Από τον Ρεπόρτερ του Δρόμου Αλέξη Καζαντζίδη. Το κείμενο δεν έχει υποστεί καμμία επεξεργασία. Η ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου στον πρωθυπουργικό θώκο ξεκίνησε με έναν εμφύλιο πόλεμο και τελειώνει (;) με μία οικονομική Χιροσίμα. Και δεδομένου ότι «ένας βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος», ανάμεσα στους δύο Γεωργίους παρεμβάλλεται η εύθυμη περίοδος του Ανδρέα, ο οποίος γιόρταζε την κατοχή της εξουσίας, όχι σε πανδοχεία, αλλά στο Καστρί, στην Αγράμπελη και στην Ελούντα.
Η εκκίνηση της τριλογίας έχει καταγραφεί από ιστορικούς οι οποίοι ερήμην τους, ίσως πίστευαν ότι οι αναγνώστες θα διαβάζουν παθήματα άνευ μαθημάτων. Σήμερα, παραδίδουν οι ίδιοι την πένα τους στον δημοσιογραφικό οίστρο. Δημοσιεύματα του εγχώριου τύπου εδώ και ένα μήνα διαλαλούσαν: «Το όργιο φημών για πτώχευση τσακίζει την χώρα, παραλύει την οικονομία και σκορπά πανικό στον κόσμο».
Σε περίπτωση που θεωρείται αναξιόπιστος ο ελληνικός τύπος, παρόμοια αίσθηση κατοικούσε και σε ξένα μέσα, όπως η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία με άρθρο της για τα ελληνικά πράγματα τον περασμένο Μάρτιο έγραφε τα εξής: «Μήνυμα προς τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Η σιωπή είναι χρυσός. Όποτε ανοίγει το στόμα του για να διαμαρτυρηθεί, καθιστά δυσκολότερη την προσπάθεια χρηματοδότησης της χώρας του. Γεννά μόνος του στο μυαλό των επενδυτών την ιδέα ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα και ας μην επείγει να έχει. Αντί να καθησυχάζει, δημιουργεί νέα ερωτηματικά για την αξιοπιστία της χώρας»....Ακόμα και οι πρωτοετείς των Οικονομικών σχολών γνωρίζουν πως η πιστοληπτική ικανότητα της Πολιτείας διασφαλίζεται, εφόσον παραμένουν απαράγραπτα τα κυριαρχικά δικαιώματα του κράτους. Εκεί ακριβώς, βρίσκεται η ουσία των ημερών: ο πρωθυπουργός - το αστέρι των Βρυξελλών, σύμφωνα με τον κ. Στίγκλιτς - εξήγγειλε ο ίδιος την παραγραφή αυτής της κυριαρχίας.
Άλλωστε, η ρητορική (πέρα από την πολιτική) του πρωθυπουργού εξοικονόμησε δίχως επιτόκιο τα θέαρεστα επίθετα: τεμπέληδες, δουλοπρεπείς, παράσιτα, ανάξιοι, πρόστυχοι, επικίνδυνοι που χαρακτηρίζει πια το σύνολο (!) των Ελλήνων στον ενεστώτα διαρκείας κάθε ευρωπαϊκής γλώσσας.
Και επειδή λέξεις, όπως κυριαρχία, δικαιώματα και πολιτεία μπορεί να μοιάζουν αφηρημένες, την κατάσταση είχε εκλαϊκεύσει ο υπουργός Οικονομίας. Ως πρώην εκπρόσωπος Τύπου, είχε έφεση στο να δίνει τίτλους στα ΜΜΕ και επιχειρήματα στους αντιπάλους και έτσι, παρομοίωσε την ελληνική οικονομία με το ναυάγιο του «Τιτανικού». Μάλιστα, απέφυγε τα παραδείγματα του Κατακλυσμού, της Αποκάλυψης ή της Κόλασης (που, εξάλλου, ήδη μας περιμένει εν ζωή), διότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι διασωθέντες δεν έχουν ταξικά χαρακτηριστικά, όπως στον καταποντισμό του υπερωκεανίου.
Και επειδή ο τίτλος πρέπει να συμπληρωθεί: «Χαίρε, Καίσαρα. Οι μελλοθάνατοι (;) σε χαιρετούν»…
http://www.topontiki.gr/Articles/view/5635
Η εκκίνηση της τριλογίας έχει καταγραφεί από ιστορικούς οι οποίοι ερήμην τους, ίσως πίστευαν ότι οι αναγνώστες θα διαβάζουν παθήματα άνευ μαθημάτων. Σήμερα, παραδίδουν οι ίδιοι την πένα τους στον δημοσιογραφικό οίστρο. Δημοσιεύματα του εγχώριου τύπου εδώ και ένα μήνα διαλαλούσαν: «Το όργιο φημών για πτώχευση τσακίζει την χώρα, παραλύει την οικονομία και σκορπά πανικό στον κόσμο».
Σε περίπτωση που θεωρείται αναξιόπιστος ο ελληνικός τύπος, παρόμοια αίσθηση κατοικούσε και σε ξένα μέσα, όπως η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία με άρθρο της για τα ελληνικά πράγματα τον περασμένο Μάρτιο έγραφε τα εξής: «Μήνυμα προς τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Η σιωπή είναι χρυσός. Όποτε ανοίγει το στόμα του για να διαμαρτυρηθεί, καθιστά δυσκολότερη την προσπάθεια χρηματοδότησης της χώρας του. Γεννά μόνος του στο μυαλό των επενδυτών την ιδέα ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα και ας μην επείγει να έχει. Αντί να καθησυχάζει, δημιουργεί νέα ερωτηματικά για την αξιοπιστία της χώρας»....Ακόμα και οι πρωτοετείς των Οικονομικών σχολών γνωρίζουν πως η πιστοληπτική ικανότητα της Πολιτείας διασφαλίζεται, εφόσον παραμένουν απαράγραπτα τα κυριαρχικά δικαιώματα του κράτους. Εκεί ακριβώς, βρίσκεται η ουσία των ημερών: ο πρωθυπουργός - το αστέρι των Βρυξελλών, σύμφωνα με τον κ. Στίγκλιτς - εξήγγειλε ο ίδιος την παραγραφή αυτής της κυριαρχίας.
Άλλωστε, η ρητορική (πέρα από την πολιτική) του πρωθυπουργού εξοικονόμησε δίχως επιτόκιο τα θέαρεστα επίθετα: τεμπέληδες, δουλοπρεπείς, παράσιτα, ανάξιοι, πρόστυχοι, επικίνδυνοι που χαρακτηρίζει πια το σύνολο (!) των Ελλήνων στον ενεστώτα διαρκείας κάθε ευρωπαϊκής γλώσσας.
Και επειδή λέξεις, όπως κυριαρχία, δικαιώματα και πολιτεία μπορεί να μοιάζουν αφηρημένες, την κατάσταση είχε εκλαϊκεύσει ο υπουργός Οικονομίας. Ως πρώην εκπρόσωπος Τύπου, είχε έφεση στο να δίνει τίτλους στα ΜΜΕ και επιχειρήματα στους αντιπάλους και έτσι, παρομοίωσε την ελληνική οικονομία με το ναυάγιο του «Τιτανικού». Μάλιστα, απέφυγε τα παραδείγματα του Κατακλυσμού, της Αποκάλυψης ή της Κόλασης (που, εξάλλου, ήδη μας περιμένει εν ζωή), διότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι διασωθέντες δεν έχουν ταξικά χαρακτηριστικά, όπως στον καταποντισμό του υπερωκεανίου.
Και επειδή ο τίτλος πρέπει να συμπληρωθεί: «Χαίρε, Καίσαρα. Οι μελλοθάνατοι (;) σε χαιρετούν»…
http://www.topontiki.gr/Articles/view/5635
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου