Aποθέσμηση και επαναθέσμηση της κοινωνίας.

Σταζιέροι και σταζιέρες

Τα σταζ είναι ο καθρέφτης μας. Μαρτυρούν όλη την κακομοιριά και την αθλιότητά μας. Τον δρόμο που χάσαμε σαν λαός μέσα στον χρόνο. Δείχνουν τις πολιτικές στρεβλώσεις και την ανημποριά μας. Τις αριστερές τερατογεννήσεις που δεν κρύβονται πια σε κανένα υπόγειο. Μαρτυρούν και καθρεφτίζουν όλα τα θεσμικά και νομικά εκτρώματα που χτίσαμε, νομοθετήσαμε και ψηφίσαμε πριν και μετά την μεταπολίτευση και τώρα σκάνε σαν βόμβες στα μούτρα μας.
•
Τα σταζ λένε πως φταίμε εμείς προσωπικά, πέρα από τις κυβερνήσεις που κι αυτές εμείς πάλι διαλέξαμε και ισοπέδωσαν τα πάντα, εμείς με το ονοματεπώνυμό μας, εμείς που δεν μπορούμε πλέον να κρυφτούμε πουθενά και να κοροϊδέψουμε κανένα για την σκανδάλη που κάθε τόσο πατούσαμε στα μουλωχτά αθέατοι για δεκαετίες και εικοσαετίες, βλέποντας ποδόσφαιρο και χορεύοντας τσιφτετέλια. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις σκάνδαλα με τους εαυτούς μας και τους φίλους μας από τις ΔΕΚΟ. Μπαγασιές και τακτικισμούς, ελιγμούς, μηχανισμούς και μεθοδεύσεις. Μακριά και πέρα από κάθε προσπάθεια διαφανών και δημοκρατικών λογικών και πρακτικών, μακριά και πέρα από κάθε ισονομία και ισότητα των συμπολιτών μεταξύ τους.
•
Ζούμε τα ρουσφέτια και τα μπαξίσια στην αποθέωσή τους και σε όλη τους την βρώμα και την δυσωδία. Ζούμε ακόμα την Τουρκιά, τον οθωμανικό ραγιαδισμό και την δουλοπρέπεια που δεν αποτινάξαμε ποτέ από τον σβέρκο μας. Ζούμε την πονηριά και την εξαπάτηση του άλλου. Ρίχνουμε ο ένας τον άλλο. Σαρκώσαμε τα πολιτικά ευαγγέλια της θλιβερής και πανάθλιας δεξιάς στην χώρα και των συνεχιστών της. Μιάς ακόλαστης πολιτικά δεξιάς που μας έμαθε να μην τιμωρούμε το έγκλημα. Το χειρότερο από όλα δηλαδή...Εν τω μεταξύ η αριστερά ζει στον κόσμο της. Στις φαντασιώσεις ενός αποτυχημένου θεαματικά παρελθόντος και συγχρόνως παγκάκιστου. Και πάντως ουδόλως χειρότερου του καπιταλισμού, για να μην ξεχνιόμαστε και παίρνουν αέρα οι γλώσσες και τα μυαλά κάποιων ελευθεραγορίτικων εκσυγχρονιστών και φασιστών από την άλλη. Επιβεβαιώνει με δικής της εμπνεύσεως και κατασκευής μαθηματικές εξισώσεις την επανάσταση, διάβαζε πολιτικές εξισώσεις, και απολαμβάνει την χαρά αυτής της επαλήθευσης της κλαγγής των όπλων που όπου νάναι φτάνει σωστά αυτή τη φορά. Δεν υπερβάλλω, αυτά λέγαν προχθές ακόμα στο συνέδριό τους.
•
Αντί λοιπόν να βοηθήσει την τραγική μας κατάσταση και να νουθετήσει την χαμένη εργατική τάξη, που αποχαυνωμένη από τις καφετζούδες, τα μέντιουμ τους ταχυδακτυλουργούς και τα ενδιάμεσα, ισοπεδωμένη από τα ούφο και τους εξωγήινους των Λιακό και Χαρδαβέλα, λιωμένη από τον σεξισμό και τα μοντέλα, φαντασιώμενη τους ωραίους και άφωνους τραγουδιστές και τραγουδίστριες, ορφανεμένη επιδεικτικά από τα βιβλία και την όποιου είδους ανάγνωση, απασχολημένη από τις σειρές στην τηλεόραση και τις τσόντες των βίντεο με τις μουνάρες και τους παίδαρους όπως μας διηγείται ο εν λόγω λαός θυμοσοφικά και γελιωτικά για τον εαυτό του σαν τους σαλτιμπάγκους, η αριστερά βρίσκεται σε πολιτική αφασία και ακατανοησία, κλεισμένη στα σπίτια του λαού και στις συνάξεις των επιτροπών της, αγριοκοιτώντας μην αγγίξει και μην κακολογήσει κανείς τους εργαζόμενους, μακριά από κάθε κριτική βοήθεια σε αυτούς, διεκδικώντας μόνο αυξήσεις ως την μοναδική λύση όπως ψαχουλεύει και αποφαίνεται εκεί στο καχεκτικό μυαλό της.
•
Φυλακισμένη στις τελματωμένες και αδιέξοδες επιλογές της, αδυνατεί να αντιληφθεί τις αλλαγές που επελαύνουν δραματικά, τις αρνητικές αλλαγές των ανθρώπων που υπερασπίζεται, αφήνοντας τις ΔΕΚΟ να ρημάζουν από τους εργαζόμενους και τους ιδιώτες, θεωρώντας τες ως καταφύγιο αναξιοπαθούντων, και φωνασκεί μόνο ανέξοδα με καταγγελίες εργοδοτών. Λες και η διαφθορά είναι μονωμένη προς την πλευρά των εργατών και δεν πάει προς τα εκεί το μικρόβιο της αρπαχτής. Αριστερές αστειότητες. Ξεχνώντας το ενιαίο μισθολόγιο που καταχωνιάστηκε στις συνειδήσεις των εργαζομένων, μέχρι που χάθηκε από το λεξιλόγιό τους περιέργως, θεωρούντες όλοι τον εαυτό τους καλλίτερο από τους άλλους και άρα δικαίως καλλίτερα αμειβόμενους. Μπούρδες και ατομικές λαμογιές που οδηγούν μόνο στις συντεχνίες και τα στενά και άδικα συμφέροντα των ενδιαφερομένων.
•
Και τα δύο κόμματά της, αργοπεθάνουν καθημερινά βουτηγμένα στον λαϊκισμό τους και στον εργατισμό τους. Φιμωμένα από αυτές τις επιλογές τους, αδυνατούν να συγκρουστούν με εργατικές προνομιούχες συντεχνίες που δραστηριοποιούνται και ζούνε εις βάρος όλων των υπολοίπων. Μιλάνε μόνο με γενικόλογες θρησκευτικές αναφορές και όχι με ονόματα σωματείων και προσώπων. Συντρίβονται από αυτή την αναξιοπιστία τους, που απαξιώνει κάθε πολιτική τους σκέψη και λόγο, μη μπορώντας να κατανοήσουν τις αλλαγές στο κοινωνικό και εκλογικό σώμα προς το χειρότερο.
•
Γιατί τα σταζ ήταν μια ακόμη αφορμή και μια ακόμη απόδειξη της κατάστασής μας, μια ακόμη ευκαιρία να μυξοκλάψουμε για τα δύστυχα τα παιδιά μας που όλο αυτά την πληρώνουν για τις επιλογές μας, και να εξαπατήσουμε το πανελλήνιο και το σύμπαν αν μπορούσαμε, μεταμορφώνοντας το άδικο σε δίκιο και το ρουσφέτι σε εργατικό δικαίωμα. Απελπισία! Έτσι στον Ελληνικό συνδικαλιστικό και εργατικό μπαξέ, η στρέβλωση όχι μόνο φαίνεται φυσιολογική, αλλά διεκδικεί θρασύτατα στους δρόμους και στις συζητήσεις την φυσιολογικοποίησή της. Το χειρότερο, απαιτεί να γίνει θεσμός γραπτός και άγραφος μαζί. Αυτή η καταστρεπτική νοοτροπία που σαν απόβλητο ίζημα εγκαταστάθηκε από το μακρινό παρελθόν και κατακάθισε στις γονατισμένες συνειδήσεις μας και στο τσαλακωμένο μας φρόνημα.
•
Μάλιστα το ΚΚΕ και η Παπαρήγα ζητάνε νομιμοποίηση όλων των σταζιούχων και συμβασιούχων δημόσια και στα κανάλια ξεδιάντροπα. Δεν καταλαβαίνουν τι λένε εκεί μέσα. Δεν πιστεύεις στα αυτιά σου. Ένας λαϊκισμός χωρίς προηγούμενο ανευθυνότητας. Λες και θα τους πληρώσουν αυτοί από τα ταμεία τους. Είμαστε που είμαστε καταχρεωμένοι από τις κλοπές των νεοδημοκρατών και πασόκων στο σημείο χρεοκοπίας και κατάρρευσης του κράτους και της χώρας, και αυτοί εκεί τον χαβά τους να προτείνουν αυτοκτονικές για τον λαό μας λύσεις. Τσάμπα λόγια. Δίνουν δηλαδή μια κλωτσιά στην ήδη εκπτωμένη συνείδηση των πολιτών να τους πάνε ακόμα πιο κάτω.
•
Δείγμα όχι μόνο ανίκανης αντιπολίτευσης αλλά και βολεμένης αντιπολίτευσης που έχει αποφασίσει να χαϊδεύει τα αυτιά των εργαζομένων και των πολιτών, σίγουρη ούσα ότι δεν θα αναλάβει ποτέ κυβερνητικές ευθύνες. Θα κάνει ανέξοδα τον καλό χωρίς να πληρώνει, χωρίς να επαληθεύει αυτά που λέει μακριά και ασφαλής από την καρμανιόλα της εξουσίας. Μιλάνε και συμπεριφέρονται ακριβώς σαν παπάδες. Προτείνουν παραδείσους προσλήψεων στο δημόσιο. Και βέβαια λένε το παραμύθι και ας μην το χαρακτηρίσω, να πληρώσουν αυτοί που φάγαν τα λεφτά, και εννοούν εμάς τους υπόλοιπους αφού οι παμπόνηροι λαϊκιστές ξέρουν ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Δηλαδή μέχρι τώρα ξέραμε ότι μας θεωρούσαν μαλάκες το πασοκ και η ΝΔ, τώρα μας το λέει κατάφατσα η ηγεσία και η νομενκλατούρα των κομουνιστών. Ένας γιγαντισμός του δημόσιου τομέα αφού ένας στους τρις από τους ενεργούς έλληνες δουλεύουν στο δημόσιο, αν αφαιρέσουμε τα παιδιά μας και τους συνταξιούχους από τον γενικό πληθυσμό. Ένα εκατομμύριο κόσμος στον δημόσιο τομέα! Ενώ δεν θα έπρεπε να ξεπερνάμε τις 100.000 χιλιάδες σαν τόσο μικρός αριθμητικά λαός, όπως μας λένε οι διεθνείς πρακτικές και οι μελέτες.
•
Από κοντά και οι άρρωστοι του χειροκροτήματος, που για να εξασφαλίσουν την δόση τους δεν διστάζουν καθόλου να γλύψουν την νεολαία, τους εργαζόμενους ή ότι άλλο κινείται και χειροκροτεί, αδιάφορο αν έχουν δίκιο ή άδικο. Αυτό το ίδιο βιολί διαρκώς από λαζόπουλους, τριανταφυλλόπουλους ή δημοσιογράφους και καλλιτέχνες παντός είδους και καιρού. Όλοι υπέρ της νεολαίας, υπέρ των εργαζομένων και των απλών πολιτών. Μου έκανε εντύπωση πως ούτε ένας δεν βγήκε από αυτούς τους φηρμάτους δημοσιολόγους να πάρει ευθύνη και να συνεφέρει τους σταζιέρους και τις σταζιέρες που βγήκαν στους δρόμους και απειλούν κιόλας επειδή μπήκαν με καραμπινάτα ρουσφέτια από τα παράθυρα και τους φεγγίτες εις βάρος των άλλων νέων ανθρώπων που δώσαν εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ. Ούτε ένας τους δεν είχε τα άντερα και αυτό είναι που πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Τι και πόσο λάθος πρότυπα και δημόσιους ταγούς έχουμε αποδεχτεί και δημιουργήσει, επειδή δεν έχει η χώρα καλλίτερους και πιο αξιόπιστους. Γιατί το θέμα εδώ είναι και δικό μας. Αυτό χρειάζεται να δούμε. Χειροκροτάμε αυτούς που μας χειροκροτούν και μας θαυμάζουν ή ξεσκονίζουν και γλύφουν διαβάστε καλλίτερα. Τι γίνεται συμπολίτες σταζιέροι. Δεν καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται επί τέλους αυτή η αθλιότητα για εικοσαετίες εις βάρος των συμπολιτών σας. Αυτό είναι το ερώτημα και όχι όλα αυτά που λέτε και εκβιάζετε πρώτα –πρώτα εμάς και μετά την κάθε κυβέρνηση. Πως μπορούν οι άλλοι συμπολίτες σας να σας έχουν εμπιστοσύνη και να σας εκτιμούν όταν τους πηδάτε για να καταλάβετε την θέση τους. Πότε εσείς θα καταλάβετε, βεβαίως σε αυτή την δύσκολη ζωή που πάντα τέτοια ήταν επ ευκαιρία να σας πω για να μην το ξεχνάτε, ότι πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή αυτή η απαράδεκτη κατάσταση της προσωπικής λαμογιάς και δικής σας πριν από όλα ξευτίλας. Επειδή είσαστε νεοδημοκράτες ή πασόκοι οι άλλοι πιο παλιά.
•
Γιατί το θέμα μας σταζιέροι και σταζιέρες, είναι πολύ βαθύτερο από ότι νομίζετε, πέρα από την προσπάθειά σας να επιβιώσετε που αντιλαμβανόμαστε όλοι. Πιο πίσω όμως από αυτό προβάλει κάτι πολύ πιο σοβαρό και πολύ πιο σπουδαίο από σας, και είναι η επιβίωση ενός ολόκληρου λαού που εσείς δεν μπορείτε να δείτε. Η πολιτική επιβίωση ενός λαού, η ιστορική του επιβίωση, η ηθική του επιβίωση, η οικονομική του επιβίωση. Σε αυτό καλούμαστε εμείς οι υπόλοιποι να απαντήσουμε μια και εσείς δεν μπορείτε. Γιατί αυτό αφορά όλους μας και καλούμαστε να πάρουμε θέση. Γιατί αύριο με αυτό το βιολί που ανακάλυψαν και εγκατέστησαν οι πολιτικοί των δυο μεγάλων κομμάτων, να σας έχουν δεμένους για να τους ξαναψηφίζετε κάθε φορά, μπορεί να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση και δεν το θέλουμε. Θέλουμε να αντισταθούμε να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά σας και να δώσουμε μια ευκαιρία στους εαυτούς μας, στην χώρα μας και στο μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, για το οποίο δεν θα ξευτιλιζόμαστε για να ζήσουμε, δεν θα ντρεπόμαστε και κυρίως θα διεκδικούμε και θα οδηγούμε την χώρα μας με ελπίδα και το κεφάλι ψηλά όχι από ανόητη περηφάνια ή κομπασμό, αλλά γεμάτο σκέψεις, προβληματισμούς, στοχασμούς για τις σχέσεις μας με του συνανθρώπους και συμπολίτες μας. Μιλάμε ουσιαστικά αυτή την στιγμή για την αποθέσμηση και επαναθέσμηση της κοινωνίας. Αυτό που τόλμησαν οι πρόγονοί μας και γίναμε γνωστοί και θαυμαστοί παγκόσμια. Για αυτό και μόνο. Για αυτή την αποθέσμηση και αυτοθέσμηση που κατορθώσανε. Που τόσο δύσκολή ήταν και είναι για όλους τους λαούς.
Θέλω να τελειώσω το κείμενο με ένα ερώτημα προς τους σταζιέρους. Πότε εσείς νομίζετε ότι πρέπει να σταματήσουν αυτές οι παράνομες προσλήψεις στο δημόσιο. Τώρα με εσάς και την μεγάλη διάσταση που πήρε το θέμα στην ελληνική κοινωνία ή μετά από σας να αρχίσει να εφαρμόζεται;

Υ.Γ
Μην ξεχάσετε να υπολογίσετε ότι κάποιοι πολιτικοί των δυό κομμάτων θα επιχειρήσουν να κάνουν και πάλι παράνομες προσλήψεις από το παράθυρο στο μέλλον για να επανεκλεγούν. Τότε που οι μελλοντικοί σταζιέροι θα λένε να ισχύσει το μέτρο μετά από εμάς.
Nefestoras