Δεν τα υπολόγισε σωστά μα δεν τον βοήθησε και κανείς από την πλευρά των υποτιθέμενων συμμάχων του

Τον νίκησε το σαράκι των τάσεων στον Συνασπισμό, η πάλη της «αριστερής πλειοψηφίας» για πλήρη επικράτηση επί των εσωκομματικών «αντιπάλων» (εκεί μόνιμα ο νους τους) και η ανωριμότητα του Τσίπρα και της παρέας του τους οποίους παρά τις συμβουλές παλαιοτέρων δεν έβαλε σε κηδεμονία για το απαραίτητο στάδιο ενηλικίωσης.

Τώρα, αντί να παραιτηθούν οι αλαζόνες μικρομέγαλοι παραιτείται ο Αλαβάνος. Το μόνο ικανό κεφάλαιο που μας έχει απομείνει στην κρίση των ημερών. Ποιος ξέρει πόσο τον έχουν προσβάλλει και βασανίσει τα κωλόπαιδα της νεοσταλινικής παρέας το προηγούμενο διάτημα..

Η τελευταία ελπίδα είναι να τους συμπαρασύρει όλους σε παραίτηση και να ανοίξει ο δρόμος για συνολική αυτοκριτική και ανασύνθεση.. Σε κάθε περίπτωση έπραξε το σωστό εκθέτοντας με τη δική του ευαισθησία τους αμετροεπείς και αμετανόητα αλαζόνες νεοκομσομόλους φραξιονιστές της Κουμουνδούρου στο πανελλήνιο!

Όσο γι αυτούς αναδημοσιεύουμε και συνυπογράφουμε πρόσφατο σχόλιο από το blog http://www.antinews.gr/ :

Προφήτης Says:
June 16th, 2009 at 11:30 pm

Η προσπάθεια του Αλέκου ήταν/είναι αξιέπαινη και θαρραλέα.
Επεχείρησε να αναδείξει νέο management, χωρίς ο ίδιος να γατζωθεί στην εξουσία.

Αυτοί που τον ψέγουν είναι οπισθοδρομικοί.

Το ότι απέτυχε, γιατί απέτυχε, ερμηνεύεται κοινωνιολογικά και όχι πολιτικά.

Αγνόησε ή δεν αντελήφθη την εξαχρείωση του ανθρωπίνου παράγοντα, από γενιά σε γενιά.

Παρέβλεψε τον έμφυτο κωλοπαιδισμό που χαρακτηρίζει τη γενιά των ±30.
Λόγω άπειρης ευκολίας στη ζωή.

Ξέρω ότι γενικεύω επικίνδυνα και ότι καίγονται χλωρά μαζί με ξερά, αλλά το φαινόμενο ισχύει συλλήβδην.
Θαυμάσια παιδιά, κατά τα άλλα, γαλουχήθηκαν με την νοοτροπία της ήσσονος προσπαθείας που καθιέρωσε ο πασοκισμός και το χάϊδεμα της ψευδεπίγραφα ευημερούσας οικογένειας.

α) Δεν γνωρίζουν τι εστι ζόρι
β) Θεωρούν δικαίωμα ένα επίπεδο ζωής για το οποίο δεν έχουν προσφέρει τίποτα
γ) Είναι υπερ-ενημερωμενοι, πλην αδαείς στα σοβαρά
δ) είναι κατά βάση επιφανειακοί στη γνώση (ο Τσίπρας αντί να φέρει φρέσκο λόγο εξαντλήθηκε σε τσιτάτα και αντιγραφές γεροντικών κλισέ).

Ο Τσίπρας (και η παρέα του) παρέλαβε ένα κομμα και συμπεριφέρθηκε όπως το κωλόπαιδο που ο πατέρας του τού χάρισε ένα ακριβό κάμπριο : το τσάκισε στην πρώτη γωνία από γκαζιά.

Δεν θέλω ειρωνείες, αν ο ΣΥΡ είναι “ακριβό κάμπριο”.
Η νοοτροπία πλούσιου κληρονόμου και κομματικού κληρονόμου είναι η ίδια.

Πολύ απλά, τα μειράκια, με την εξ απονομής ηγεσία νόμισαν ότι έγιναν οι “καπετάν γαμ..αω”.

Ξέχασε ο Αλέκος ότι οι άνδρες, πάντοτε, αλλά κυρίως σ’ αυτήν την ηλικία, το μόνο που σκέφτονται είναι πως θα εντυπωσιάσουν γκόμενες; Άλλοι το κάνουν υλικά - άλλοι διανοητικά.
Η παλιοπαρέα πήγε να πουλήσει μούρη πίνοντας μπύρες στην Pub Marx, στο Λονδίνο.

Επειδή οι νέες γενιές αναπόφευκτα παραλαμβάνουν την κοινωνία, ο Αλέκος μάλλον έπρεπε να έχει τον πιτσιρικά πολύ καιρό υπό υψηλή εποπτεία και μαθητεία πριν παραδώσει.
Υπήρξε τολμηρός. Η τύχη δεν τον ευνόησε. Αλλά η ευθύνη του ανήκει.
http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/