Νέο πολιτιστικό σοκ δέχθηκε η χώρα μας με την απρόσμενη ματαίωση της συναυλίας που θα διοργάνωνε η Εταιρεία Προστασία και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων με την Αννα Βίση στο Ηρώδειο. Δεν βρέθηκαν -λέει- χορηγοί για την συγκεκριμένη συναυλία που θα γινόντανε μήνα Σεπτέμβριο. Διαμαρτύρομαι εντόνως !!! Δεν είναι δυνατόν το Ηρώδειο να δέχεται μόνο τον Γιάννη Πάριο για τα ερωτικά του Μίκη Θεοδωράκη και τον Γιώργο Νταλάρα για την Κύπρο. Πρέπει εν μέσω απόθεσης 30 κιλών τσίχλας από την λούμπεν μεγαλοαστική τάξη να δίνεται το Ηρώδειο και σε άλλους καλλιτέχνες που προσφέρονται για συναυλίες με φιλανθρωπικούς σκοπούς όταν η καριέρα τους πνέει τα λοίσθια. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι μόνο ένα 10% επι των κερδών προσφέρεται για φιλανθρωπία. Αλήθεια είναι επίσης ότι οι περισότεροι «μεγαλοκαλλιτέχνες» πληρώνονται αδρά για να προσφέρουν λίγο φιλανθρωπία. Για παράδειγμα η Αννούλα θα αμοίβονταν κανονικά. Το όλο «φιλανθρωπικό concept» περισσότερο προσφέρει δυνητικούς πελάτες για τα καλλιτεχνικά υποπροιόντα που θα κυκλοφορήσει μελλοντικά η δισκογραφική εταιρεία στους καλλιτέχνες της.
Θα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον εάν κάποιος σύγχρονος κοινωνιολόγος επιχειρούσε να αναλύσει την πολιτιστική ταυτότητα του Νεοέλληνα. Δύσκολο να βγάλεις άκρη. Τόσο για αυτούς που εκπέμπουν όσο και για αυτούς που δέχονται τα κύμματα της Νεοελληνικής κουλτούρας και πως αυτή διαμορφώνει την καθημερινή μας πραγματικότητα. Πως φτάσαμε δηληδή από το «all you need is love» στο «πάρε τηλέφωνο τον κερατά» χωρίς ενδιάμεσο στάδιο δεν μπορώ να το καταλάβω ειλικρινά. Αλλο ένα παράδειγμα σύγχρονου φαφλατά ο Βασιλάκης ο Παπακωνσταντίνου, που στο τέλος κάθε συναυλίας του, έδινε από μικροφώνου μέχρι πριν λίγο καιρό «ραντεβού στα οδοφράγματα». Από τον Δεκέμβρη και μετά σταμάτησε να το λέει. Κανείς δεν έμαθε το γιατί. Οταν όμως ήρθαν τα οδοφράγματα η δισκογραφική εταιρεία που συνεργάζεται του απαγόρεψε να το αναφέρει πιά. Δεν πειράζει. Παιδιάστικα καμώματα. Αλλά και ο Γιώργης ο Νταλάρας αφιλοκερδώς όλες οι συναυλίες του για την Κύπρο. Οι μόνοι αμοιβόμενοι η ορχήστρα και η εταιρεία ενοικίασης των ηχητικών εγκαταστάσεων. Τι σημασία έχει ότι ήταν μέτοχος η σύζυγος του. Αυτός δεν έπερνε ούτε δραχμή. Και ο Γιάννης ο Πάριος που δήλωσε ότι «μετά από την συνεργασία μου με τον Μίκη στο Ηρώδειο έκλεισα σαν καλλιτέχνης». Ακριβώς ένα χρόνο μετά τον θαυμάσαμε στο περίφημο σκυλοτσιφτετελέ «μαρτύριο η καρδιά μου» σε συνεργασία με την Αννα Βίσση. Αραγε Γιάννη ήταν ελέφαντας αυτός που σε πάτησε ή ένα ποντίκι πέρασε απλά από δίπλα σου;...
Η συναυλία λοιπόν δεν θα γίνει. Χάσαμε την ευκαιρία να δούμε «πρώτα τραπέζια πίστα» και αιθέριες υπάρξεις να συνοδεύουν στο τραγούδι την Ελληνίδα Ιέρεια του σύγχρονου Νεολελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι. Αλλά μην ανησυχείτε γιατί με συμπεριφορές σαν σε γνήσιο σκυλάδικο και ανεπανόρθωτη ζημιά έχει γίνει στα μάρμαρα του Ηρωδείου από την χρήση των τακουνίων, αλλά και οι αποχετεύσεις είναι βουλωμένες από τα σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους οι φιλόμουσοι νεοβάρβαροι. Η Νεοελληνική κουλτούρα σε πλήρη ανάπτυξη. Εκεί ! Κάτω από την φώς που λούζειτον Παρθενώνα τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού, εκεί αφήνουμε την υπογραφή μας. Λίγο πιό μακριά οι Scoprpions, με τον Carlos Santana, που όπως μου εκμυστηρεύθηκε μια νεαρή συνάδελφος…«Πήγα αλλά δεν μου άρεσε ! Πολύ νιαρ-νιαρ με την κιθάρα του βρε παιδί μου. Επρεπε να πάω όμως γιατί ήταν το event της εβδομάδας.» Απλά έπρεπε να πάω, όπως πηγαίνω με την ίδια ευκολία στα καινούργια καλοκαιρινά «σσσσσχήματα». Γαρμπή, Πλούταρχος, Βανδή, Χατζηγιάννης. Οι εθνικοί μας διασκεδαστές εν μέσω μιζανπλί και «φιλανθρωπίας».
Παρθενώνας – Αγια Σοφιά – Μύκονος. Το «ιδανικό» πάντρεμα του ένδοξου αρχαίου παρελθόντος σε πλήρη σύζευξη με το «δυτικότροπο» παρόν μας, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ανεργίας, διαφθοράς και πλαστικού χρήματος.
Τώρα τελευταία εκεί που δουλεύω οι ερωτήσεις του στύλ «για κοίτα ρε φίλε “περνάει αυτή η κάρτα;”» έχουν αρχίσει να πληθαίνουν επικίνδυνα. Οχι ρε φίλε δεν περνάει. Είναι γεμάτη από τις ψευδαισθήσεις ενός ονειρικού πλαστικού κόσμου που σου δημιούργησαν τα ευαγή πιστωτικά ιδρύματα. Αυτές οι ψειδαισθήσεις ανήκουν στην κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών. Δεν κάνει να «παίζεις» μαζί τους. Πάρε και λίγο Βίσση να έχεις να πορεύεσαι.
Αναδημοσίευση από: http://yiannis63.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου