Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Γιατί θέλουμε πίσω τα Μάρμαρα του Παρθενώνα;




Μια ανατροπή πάνω σε καλά δοξασμένες απόψεις.

Ο λόγος για τα "Ελγίνεια". Ακόμα και αυτοί που δεν ξέρουν τι είναι τα "Ελγίνεια" και ποια η σημασία τους θεωρούν τους Εγγλέζους κλέφτες και εμάς βαριά αδικημένους.
Και πιθανόν να είναι έτσι τα πράγματα. Στο καινούργιο μουσείο της Ακρόπολης ένας φάρος προβολής της αρχαίας Ελλάδας , αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης εκεί που λείπουν τα κλεμμένα μπήκαν αντίγραφα άλλου χρώματος για να θυμίζουμε την απουσία τους.
Τελικά τα θέλουμε πίσω; Και αν ναι γιατί ;

Μήπως εκεί που βρίσκονται είναι καλύτερα; Μήπως για μας είναι ο καλύτερος τρόπος προβολής της χώρας μας σε ένα τόπο μακρινό; Μήπως τούτα τα μάρμαρα είναι ο καλύτερος πολιτιστικός πρέσβης της χώρας μας και μάλιστα χωρίς πολλά έξοδα ;
Μήπως θα έπρεπε το Υπουργείο Πολιτισμού να βοηθήσει το Βρετανικό Μουσείο να τα προβάλει ακόμα καλύτερα τα ελγίνεια εκεί που βρίσκονται, να εκμεταλλευτεί τη θέση τους φτιάχνοντας μέσα στο μουσείο δύο πράγματα.
Α. Στην ήδη υπάρχουσα αίθουσα δίπλα στα "Ελγίνεια" που προβάλλεται ένα μικρό βίντεο με μια αναπαράσταση το πώς ήταν ο Παρθενώνας τότε, να δαπανηθούν χρήματα να ξαναφτιαχτεί το βίντεο εντυπωσιακότερο και να τελειώνει με μια γρήγορη βόλτα ανάμεσα στην Πνύκα , τον Άρειο Πάγο, την Αρχαία Αγορά και να τελειώνει στον ιερό βράχο.
Β. Να φτιαχτεί ρεσεψιόν μέσα στο Βρετανικό Μουσείο στην είσοδο των ελγινείων όπου Έλληνες μορφωμένοι αγγλομαθείς θα δίνουν καλοσχεδιασμένα έντυπα για την Ελλάδα που θα σε οδηγούν σε μια διαδικτυακή πύλη που θα λέγεται Welcome to Greece. Θέλω να σας θυμίσω ότι ο τουρίστας του τύπου «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου», τελειώνει σιγά-σιγά.
Ο τουρίστας που έρχεται στην Ελλάδα θέλει και άλλα πράγματα. Θέλει να επισκεφθεί αρχαιολογικούς τόπους, θέλει να δει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις σε αρχαιολογικούς τόπους, θέλει να γνωρίσει την γαστρονομία του τόπου και το κρασί όχι ως μέσω μέθης, αλλά ως προϊόν πολιτισμού.

Επιπροσθέτως η Ελλάδα θα μπορούσε να στέλνει στο Βρετανικό Μουσείο δανεικά, για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αγάλματα υψηλής τέχνης όπως μια Καρυάτιδα, Κυκλαδικά εδώλια, τον Ηνίοχο, ακόμα και τον Ερμή του Πραξιτέλη και βάζοντας από κάτω τίτλους όπως «Η Ελληνική ομορφιά ταξιδεύει παντού» και διαδίδοντας το γεγονός στην υφήλιο δείχνοντας έτσι ηρωισμό, μεγαλοψυχία και εξωστρέφεια.

Κυρίες και κύριοι με όλα αυτά που προτείνω μπορεί να θεωρηθώ και προδότης της πατρίδας. Όμως σκεφτείτε καλά την πρόταση. Δεν είναι για πέταμα. Ίσα-ίσα.
Τι καλά θα ήταν να την διάβαζε και ο κύριος Υπουργός Πολιτισμού ο οποίος εάν τολμούσε να την ενστερνιστεί ή απλώς να εκφραστεί θετικά γι’ αυτήν θα τον εκτελούσαν με λιθοβολισμό μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Πάντως εγώ θα το ξαναπώ για ακόμα μια φορά ότι οι υπουργικές θέσεις και οι βουλευτικές εκτός από τιμιότητα, αλτρουϊσμό, αυταπάρνηση, μόρφωση και σοβαρότητα χρειάζονται και λίγη φαντασία και πολύ ηρωισμό.
του Ηλία Μαμαλάκη

Σημ:
Σχετικά πρόσφατα δέχτηκα κάποια πρόσκληση από το facebook, για να γίνω μέλος ομάδας σχετική με την επιστροφή των μαρμάρων, πιστέψτε με, οι σκέψεις μου ήταν ανάλογες.
Δεν είπα τίποτα αλλά και ούτε έγινα μέλος της ομάδας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails