το blog είναι πρώτα και κύρια ΕΚΦΡΑΣΗ
Μη το μπερδεύουμε με την επικοινωνία. Στον τομέα αυτόν παίζουν τα forums και τα chat rooms. Το blog αντλεί τη δύναμή του από τη μοναδικότητά του.
Μερικοί ταυτοποιούν την ανωνυμία μέσω των nick names με την παράνοια. Η ανωνυμία είναι κατάκτηση του διαδικτύου. Το να γράφουμε ανώνυμα, απελευθερώνει τη σκέψη, όσο και αν γνωρίζουμε κατά βάθος ότι όποιος θέλει να βρει τι κρύβεται πίσω από ένα nick name θα το βρει.
Οσο γράφουμε και καταγγέλουμε διάφορα πράγματα, δεν κινδυνεύουμε από κανένα. Οταν προβαίνουμε σε ανυπόστατες δυσφημίσεις ή παράνομες πράξεις (διαφήμιση πορνό, αγγελίες ανεύρεσης συνεργατών για φόνους, κλπ) μάλλον θα βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και άντε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες! (στην περίπτωση που γράψαμε κάτι για πλάκα ή για καλλιτεχνική περφόρμανς όπως π.χ. ο καλλιτέχνης Φωτίου)
Αν τα καταγγελόμενα έχουν βάση, με στοιχεία, κλπ, και δεν θίγουν προσωπικά δεδομένα άλλων, όλα καλά. Αν καταγγέλουμε προσωπικές ιδιαιτερότητες, τζιζζζζ. Εκτός και αν αφορούν πρόσωπα με θέσεις-κλειδιά. δεν μπορεί π.χ. ένας διευθυντής σχολείου να δηλώνει παιδεραστής -μεταξύ μας, η παιδεραστία είναι μια εγκληματική "ιδιαιτερότητα" και πρέπει να καταγγέλεται- ούτε ένας υπουργός ή βουλευτής να είναι κλέφτης -αυτό δεν είναι ιδιαιτερότητα! Οποιος και να είναι, χρειάζεται συντριβή.
Εκφράζουμε λοιπόν τη δική μας φύση, τις ανησυχίες μας ως καλλιτέχνες της ζωής, αναφερόμαστε σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος, καταγγέλουμε τα στραβά και τα ανάποδα της κοινωνίας και της εκάστοτε κυβέρνησης, όλα με στοιχεία. Μοναδικά. Αν θέλει κάποιος δημοσιογράφος να το ψάξει παραπέρα, με γειά του με χαρά του. Εκθέτουμε, δίνουμε ερεθίσματα και πέραν τούτου ουδέν.
Δεν είμαστε δημοσιογράφοι, ούτε οι δημοσιογράφοι ασκούν το επάγγελμα τους όταν γράφουν στο blog τους, ουτε κανείς άλλος επαγγελματίας ασκεί το επάγγελμά του εδώ μέσα. Ετσι το αντιλαμβάνομαι. Ιδίως μετά από όσα προέκυψαν τις τελευταίες μέρες. Ισως ο (κάθε) εκδότης να θέλει να προσεταιριστεί κάποιους bloggers για να περνά τη γραμμή του εντύπου του, ή για να έχει τζάμπα υλικό. Το blogging δεν έχει copyright. Οσο και να βάζουμε ταμπελίτσες, δεν έχει. Είναι ελεύθερο και ας το πάρουμε χαμπάρι. Ας μη γράφουμε ή εκθέτουμε ό,τι δεν θέλουμε να διαδοθεί. Κλοπή δεν υπάρχει, εφόσον το λιβάδι είναι ελεύθερο για όποιον θέλει να βοσκήσει. Αυτά νομίζω.
Κάτι τι ακόμα. Ενας ένας κινητοποιούμαστε προς μια κατεύθυνση με την οποία συμφωνούμε. Για να πάψει μια αδικία ή ακόμα κι ένας πόλεμος. Ενας ένας. Αυτή είναι η δύναμή μας. Οχι με το ζόρι, όχι κάτω από ταμπέλες. Με τη θέλησή μας.
http://rodiat7.blogspot.com/2009/11/blog.html
Μη το μπερδεύουμε με την επικοινωνία. Στον τομέα αυτόν παίζουν τα forums και τα chat rooms. Το blog αντλεί τη δύναμή του από τη μοναδικότητά του.
Μερικοί ταυτοποιούν την ανωνυμία μέσω των nick names με την παράνοια. Η ανωνυμία είναι κατάκτηση του διαδικτύου. Το να γράφουμε ανώνυμα, απελευθερώνει τη σκέψη, όσο και αν γνωρίζουμε κατά βάθος ότι όποιος θέλει να βρει τι κρύβεται πίσω από ένα nick name θα το βρει.
Οσο γράφουμε και καταγγέλουμε διάφορα πράγματα, δεν κινδυνεύουμε από κανένα. Οταν προβαίνουμε σε ανυπόστατες δυσφημίσεις ή παράνομες πράξεις (διαφήμιση πορνό, αγγελίες ανεύρεσης συνεργατών για φόνους, κλπ) μάλλον θα βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και άντε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες! (στην περίπτωση που γράψαμε κάτι για πλάκα ή για καλλιτεχνική περφόρμανς όπως π.χ. ο καλλιτέχνης Φωτίου)
Αν τα καταγγελόμενα έχουν βάση, με στοιχεία, κλπ, και δεν θίγουν προσωπικά δεδομένα άλλων, όλα καλά. Αν καταγγέλουμε προσωπικές ιδιαιτερότητες, τζιζζζζ. Εκτός και αν αφορούν πρόσωπα με θέσεις-κλειδιά. δεν μπορεί π.χ. ένας διευθυντής σχολείου να δηλώνει παιδεραστής -μεταξύ μας, η παιδεραστία είναι μια εγκληματική "ιδιαιτερότητα" και πρέπει να καταγγέλεται- ούτε ένας υπουργός ή βουλευτής να είναι κλέφτης -αυτό δεν είναι ιδιαιτερότητα! Οποιος και να είναι, χρειάζεται συντριβή.
Εκφράζουμε λοιπόν τη δική μας φύση, τις ανησυχίες μας ως καλλιτέχνες της ζωής, αναφερόμαστε σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος, καταγγέλουμε τα στραβά και τα ανάποδα της κοινωνίας και της εκάστοτε κυβέρνησης, όλα με στοιχεία. Μοναδικά. Αν θέλει κάποιος δημοσιογράφος να το ψάξει παραπέρα, με γειά του με χαρά του. Εκθέτουμε, δίνουμε ερεθίσματα και πέραν τούτου ουδέν.
Δεν είμαστε δημοσιογράφοι, ούτε οι δημοσιογράφοι ασκούν το επάγγελμα τους όταν γράφουν στο blog τους, ουτε κανείς άλλος επαγγελματίας ασκεί το επάγγελμά του εδώ μέσα. Ετσι το αντιλαμβάνομαι. Ιδίως μετά από όσα προέκυψαν τις τελευταίες μέρες. Ισως ο (κάθε) εκδότης να θέλει να προσεταιριστεί κάποιους bloggers για να περνά τη γραμμή του εντύπου του, ή για να έχει τζάμπα υλικό. Το blogging δεν έχει copyright. Οσο και να βάζουμε ταμπελίτσες, δεν έχει. Είναι ελεύθερο και ας το πάρουμε χαμπάρι. Ας μη γράφουμε ή εκθέτουμε ό,τι δεν θέλουμε να διαδοθεί. Κλοπή δεν υπάρχει, εφόσον το λιβάδι είναι ελεύθερο για όποιον θέλει να βοσκήσει. Αυτά νομίζω.
Κάτι τι ακόμα. Ενας ένας κινητοποιούμαστε προς μια κατεύθυνση με την οποία συμφωνούμε. Για να πάψει μια αδικία ή ακόμα κι ένας πόλεμος. Ενας ένας. Αυτή είναι η δύναμή μας. Οχι με το ζόρι, όχι κάτω από ταμπέλες. Με τη θέλησή μας.
http://rodiat7.blogspot.com/2009/11/blog.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου