"Αισιοδοξία"
Τώρα όπως έγιναν τα πράγματα οι υπάρχουσες πληγές μας μάτωσαν και το αίμα ρέει.
Ένας λαός πληγωμένος από την απελευθέρωσή του μέχρι και σήμερα.
Πληγές από κατοχή, δικτατορίες και δημοκρατίες.
Η κατοχή έφερε το διχασμό ,τα ξερονήσια, τον ξεριζωμό, την εγκατάλειψη,τον πόνο ,τα αδέλφια μοιράστηκαν σε στρατόπεδα.
Η απελευθέρωση τον ξεριζωμό με τα μεταναστευτικά καραβάνια στην Ευρώπη , την Αμερική , την Αυστραλία.
Και πριν προλάβεις να πάρεις μια ανάσα να οι νέες δικτατορίες για να στείλουν ότι πολύτιμο έμψυχο υλικό υπήρχε στο τόπο σε ένα νέο ξεριζωμό.
Μας έστειλαν και τη δημοκρατία , για να τακτοποιήσουν λογαριασμούς που ξεκίναγαν για το μέλλον μας .
Τα τιμολόγια που κόπηκαν τα τελευταία 35 χρόνια ήταν επί πιστώσει και οι λογαριασμοί άρχισαν να φτάνουν.
Αγοράσαμε όλα τα μοντέλα των τηλεοράσεων για να κάνουμε έγχρωμη την εικόνα μας και ασπρόμαυρη τη ζωή μας.
Ψωνίσαμε ηγέτες , ήρωες που μπήκαν μπροστάρηδες στις ανάγκες μας.
Μας έμαθαν να κοιτάμε το εγώ και όχι το εμείς .
Γεμίσαμε τα ράφια μας με τα CD των εφημερίδων και δεν κάναμε ούτε για αυτά το λογαριασμό μας, πως για να τα δούμε θέλουμε τρείς και τέσσερις ζωές χωρίς να κάνουμε τίποτα άλλο....Εθίσαμε τα παιδιά μας σ’ ένα ψεύτικο καταναλωτισμό .
Αγοράσαμε με δανεικά τα επώνυμα ρούχα μας που τώρα ξέφτισαν και ξεβράκωτοι σκάβουμε το λάκο μας.
Φάγαμε τα σουβλάκια μας , μιλήσαμε για νταβατζήδες , φυλακίσαμε τους λωποδύτες και ακούσαμε τη μάνα μας να μας ρωτά πόσα βγάζεις πουλώντας τη συνείδησή σου.
Κάψαμε τη ψυχή μας , κάψαμε το τόπο μας , πνίξαμε τα όνειρά μας , ενώ τα σάλια των κομματόσκυλων τρέχαν για να απαλλοτριώσουν τις αναμνήσεις μας και μείς μαζεύαμε αποδείξεις για μια πατρίδα που δεν υπάρχει.
Βλέπω μια αγέλη πλήθους ν' αναζητά να του πετάξουν το οποιοδήποτε σκουπίδι για να κορέσει τον αυνανισμό του.
Βλέπω νέους ανθρώπους να ξεκινούν ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα αναζητώντας νέους τόπους για ν’ ανοίξουν τα φτερά τους.
Βλέπω νέες μανάδες να κοιτούν τα μικρά τους με απόγνωση για αυτό που ονομάζεται μέλλον.
Βλέπω την Ευρώπη να είναι αισιόδοξη για το μέλλον του τόπου μου.
Βλέπω πολιτικούς να αισιοδοξούν και αυτοί ότι όλα θα πάνε τώρα καλά.
Να αισιοδοξείτε μόνοι σας, υποθέτοντας ότι δεν φτάσατε σε μαύρο αδιέξοδο την άβυσσο του νου μου.
Επιτέλους το τελευταίο σκαλοπάτι του τάφου μου αφήστε με ήσυχο να το περπατήσω με όση αξιοπρέπεια μου έμεινε.
http://fantasou.blogspot.com/2010/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου