Ο κ. Ερντογάν απέφυγε συνειδητά όλα τα σύμβολα αναγνώρισης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας που επισκέφθηκε με έναν τρόπο που θύμιζε ηγεμόνα που επισκέπτεται μια κάποια επαρχία της χώρας του παρά ένα κυρίαρχο κράτος.
Όταν ένας αρχηγός κράτους επισκέπτεται επίσημα ένα άλλο, το κράτος που δέχεται τον αρχηγό παρατάσσει ένα στρατιωτικό άγημα και παρουσιάζει όπλα κάτω από τη μουσική ενός εμβατηρίου συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την κυριαρχία του κράτους. Όταν επισκέπτεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό τού στρώνουν κόκκινο χαλί και παρατάσσονται στην περίπτωση μας οι εύζωνοι.
Τίποτα από αυτά δεν έγιναν διότι προφανώς ζητήθηκε από τον Ερντογάν να μην γίνουν ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία ότι ερχόταν σαν κατακτητής μάλλον παρά σαν αρχηγός γειτονικού κράτους με προτάσεις για συζήτηση.
Όταν μάλιστα του ζήτησαν σαν ύστατη υποχώρηση να καταθέσει στεφάνι στον άγνωστο στρατιώτη, το αρνήθηκε προκλητικά.
Ενώ έφερε τη μισή κυβέρνηση μαζί του, δεν έδειξε να υποχωρεί σε κανένα ζήτημα από αυτά που έχουν δημιουργήσει τη δικαιολογημένη καχυποψία των Ελλήνων για τις επεκτατικές προθέσεις της Τουρκίας σε Θράκη και Αιγαίο....Ενώ παλαιότερα είχε αφήσει κάποια περιθώρια για την κατάργηση του casus belli, αυτή τη φορά ήταν ξεκάθαρος, δεν πρόκειται να καταργηθεί παρά μόνο όταν διευθετηθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα που υπάρχουν, βεβαίως υπέρ της Τουρκίας.
Το ύφος του δεν περιείχε καμία αμφιβολία ότι ερχόταν σαν ηγεμόνας μάλλον παρά σαν φίλος για να διευθετήσει ζητήματα που εδώ και πάρα πολλά χρόνια χωρίζουν τις δύο χώρες. Μάλιστα υπερέβη τα εσκαμμένα και έκανε παραινέσεις σε πολιτικούς και δημοσιογράφους για τη στάση τους όχι μονο έναντι της Τουρκίας αλλά και σε γενικότερα πολιτικά ζητήματα!!!
Ωστόσο η δική μας πλευρά έδειξε πλήρη υποτέλεια και μια συναίνεση που ήταν ισότιμη με την αμηχανία ή ακόμα και με την υποταγή.
"Φοβόμαστε μην τυχόν και η Τουρκία μάς πάρει κανένα νησάκι", ψέλλισε ο δικός μας και όταν γέλασε ο Ερντογάν και οι δημοσιογράφοι, ο ΓΑΠ ψέλλισε πάλι", μην γελάτε, το εννοώ"!!
Γιατί τα δέχτηκε όλα αυτά ο ΓΑΠ? Μόνο ο Θεός και ο ίδιος γνωρίζει.
Γιατί όμως συμπεριφέρθηκε με αυτό τον ανήκουστο τρόπο ο Ερντογάν?
Να μερικές από τις αιτίες:
Ο Ερντογάν έχει ακόμα εκκρεμότητες με το σκληρό στρατιωτικό κατεστημένο που τον περιμένει στη γωνία να τον εκτελέσει. Για την ώρα ο Ερντογάν έχει κερδίσει στα σημεία αλλά δεν έχει αδρανοποιήσει ή εξουδετερώσει ακόμα αυτό το κατεστημένο. Έπρεπε να δείξει λοιπόν ότι ερχόμενος στην Ελλάδα δεν έδωσε τίποτα στους Έλληνες αλλά αντίθετα τους συμπεριφέρθηκε σαν υποτελείς, κάτι που δεν θα έκανε σε καμία περίπτωση το στρατιωτικό κατεστημένο εάν είχε στείλει το δικό του πρωθυπουργό.
Όμως ο Ερντογάν γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι σε κάποια φάση η Τουρκία βρέθηκε στις δυνατές δαγκάνες του ισραηλινού στρατιωτικού κατεστημένου με τη συμμαχία που είχε συνάψει μαζί του σε στρατιωτικό επίπεδο και σε επίπεδο πληροφοριών.
Το Ισραήλ πολύ σωστά είχε ακινητοποιήσει την Τουρκία στο να μην επεμβαίνει στα αραβικά κράτη με τα οποία είχε προβλήματα το Ισραήλ.
Πως το πέτυχε αυτό?
Με τη διείσδυση στις τάξεις του τουρκικού στρατού της Μοσάντ και κινητοποιώντας, μέσω του εβραϊκού λόμπυ την πίεση της Αμερικής έναντι της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν όμως είναι ένας γνήσιος ισλαμιστής που δεν μπορούσε να ανεχθεί τον εναγκαλισμό του Ισραήλ ενάντια σε ομοθρήσκους του. Έτσι τελικά συγκρούστηκε μαζί του σε πολλές περιπτώσεις.
Με τον Πέρεζ στα διεθνή fora με αφορμή το βομβαρδισμό των Παλαιστινίων και εν συνεχεία με το να επιτρέψει την προβολή του ντοκυμανταίρ που έδειχνε τις ακρότητες των Ισραηλινών ενάντια στους Παλαιστινίους.
Δημιουργήθηκε επίσης διπλωματικό επεισόδιο με τον πρέσβη της Τουρκίας να υποτιμάται έντονα απο τον Υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ και τότε δεν δίστασε να απαιτήσει απο το Ισραήλ να ζητήσει δημόσια συγγνώμη, πράγμα που έκανε το Ισραήλ δείχνοντας τα δόντια του.
Το Ισραήλ όμως δεν ξεχνά και ο Ερντογάν το γνωρίζει αυτό.Κάποτε θα πάρει την εκδίκησή του.
Ένα μέρος του τουρκικού στρατού άλλωστε βρίσκεται ακόμη υπό την επήρεια του Ισραήλ πιστεύοντας (το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο) ότι έτσι -με αυτού του είδους τη συμμαχία- θα επιβάλλει μια γενικότερη ηγεμονία στα γύρω κράτη.
Να ακόμα ένας λόγος που ο Ερντογάν επιθυμεί να κλείσει μια πλευρά πιθανών συγκρούσεων από τα δυτικά, εφόσον τώρα θα πρέπει να συνασπισθεί και με την Ρωσία και Αρμενία από τα ανατολικά του και να αποκλείσει και από εκεί τις πιθανές συγκρούσεις για να μπορέσει τελικά να "συγκρατήσει" το Ισραήλ από το να επιτεθεί στο Ιράν -όπως έχει δηλώσει το Ισραήλ ότι θα κάνει- για να καταστρέψει τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις.
Η Τουρκία όμως δεν διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο όπως διαθέτει το Ισραήλ -και όσο και αν νοιάζεται για την τύχη των ισλαμιστών αδελφών, θα σκεφθεί πάρα πολύ πριν τολμήσει να προβάλει ουσιαστική αντίσταση στα σχέδια του Ισραήλ που δεν πρόκειται βέβαια να ανακοπούν απο κανέναν. Ωστόσο το Ισραήλ χρειάζεται τώρα να λάβει υπόψιν του τη στάση της Τουρκίας που πριν από λίγο καιρό την είχε στην τσέπη του.
Κάτω από αυτές τις σκέψεις της τουρκικής κυβέρνησης έγινε η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και για τούτο μπερδεύτηκαν οι Έλληνες δημοσιογράφοι στην προσπάθειά τους να αποκρυπτογραφήσουν τη στάση του τούρκου ηγέτη.
Το μεγάλο όμως ερώτημα για την Ελλάδα είναι το εξής:
Γιατί προετοιμάζονταν τόσο καιρό το κλίμα συναίνεσης με τα παπαγαλάκια και τους υπουργούς, βλ. Δραγώνα, Ρεπούση, ΕΛΙΑΜΕΠ, Δρούτσα, Διαμαντοπούλου κλπ. ακόμα και με την προώθηση του Τρεμόπουλου στην Ευρωβουλή -ο οποίος πρότεινε να να δώσουμε το όνομα του Ατατούρκ σε δρόμο στη Θεσσαλονίκη.
Τι παίζεται άραγε στη διεθνή σκηνή με την Ελλάδα, το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση?? ……
Ίσως τα πούμε αργότερα......
http://udemand.blogspot.com/2010/05/blog-post_4972.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου