«Aυτά είναι τα τρία τεράστια στομάχια της Λιλ», λέει ο Πιέρ Χίρτσμπεργκερ μέσα στη βοή των μηχανημάτων και τη μυρωδιά των φθινοπωρινών φύλλων που σαπίζουν. Εξηγεί πώς οι τρεις κολοσσιαίοι επεξεργαστές λυμάτων μετατρέπουν σε ενέργεια απορρίμματα από τρεις διαφορετικές πηγές: τα υπολείμματα των φαγητών των νοικοκυριών, τη διαλογή απορριμμάτων από πάρκα και δημόσιους κήπους και τις καντίνες των σχολείων και των νοσοκομείων. Από την επεξεργασία τους θα παραχθεί μεθάνιο, το οποίο θα κινήσει το ένα τρίτο των λεωφορείων της πόλης της Λιλ.
«Η επεξεργασία είναι η ίδια σαν αυτή που γίνεται στο στομάχι μιας αγελάδος», συνεχίζει ο κ. Χίρτσμπεργκερ δείχνοντας τους τρεις βιολογικούς επεξεργαστές, έκαστος των οποίων χωράει από 20.000 έως 215.000 κυβικά μέτρα αποβλήτων. Στόχος είναι η τροφοδότηση με βιο-αέριο των 100 από τα 350 λεωφορεία της πόλης της Λιλ, λέει ο κ. Χίρτσμπεργκερ, επικεφαλής της «Υπηρεσίας έρευνας για την αξιοποίηση αστικών αποβλήτων» του δήμου.
Πόλεις σε όλο τον κόσμο προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν την αύξηση του πληθυσμού χωρίς να αυξήσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακος. Ηδη το ήμισυ του παγκοσμίου πληθυσμού ζει στις μεγαλουπόλεις, και σύμφωνα με εκτιμήσεις ο αστικός πληθυσμός θα πενταπλασιασθεί έως το 2030. Οι λύσεις που προτίθενται να εφαρμοσθούν σε διάφορες πόλεις ποικίλλουν...Το ηλιόλουστο Ντουμπάι, για παράδειγμα, οραματίζεται τη Masdar City, μία οικολογική πόλη, όπου οι ηλιακοί συσσωρευτές θα κινούν τα ταξί και τα τραμ και όπου οι κάτοικοι θα πίνουν αφαλατισμένο νερό. Στη Γαλλία, τη Σουηδία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, οι δημοτικές αρχές επιζητούν «εξωτικά μείγματα» πηγών ενεργείας, ενώ στην Αυστραλία, οι τρόποι επίλυσης του προβλήματος διαφέρουν.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση προγραμματίζει επτά πιλοτικές «ηλιακές πόλεις», επενδύοντας 1,4 δισ. δολ. για την κατασκευή τεσσάρων μεγάλων ηλιακών σταθμών ενεργείας. Στην εύκρατη Μελβούρνη, η αντιμετώπιση του προβλήματος θα τύχει διαφορετικής μεταχείρισης από ό,τι στην ηλιόλουστη Μπρίσμπαν. Σε ευρωπαϊκές πόλεις, όπως στο Μάλμο της Σουηδίας, τα απορρίμματα χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση και την ηλεκτροδότηση των κτιρίων. Στο Μάλμο, το 50% της θέρμανσης παράγεται από 550.000 τόνους απορριμμάτων τον χρόνο - κάτι που μπορούν να κάνουν πολλές πόλεις της βορείου Ευρώπης, δηλώνει ο Ρίτσαρντ Μπένγκτσον, διευθυντής σχεδιασμού της Ε.ΟΝ Νordic, η οποία υλοποίησε το σύστημα θέρμανσης και ηλεκτροδότησης της πόλης. «Τα απορρίμματα είναι ένα ενδιαφέρον καύσιμο για τον λόγο ότι δεν το πληρώνετε. Αντίθετα, σας πληρώνουν για να τα αξιοποιήσετε» διευκρινίζει ο κ. Μπένγκτσον. Στο Ελσίνκι, μία επιχείρηση ηλεκτρισμού συνεργάζεται με μία εταιρεία πληροφορικής, η οποία από τις κεντρικές της υπηρεσίες θα διοχετεύει την υπερβάλλουσα θερμότητα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε ένα δίκτυο θέρμανσης για τα σπίτια.
«Το βιολογικό μεθάνιο έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να διοχετευθεί μέσω του δικτύου της ήδη υπάρχουσας υποδομής» δηλώνει ο Μάρτιν Οριλ, επικεφαλής του κλάδου ενεργειακής τεχνολογίας και καινοτομίας της βρετανικής επιχείρησης British Gas. Tο βιολογικό μεθάνιο ήδη καταλήγει στους καταναλωτές μέσω του δικτύου φυσικού αερίου στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Αυστρία.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12/12/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου