Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Η τελευταία ευκαιρία


του Άρη Δαβαράκη
Κάθε μέρα που περνάει, αν παρακολουθήσεις ειδήσεις ή διαβάσεις αναλύσεις και άρθρα στο Ελληνικό και ξένο τύπο, τα πράγματα όλο και χειροτερεύουν. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) όμως, εμείς ως «πολιτισμένοι» οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας για το μερίδιο της δικής μας ευθύνης. Πόσο συνέβαλλε ο καθένας από μας σε αυτήν την πολύ στενάχωρη "υποτίμηση" που πάλι υφιστάμεθα, τόσο που γίναμε πάλι πρώτο θέμα σε όλα τα κανάλια παγκοσμίως και αναρωτιούνται οι εχθροί της Ευρώπης και της Eurozone αν θα καταφέρει η Ελλάδα να συμπαρασύρει στον γκρεμό αυτό το νόμισμα, το Ευρώ, που χτίστηκε με χίλιους κόπους και που εμείς (και οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί και οι Ιρλανδοί κάποια στιγμή, αλλά ποτέ τόσο όσο εμείς) κινδυνεύουμε να το κάνουμε πατσαβούρα.

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ενημερωθήκαμε ουσιαστικά και σοβαρά σε εθνικό επίπεδο για τους στόχους και την πρόοδο αυτού του οράματος που λέγεται ΕΕ και Ευρώ. Νομίζαμε πως ήταν ένα ακόμα δωράκι για να φάμε και να πιούμε χαλαρά....Τώρα να δούμε τι θα γίνει και πόσο θα μας κοστίσει η πλήρης αφασία μας σε όλα τα επίπεδα: Μόνο ένα καλό θα βγει από αυτή την ιστορία και είμαι βέβαιος γι' αυτό, αλλά ανέβαλλα τη στιγμή να το θίξω ακόμα, γιατί δεν θέλω να εκνευρίσω κανέναν αδίκως. Θα μπει πάντως αναγκαστικά, έστω και με το πιστόλι στον κρόταφο, μία τάξη σε αυτή τη χώρα (των μαφιόζων) ακόμα και αν χρειαστεί να έρθουν εδώ να εγκατασταθούν μόνιμα οι δανειστές και ελεγκτές μας. Καλώς να ορίσουν. Πολλά τοπικά συμφέροντα θα στριμωχτούν αλλά εμείς οι πολλοί θα ανασάνουμε βαθιά γιατί έτσι ίσως γλιτώσουμε επιτέλους από τους αμόρφωτους, σκληροτράχηλους και ανενδοίαστους νταβατζήδες μας που ξεπουλάνε την Ελλάδα και γίνονται μεγιστάνες αφήνοντας τους μισούς Έλληνες να ζούνε με ψίχουλα και ένα 20 με 30% "αξιοπρεπώς".

Θέλω να είμαι ζωντανός τη μέρα που θα δω αυτόν τον τόπο να καθαρίζει από τα παράσιτα που του ρουφάνε το αίμα και θάβουν τα προϊόντα των εγκλημάτων τους, το φρέσκο χρήμα δηλαδή, βαθιά κάτω από τη λίμνη της Γενεύης, στις θυρίδες της UBS και των άλλων διεθνων τραπεζών .

Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός κ. Παπανωνσταντίνου και οι συνεργάτες τους, δώσανε στο Νταβός τον καλύτερο εαυτό τους. Οι κάμερες των Financial Times (η Αγγλία δεν ειναι στην Ευρωζώνη) τον κυνήγησανε αλύπητα και στο πλάνο που είδαμε τουλάχιστον, άγαρμπα και χοντρά. Οι διαβεβαιώσεις μας πως «θα τα καταφέρουμε» δεν σταματούν να επαναλαμβανονται πρός πάσαν κατεύθυνσιν. Με την επιστροφή του Γιώργου στην Αθήνα κανονικά θα εφαρμοστούν άμεσα επειγόντως αναγκαία και πολύ σκληρά μέτρα. Τα ψέμματα τελειώσαν. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία.

Μακάρι να πάνε όλα καλά και το 2013 (που θα κλείσω και τα 60) να έχουμε ξεπεράσει την κρίση και να έχουμε βρεί τρόπους να παράγουμε, να προσφέρουμε, να «δίνουμε» και όχι μόνο να παίρνουμε απο τού εταίρους μας.

Και ο Τουρισμός Αντζελα.
Πρώτα απ΄όλα ο τουρισμός.
(Κι εσύ λαέ βασανισμενε μην ξεχνάς τον τουρισμό).
protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails