Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

βαδίζοντας προς το συνέδριο του συνασπισμού.


Γυρνώντας πίσω το ρολόι του χρόνου, ρίχνοντας μια ματιά στα γεγονότα που έτρεξαν, συνειδητοποιούμε ότι ερχόμαστε από μακριά. Εκεί, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 60, στην αρχή μιας νέας διαδρομής, καταλάβαμε ότι έχουμε πολλά να συζητήσουμε, πολλά να ξαναδούμε, ακόμα περισσότερα να αναλύσουμε. Να εμβαθύνουμε, εμπνεόμενοι από τα νέα ιδεολογικά εργαλεία της εποχής εκείνης. Ο «παγκόσμιος Μάης του 68» μας ενέπνευσε, η εξελικτική πορεία του «υπαρκτού» μάς διαφοροποίησε από την καθεστωτική Αριστερά, η διαφαινόμενη-τότε- παγκόσμια περιβαλλοντολογική κρίση μας ευαισθητοποίησε και η επιτακτική ανάγκη για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής Ευρωπαϊκής κοινωνίας μας μαζικοποίησε.

Στην ουσία μας ενέταξε στα νέα πολιτικά υποκείμενα της Αριστεράς που γεννήθηκαν τότε, σαν να ήταν ώριμα από καιρό. Στην κυριολεξία ένας οδυνηρός τοκετός, αλλά παρ όλα αυτά απαραίτητος. Η κουβέντα που ξεκίνησε τότε, ενηλικιώθηκε στην μέση περίοδο της μεταπολίτευσης και σήμερα αισίως έχει σαρανταρίσει. Forty something δηλαδή, για μια πολιτική ατζέντα που δεν προλαβαίνει να γεμίζει από την ιλιγγιώδη ταχύτητα των γεγονότων που την εφοδιάζουν....Σήμερα, η κουβέντα αυτή δομείται πάνω σε νέες βάσεις. Η δεξαμενή σκέψης της Ευρωπαϊκής Αριστεράς –στο μέτρο του δυνατού με την συμμετοχή και των δικών μας σχημάτων- αποθήκευσε και προσπάθησε να αφομοιώσει ιδεολογικά, την θεματική εξέλιξη αυτού του διαλόγου . Το περιεχόμενο εφοδιάστηκε από τις διασπάσεις των κομμουνιστικών κομμάτων, από την όξυνση της οικολογικής κρίσης, από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού εμβαθύνοντας την ανάλυση στα αίτια που την προκάλεσαν, από την πολιτική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την ανάπτυξη του παγκόσμιου Αριστερού κινήματος, τις δράσεις του διεθνούς κοινωνικού φόρουμ, αναζητώντας ταυτόχρονα ένα νέο εναλλακτικό πλάνο εσωτερικών λειτουργιών των πολιτικών σχημάτων της. Προσπαθεί παράλληλα να επεξεργαστεί έναν νέο κώδικα επικοινωνίας με την κοινωνία και τις ανάγκες της όπως αυτές καταγράφονται σήμερα, διαχωρίζοντας την θέση της από ιδεολογικές προσεγγίσεις και πρακτικές που εκφράζονται από συντηρητικές δυνάμεις της Αριστεράς προσκολλημένες σε δοκιμασμένες και αποτυχημένες –επί της ουσίας- πολιτικές επιλογές του παρελθόντος. Προσπαθεί να ανανεώσει τα πολιτικά και ιδεολογικά εργαλεία της για να αντιμετωπίσει την ολομέτωπη επίθεση του καπιταλισμού, που δρα παγκόσμια, επιμερίζοντας τα αποτελέσματα των πολιτικών του «τοπικά», διαλύοντας κοινωνικούς ιστούς κρατών και ομοσπονδιών.
Για την συνέχεια και το πλήρες post,διαβάστε εδώ: http://yiannis63.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails