Το Κάστρο της Χίου, το οποίο βρίσκεται βόρεια του λιμανιού της Χώρας, έχει έκταση 180.000 τ.μ και είναι από τα λίγα κάστρα στην Ελλάδα το οποίο περιβρέχεται από θάλασσα. Οι ανασκαφές ανάγουν την ύπαρξη του κάστρου στους Ελληνιστικούς χρόνους, παρόλο που το σημερινό Κάστρο ταυτίζεται περισσότερο με την εποχή της Γενουατοκρατίας (1346 – 1566 μ.χ.) όπου αποτέλεσε το κέντρο της πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης του νησιού.Τα τείχη του Κάστρου σχηματίζουν ένα ακανόνιστο πεντάγωνο. Ισχυροί προμαχώνες δεσπόζουν κατά μήκος των τειχών, οχτώ από τους οποίους σώζονται μέχρι σήμερα. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι σε τρεις από αυτούς τους πύργους σώζονται εντοιχισμένες πλάκες με το έμβλημα της φατρίας των Ιουστινιάνι (Giustiniani), μέλη της οποίας είχαν αναλάβει τη διακυβέρνηση του νησιού. Τα χερσαία τείχη διέσχιζε τάφρος η οποία σήμερα είναι άνυδρη. Γέφυρα οδηγούσε στην κύρια είσοδο - πύλη του Κάστρου, την ονομαζόμενη Porta Maggiore... Με την είσοδο στο Κάστρο, ένας φιδωτός διάδρομος οδηγεί τον επισκέπτη στο αναστηλωμένο ‘Παλάτι Ιουστινιάνι’ και στο κτήριο της ‘Σκοτεινής Φυλακής’, όπου το 1822, έπειτα από την έγερση των Χίων για αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και συμμετοχή στην ευρύτερη
Ελληνική Επανάσταση, φυλακίστηκαν εβδομήντα Πρόκριτοι πριν οδηγηθούν στην αγχόνη. Στη συνέχεια απλώνεται μπροστά μας η πλατεία του Κάστρου. Εκεί υπάρχει και το παλαιό νεκροταφείο επιφανών Οθωμανών, μεταξύ των οποίων και ο πασά Καρά Αλής, του οποίου τη ναυαρχίδα ανατίναξε ο Ψαριανός Κ. Κανάρης το 1822. Ο κύριος οδικός άξονας του οικισμού, ο Άγιος Γεώργιος, μας καθοδηγεί μέσα στην πόλη του Κάστρου. Στη διαδρομή υπάρχουν δύο τζαμιά, εκ των οποίων το ένα έχει μετατραπεί σε ναό, του Αγίου Γεωργίου (Φρουρίου). Στο εσωτερικό της αυλής της εκκλησίας, ένας τεράστιος πλάτανος και μία παραμελημένη αρχαία Κρίνη όπου οι Οθωμανοί έπλεναν τα πόδια τους πριν εισέλθουν στο πάλαι ποτέ τζαμί μας γυρίζουν σε άλλες εποχές. Μέσα από τα στενά σοκάκια, στο βορειοδυτικό επιθαλάσσιο τμήμα του Κάστρου βρίσκονται τα λουτρά (χαμάμ), τα μόνα στα οποία γίνονται σήμερα εργασίες αναστήλωσης από την αρχαιολογική υπηρεσία. Στην πορεία ο επισκέπτης συναντά έναν πεταλόσχημο πύργο, τον Κουλά, ο οποίος θεωρείται το κέντρο και αφετηρία μίας σειράς από πύργους, τις λεγόμενες βίγλες, τις οποίες συναντά κανείς κατά μήκος της ακτογραμμής του νησιού, ιδιαίτερα της νότιας και δυτικής. Τέλος, ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει κατά μήκος του επιθαλλασίου τείχους, το οποίο αν και έχει συντηρηθεί για να αποτραπεί κατάρρευσή του, ωστόσο η διαδρομή ελοχεύει πολλούς κινδύνους λόγω μη αποπεράτωσης των εργασιών συντήρησης. Επίσης, στο μέσω της διαδρομής υπάρχει η μεσαιωνική δεξαμενή του Κάστρου, η ‘Κρύα Βρύση’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου