Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Τελικά εσύ, τι στ΄αληθεια χρειάζεσαι?



Η οικογένεια τρώει πρωινό σε μια υπέροχη κουζίνα η οποία βλέπει σε ένα υπέροχο κήπο, με ένα γοητευτικό πατέρα, μια όμορφη μητέρα, τρία υπέροχα παιδιά, οι οποίοι πίνουν το γάλα τους μέσα σε υπέροχες κούπες ρίχνοντας μέσα υπέροχα δημητριακά....

Ο επιχειρηματίας είναι ανήσυχος υπάρχει κάποιο πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει. Κουστουμαρισμένος, άψογος, βλέπει ξαφνικά μπροστά του μια γυάλινη πόρτα και του έρχεται η φλασιά. Εδώ μέσα πρέπει να κρύβεται ο σωτήρας μου. Και ναι, ο σωτήρας του τον υποδέχεται μ΄ενα χολιγουντιανό χαμόγελο, του σφίγγει το χέρι και του λέει my life for you (όπως στο stand του King) Ο έτοιμος να θυσιαστώ για σένα σωτήρας είναι φυσικά η Τράπεζα....

Ο νεαρός ή η νεαρά, γδύνονται, μπαίνουν σ΄ενα υπέροχο μπάνιο, μπουρνούζια, αρώματα, αιθέρια έλαια, κοιλιακοί άψογοι, δέρματα τύφλα να έχει το φοτοσοπ, μαλλιά μετάξι, δόντια πορσελάνινα, ντουζιέρα χίλιες και μια νύχτες και ένα μικρό ελάχιστο αποσμητικό που ολοκληρώνει τη τελειότητα....Ο κατάλογος συνεχίζεται , τεράστιος.. Αυτοκίνητα, κοσμήματα, ποτά, κινητά τελευταίας γενιάς, υπολογιστές για το τσεπάκι, αεροπορικά ταξίδια για χώρες ξωτικές, βίλες, κότερα, κορμιά, βλέμματα, χαμόγελα ζυγισμένα με χρήμα πολύ χρήμα...

Ο τρόπος να σε κάνουν δυστυχισμένο. Ο τρόπος να σε κάνουν να έχεις συνέχεια μέσα σου ένα συναίσθημα αποτυχίας. Αν δεν είσαι έτσι δεν είσαι τίποτα. Και αυτό το έτσι δεν είναι επιστημονική φαντασία. Έχει όνομα, μάρκα, εργοστάσιο που το κατασκευάζει, εργαστήριο που φτιάχνει, διεύθυνση , τηλέφωνο. Κάθε εικόνα ανταποκρίνεται σε κάποια υπαρκτή πολυεθνική, τράπεζα, κινητή τηλεφωνία, ινστιτούτο ομορφιάς, έκθεση αυτοκινήτων, σούπερ μάρκετ, εταιρείες ακινήτων, εταιρείες πώλησης σκαφών, αεροπορικές εταιρείες, οίκοι κάθε είδους... ποτών, κοσμημάτων, αρωμάτων, ρούχων, παπουτσιών, καλλυντικών..

Δεν είναι αφηρημένος αυτός ο κόσμος. Για κάποιους είναι ο κόσμος τους. Τον έχουν κατακτήσει. Μπορούν και είναι έτσι, μπορούν και ζουν έτσι. Κι αυτός ο έτσι δεν είσαι εσύ τότε τι είσαι στ΄αλήθεια?... Αν δεν πληροίς τις προϋποθέσεις να πρωταγωνιστήσεις σ΄ενα διαφημιστικό σποτ, τότε που μπορεί να είσαι πρωταγωνιστής?....

Οι εκπομπές που βλέπεις, όπως ακριβώς και η ζωή σου είναι τα διαλείμματα ανάμεσα στο κυρίως πιάτο. Τη διαφήμιση. Βλέπεις τηλεόραση και νομίζεις πως το κυρίως πιάτο είναι η ταινία, το σήριαλ, οι ειδήσεις, το τηλεπαιχνίδι. Ποιος νοιάζεται γι΄αυτές τις βλακείες? Το κυρίως πιάτο είναι αυτό που θα σου χώσουν στο μυαλό με τις εικόνες που θα περικλείουν τα πάντα και θα διαρκούν τόσο ώστε να μην σε κουράσουν για να απορροφήσεις σαν σφουγγάρι όλο το μήνυμα...

ΑΓΟΡΑΣΕ, ΒΑΨΟΥ, ΚΑΝΕ ΚΟΡΜΙ, ΠΙΕΣ, ΟΔΗΓΑ, ΠΑΡΕ ΔΑΝΕΙΟ, ΤΗΛΕΦΩΝΑ, ΑΛΛΑΞΕ ΣΠΙΤΙ, ΦΑΕ ΑΥΤΟ, ΠΛΥΣΟΥ Μ΄ΑΥΤΟ, ΠΕΡΠΑΤΑ ΕΤΣΙ, ΜΙΛΑ ΕΤΣΙ, ΣΚΕΨΟΥ ΕΤΣΙ, ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ ΕΤΣΙ....

Ο καιρός περνάει κι εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί είσαι τόσο δυστυχισμένος. Κοιτάς γύρω σου, τα παιδιά σου είναι εντάξει, ο σύντροφός σου εκεί δίπλα, η γιαγιά ο παππούς στο πιο εκεί δωμάτιο, τα έπιπλα στη θέση τους, τα ρούχα σου στη ντουλάπα, το αυτοκίνητο παρκαρισμένο απ΄έξω.... κι όμως είσαι δυστυχισμένος. Λείπει κάτι. Συνέχεια λείπει κάτι. Δεν ταιριάζεις με την εικόνα. Πρέπει να προσπαθήσεις κι άλλο. Πρέπει να τα καταφέρεις ν΄αγοράσεις κι άλλα, καλύτερα, ακριβότερα, περισσότερα, καινούργια.
Το αυτοκίνητο έγινε κιόλας παλιό
Το σπίτι που φαινόταν μεγάλο, μίκρυνε
Τα ρούχα έγιναν ντεμοντέ
Τα μαλλιά θέλουν αλλαγή
Το αποσμητικό φρεσκάρισμα
Το φαί καινούργιες συνταγές
Τα έπιπλα πάλιωσαν
Τα κοιτάς λες μόλις χτες πλήρωσα τόσα για όλα αυτά, πως κράτησαν τόσο λίγο..... Και τότε το σποτάκι τσιρίζει από τη μαύρη οθόνη... Υπάρχει λύση, υπάρχει λύση, υπάρχει λύση... και η λύση είναι ΑΥΤΗ...
Κοστίζει τόσο αλλά σε κάνει καλύτερο, ομορφότερο, ευτυχισμένο.
Αν κατορθώσεις και έχεις αυτό σου εξασφαλίζω ότι έχεις ανέβει τόσα σκαλοπάτια στη κλίμακα της πληρότητας....
Πετάς τα παλιά, (που μπορεί να ήταν μόλις ενός χρόνου) παίρνεις καινούργια, ελπίζεις πως βγαίνοντας από το σπίτι θα είσαι μουράτος. Θα σε προσέξουν. Η τουλάχιστον δεν θα προσέξουν ότι δεν είσαι....

Κλείστην.
Πέτα την
Μην αλλάζεις εσύ πια. Άλλαξε απλά εκείνη τη συγκεκριμένη συνήθεια που σου μαυρίζει τη ψυχή. Το κουτί που χρησιμεύει να αποθηκεύουν οι σύγχρονοι μπαμπούλες τις απειλές τους. Γιατί σε απειλούν. Κοίταξε καλύτερα.... σε απειλούν συνέχεια. «Αν δεν είσαι αυτό δεν είσαι τίποτα». Είναι ένας συνεχής εκβιασμός και μια προσβολή στη δική σου σκέψη, στα δικά σου όνειρα, στη δική σου προσωπικότητα...

Αλήθεια έχεις κάτι δικό σου?

Εκείνοι χρειάζονται να αγοράσεις ΟΛΑ ΑΥΤΑ γιατί είσαι ο μόνιμος τροφοδότης της τσέπης τους. Υπάρχουν γιατί εσύ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ αυτά που σου είπαν ότι χρειάζεσαι. Υπάρχουν γιατί αγοράζεις τα προϊόντα τους.

Το μεγαλύτερο παραμύθι που σου πουλάνε είναι ότι τάχα το κάθε προϊόν φτιάχνεται μελετώντας τις ανάγκες του κόσμου. Δυστυχώς φίλε μου η ανάγκη του κόσμου φτιάχνεται ώστε να ταιριάξει σε ότι έχει καλύτερο, ευκολότερο, και σίγουρο κέρδος...

Τελικά εσύ, τι στ΄αληθεια χρειάζεσαι?
http://vasiliskos2.blogspot.com/2010/02/blog-post_19.html

1 σχόλιο:

Ε.Χ. είπε...

Καταπληκτικό.
Ολοι τα ξέρουμε και όλοι πέφτουμε στην παγίδα.

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails