η μικρη ιστορία μιας αθώας μπόμπας.

Εντελώς τυχαία[?],τη μερα που το περιβόητο και κατάπτυστο ''ασφαλιστικό''
νομοσχέδιο παίρνει την άγουσα για τη βουλή,
και η βουβή οργή,αλλά και οι βροντερές φωνές των ανθρωπων που πάνε ως πρόβατα επι σφαγήν,υψώνονται ολο και περισσότερο και
τρομοκρατούν τους τρομοκρατούντες ολη την κοινωνία,οι οποιοι σε κάθε ευκαιρια μιλουν και αγωνιούν για
επικείμενο ξεσηκωμό των δούλων,
εντελώς τυχαία[?]δε νομίζω.....
μια μικρούλα μπόμπα,μπαίνει σε ενα δεματάκι,γίνεται αόρατη,σαν φαντασματάκι,ανεβαίνει εφτα ορόφους χωρίς μάτι να τη δεί,χέρι να την αγγίξει,και φτάνει στο γραφείο του Υπουργού ΠΡΟ ΠΟ
και σκοτώνει ,οσπου να πεις κίμινο ,εναν στενο συνεργάτη του.
Τώρα ολοι τρέχουν και δεν φτάνουν με ενα ερωτημα να καίει ,πώς μπορεσε η μικρούλα μπόμπα να εισελθει εκει που για να εισέλθεις παιρνάς απο σαράντα κύματα?
τυχαίο?δε νομιζω.Πώς κατάφερε,με ενα ''σούσαμι άνοιξε''να τρυπώσει στο πιο καλα φυλαγμένο κτιριο της χώρας?....Η τετραπέρατη μικρούλα μπομπα,διατείνομαι,χωρις να ειμαι η Μαίρη Μπόση,πως ειχε συνάψει σχέσεις με υπέρτερες δυνάμεις,εγχώριες και διεθνείς,ωστε να επιτελεσει ''αθόρυβα ''το ''εργο'' της
του οποιου τη συνέχεια θα δούμε συντόμως επι της οθόνης και δεν θα ειναι καθόλου κωμωδία.
Το μαγαζί ειναι γωνία,δεν θα το αφήσουν απο τα χέρια τους,ηθελαν νεκρό,ηθελαν αίμα,και η μικρούλα μπόμπα τοκανε το θαύμα της.
Καθε ''θαύμα''ομως κρατάει τρεις μέρες.
http://pentanostimi.blogspot.com/2010/06/blog-post_25.html