Ένα σπάνιο κείμενο της εφημερίδας «Ελληνικός Τηλέγραφος» για την εγκατάσταση του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας στην Αίγινα το 1828, και ο πρώτος λόγος του
Εάν ο θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών. Με τη φράση ο πρώτος Κυβερνήτης της μόλις απελευθερωθείσας και μικρής (χωρίς την Κρήτη, τα άλλα νησιά και τις περιοχές από τη Θεσσαλία και πάνω) Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας απηύθυνε στους Έλληνες την πρώτη του ομιλία, με την εγκατάστασή του ως ηγέτη μιας μικρής χώρας.
Ο Κυβερνήτης της
Ελλάδος διακηρύττει προς τους Ελληνας:
Εαν ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών. Τέλος πάντων είμαι εν μέσω υμών, και δια τούτο αποδίδω χάριτας προς τον Υψιστον. Η διάχυσις της ψυχής, με την οποίαν με υπεδέχθητε, και τα δείγματα της εμπιστοσύνης, με τα οποία ευαρεστείσθε να με περιστοιχείτε, νύττεν βαθέως την καρδίαν μου, και δεν βλέπω την στιγμήν να σας δώσω όλον ολόκληρον το μέτρον της αφοσιώσεως και της ευγνωμοσύνης μου. - Θέλετε το λάβει, ελπίζω, ευθύς αφού οι Αντιπρόσωποί σας, νομίμως κατασταθέντες εις Εθνικήν Συνέλευσιν, θέλουν γνωρίσει τας διακοινώσεις, τας οποίας οφείλω να κάμω προς αυτούς· τότε θέλετ’ εμπορέσει να βεβαιωθήτε, ότι τα ταξείδιά μου, ως και αι προσπάθειαί μου από τον Μάϊον μήνα, είχον μόνον και εξαίρετον σκοπόν, να εξάξουν την αγαπητήν μας πατρίδα από την ολεθρίαν μανήρη θέσιν, εις την οποίαν εισέτι ευρίσκεται, να την καταστήσουν στε ν’ απολαύη χωρίς αργοπορίαν τ’ αγαθά, όσα την υπόσχεται ο πρώτος παράγραφος του προσθέτου άρθρου της εν Λονδίνω συνθήκης των 6 Ιουλίου του παρελθόντος, έτους, και να την προμηθεύσουν ακόμη χρηματικά τινα μέσα εκ μέρους όλων ανεξαιρέτως των Δυνάμεων, αίτινες υπέγραψαν την συνθήκην αυτήν....- Αι τιμαί της 12 (24) του παρόντος μηνός, έχουσαι αντικείμενον την σημαίαν σας, και την καθιέρωσιν της νέας Κυβερνήσεώς σας, θέλουν σας ενθαρρύνει να πιστεύσετε μετ’ εμού, ότι, εάν ο ανωτέρω σκοπός δεν κατωρθώθη ακόμη, θέλει κατορθωθή την στιγμήν, καθ’ ήν εσωτερική Διοίκησις, ισχύουσα μόνον δια των νόμων, θέλει δυνηθή να σας διασώση από την φρικτήν αναρχίαν, και ούτω βαθμηδόν να σας οδηγήση εις την πρόοδον της εθνικής και πολιτικής αναγγενήσεώς σας. - Τότε μόνον θέλετε δυνηθή να αποδώσητε εις τους συμμάχους Μονάρχας τα δι’ αυτούς απαραίτητα ενέχυρα, ώστε να μην αμφιβάλλουν πλέον περί της οδού, την οποίαν θέλετε γνωρίσει και δυνηθή να οδεύσετε προς εκπλήρωσιν των σωτηρίων σκοπών, οίτινες εγέννησαν την πράξιν της 6 Ιουλίου και την εις αιώνα αξιομνημόνευτον ημέραν της 8 (20) Οκτωβρίου. - Πριν τούτου δεν έχετε το δίκαιον να ελπίσετε τας οποίας υπέρ υμών επεκαλέσθην βοηθείας, ούτε καμμίαν άλλην συνδρομήν, δια να δυνηθήτε να εύρετε τα μέσα να εισάξετε την εσωτερικήν ευταξίαν, και να φυλάξετε την υπόληψίν σας εις τον έξω κόσμον.- Τοιαύτα συλλογιζόμενος αισθάνομαι ζωηράν θλίψιν, ότι η εν Τροιζήνι Εθνική Συνέλευσις δεν εφωδίασε την Βουλήν με αποχρώσας δυνάμεις, δια να έχη την εξουσίαν να κυρώση τα μέτρα, άτινα η κοινή σωτηρία αποκαθιστά εις το εξής εξ ανάγκης καταπειγούσης απαραίτητα. - Νέα Εθνική Συνέλευσις δεν εμπορεί να συνέλθη παντελώς προ του Απριλλίου μηνός. Αλλ’ εν τω μεταξύ τούτω εξακολουθούσα η ενεστώσα κρίσις εμπορεί να μηδενώση όλας τας ελπίδας σας, και να αποστερήση τους καρπούς των υπέρ του ιερού αγώνος απείρων θυσιών, αγώνος, τον οποίον με τοσαύτην ανδρείαν και καρτερίαν υπεστηρίξατε.- Πεπεισμένος, με πόσην ανυπομονησίαν επιθυμείτε να τρυγήσετε τους καρπούς των θυσιών τούτων, και να πιστώσετε την προσδοκίαν των συμμάχων Δυνάμεων, ως και την υπέρ υμών πρόνοιαν, με την οποίαν ο χριστιανικός και πολιτισμένος κόσμος σας τιμά, αποφασίζω να σας προμηθεύσω το κατ’ εμέ μόνον μέσον προς τον σκοπόν, συγκαλών Εθνικήν Συνέλευσιν τον Απρίλλιον μήνα, και έως της συγκροτήσεως αυτής δεχόμενος σύστημα προσωρινής Κυβερνήσεως, θεμελιωμένον εν τοσούτω επάνω εις τας βάσεις των πράξεων της Επιδαύρου, του Αστρους και της Τροιζήνος.- Δεν εδέχθην μολαταύτα το σύστημα τούτο, ειμή αφού έλαβα την γνώμην της Βουλής και των μεταξύ σας πλέον φωτισμένων από τα φώτα της πείρας. Ούτε βάλλω τούτο εις εκτέλεσιν χωρίς της συμπράξεως του ενός και του άλλου, και μάλιστα εκείνων, οίτινες δια των ψήφων των επαρχιών της Επικρατείας ανέβησαν ήδη εις τον έντιμον βαθμόν της πρώτης Αρχής, ή της αντιπροσωπίας του έθνους. - Κοινωνούντες μετ’ εμού θέλετε μεθέξει των αγώνων και του υπευθύνου μου· περί τούτων δε θέλει κρίνει η Εθνική Συνέλευσις.- Ολη ολόκληρος η ζωή μου, το δημόσιον στάδιον, το οποίον διέτρεξα πλέον των τριάκοντα χρόνων, η εύνοια, την οποίαν εντεύθεν απήλαυσα εις πολλούς της Ευρώπης τόπους, σας προμηνύουν, ότι ο μόνος σκοπός της αποφάσεώς μου ταύτης είναι, να καταταχθήτε τέλος υπό την Αιγίδα των Νόμων, και να διαφυλαχθήτε από τας ολεθρίους συνεπείας Κυβερνήσεως αυθαιρέτου.
Εν Αιγίνη, τη 20 Ιαν. 1828
Ο Κυβερνήτης, Ι.Α.
Καποδίστριας.
Εάν ο θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών. Με τη φράση ο πρώτος Κυβερνήτης της μόλις απελευθερωθείσας και μικρής (χωρίς την Κρήτη, τα άλλα νησιά και τις περιοχές από τη Θεσσαλία και πάνω) Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας απηύθυνε στους Έλληνες την πρώτη του ομιλία, με την εγκατάστασή του ως ηγέτη μιας μικρής χώρας.
Ο Κυβερνήτης της
Ελλάδος διακηρύττει προς τους Ελληνας:
Εαν ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών. Τέλος πάντων είμαι εν μέσω υμών, και δια τούτο αποδίδω χάριτας προς τον Υψιστον. Η διάχυσις της ψυχής, με την οποίαν με υπεδέχθητε, και τα δείγματα της εμπιστοσύνης, με τα οποία ευαρεστείσθε να με περιστοιχείτε, νύττεν βαθέως την καρδίαν μου, και δεν βλέπω την στιγμήν να σας δώσω όλον ολόκληρον το μέτρον της αφοσιώσεως και της ευγνωμοσύνης μου. - Θέλετε το λάβει, ελπίζω, ευθύς αφού οι Αντιπρόσωποί σας, νομίμως κατασταθέντες εις Εθνικήν Συνέλευσιν, θέλουν γνωρίσει τας διακοινώσεις, τας οποίας οφείλω να κάμω προς αυτούς· τότε θέλετ’ εμπορέσει να βεβαιωθήτε, ότι τα ταξείδιά μου, ως και αι προσπάθειαί μου από τον Μάϊον μήνα, είχον μόνον και εξαίρετον σκοπόν, να εξάξουν την αγαπητήν μας πατρίδα από την ολεθρίαν μανήρη θέσιν, εις την οποίαν εισέτι ευρίσκεται, να την καταστήσουν στε ν’ απολαύη χωρίς αργοπορίαν τ’ αγαθά, όσα την υπόσχεται ο πρώτος παράγραφος του προσθέτου άρθρου της εν Λονδίνω συνθήκης των 6 Ιουλίου του παρελθόντος, έτους, και να την προμηθεύσουν ακόμη χρηματικά τινα μέσα εκ μέρους όλων ανεξαιρέτως των Δυνάμεων, αίτινες υπέγραψαν την συνθήκην αυτήν....- Αι τιμαί της 12 (24) του παρόντος μηνός, έχουσαι αντικείμενον την σημαίαν σας, και την καθιέρωσιν της νέας Κυβερνήσεώς σας, θέλουν σας ενθαρρύνει να πιστεύσετε μετ’ εμού, ότι, εάν ο ανωτέρω σκοπός δεν κατωρθώθη ακόμη, θέλει κατορθωθή την στιγμήν, καθ’ ήν εσωτερική Διοίκησις, ισχύουσα μόνον δια των νόμων, θέλει δυνηθή να σας διασώση από την φρικτήν αναρχίαν, και ούτω βαθμηδόν να σας οδηγήση εις την πρόοδον της εθνικής και πολιτικής αναγγενήσεώς σας. - Τότε μόνον θέλετε δυνηθή να αποδώσητε εις τους συμμάχους Μονάρχας τα δι’ αυτούς απαραίτητα ενέχυρα, ώστε να μην αμφιβάλλουν πλέον περί της οδού, την οποίαν θέλετε γνωρίσει και δυνηθή να οδεύσετε προς εκπλήρωσιν των σωτηρίων σκοπών, οίτινες εγέννησαν την πράξιν της 6 Ιουλίου και την εις αιώνα αξιομνημόνευτον ημέραν της 8 (20) Οκτωβρίου. - Πριν τούτου δεν έχετε το δίκαιον να ελπίσετε τας οποίας υπέρ υμών επεκαλέσθην βοηθείας, ούτε καμμίαν άλλην συνδρομήν, δια να δυνηθήτε να εύρετε τα μέσα να εισάξετε την εσωτερικήν ευταξίαν, και να φυλάξετε την υπόληψίν σας εις τον έξω κόσμον.- Τοιαύτα συλλογιζόμενος αισθάνομαι ζωηράν θλίψιν, ότι η εν Τροιζήνι Εθνική Συνέλευσις δεν εφωδίασε την Βουλήν με αποχρώσας δυνάμεις, δια να έχη την εξουσίαν να κυρώση τα μέτρα, άτινα η κοινή σωτηρία αποκαθιστά εις το εξής εξ ανάγκης καταπειγούσης απαραίτητα. - Νέα Εθνική Συνέλευσις δεν εμπορεί να συνέλθη παντελώς προ του Απριλλίου μηνός. Αλλ’ εν τω μεταξύ τούτω εξακολουθούσα η ενεστώσα κρίσις εμπορεί να μηδενώση όλας τας ελπίδας σας, και να αποστερήση τους καρπούς των υπέρ του ιερού αγώνος απείρων θυσιών, αγώνος, τον οποίον με τοσαύτην ανδρείαν και καρτερίαν υπεστηρίξατε.- Πεπεισμένος, με πόσην ανυπομονησίαν επιθυμείτε να τρυγήσετε τους καρπούς των θυσιών τούτων, και να πιστώσετε την προσδοκίαν των συμμάχων Δυνάμεων, ως και την υπέρ υμών πρόνοιαν, με την οποίαν ο χριστιανικός και πολιτισμένος κόσμος σας τιμά, αποφασίζω να σας προμηθεύσω το κατ’ εμέ μόνον μέσον προς τον σκοπόν, συγκαλών Εθνικήν Συνέλευσιν τον Απρίλλιον μήνα, και έως της συγκροτήσεως αυτής δεχόμενος σύστημα προσωρινής Κυβερνήσεως, θεμελιωμένον εν τοσούτω επάνω εις τας βάσεις των πράξεων της Επιδαύρου, του Αστρους και της Τροιζήνος.- Δεν εδέχθην μολαταύτα το σύστημα τούτο, ειμή αφού έλαβα την γνώμην της Βουλής και των μεταξύ σας πλέον φωτισμένων από τα φώτα της πείρας. Ούτε βάλλω τούτο εις εκτέλεσιν χωρίς της συμπράξεως του ενός και του άλλου, και μάλιστα εκείνων, οίτινες δια των ψήφων των επαρχιών της Επικρατείας ανέβησαν ήδη εις τον έντιμον βαθμόν της πρώτης Αρχής, ή της αντιπροσωπίας του έθνους. - Κοινωνούντες μετ’ εμού θέλετε μεθέξει των αγώνων και του υπευθύνου μου· περί τούτων δε θέλει κρίνει η Εθνική Συνέλευσις.- Ολη ολόκληρος η ζωή μου, το δημόσιον στάδιον, το οποίον διέτρεξα πλέον των τριάκοντα χρόνων, η εύνοια, την οποίαν εντεύθεν απήλαυσα εις πολλούς της Ευρώπης τόπους, σας προμηνύουν, ότι ο μόνος σκοπός της αποφάσεώς μου ταύτης είναι, να καταταχθήτε τέλος υπό την Αιγίδα των Νόμων, και να διαφυλαχθήτε από τας ολεθρίους συνεπείας Κυβερνήσεως αυθαιρέτου.
Εν Αιγίνη, τη 20 Ιαν. 1828
Ο Κυβερνήτης, Ι.Α.
Καποδίστριας.
1 σχόλιο:
Καημένε, κυρ Γιαννάκη! Ήσουν ο μοναδικός πολιτικός που ήρθες πλούσιος και πέθανες πάμπτωχος, φορώντας το μοναδικό σου κοστούμι!
Όλοι οι μετέπειτα μπήκαν στην πολιτικοί φτωχοί και βγήκαν από το Four Seasons!
Δημοσίευση σχολίου