Αν κατέβαινε στη γη ένας Αριανός (λέμε τώρα) και προσπαθούσε να καταλάβει τα κοινωνικά προβλήματα στον πλανήτη μας, θα επισήμαινε αμέσως το πιο βασικό στοιχείο, ότι δηλαδή ένα απειροελάχιστο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 80% με 90% του παγκόσμιου πλούτου. Οι 1000 πλουσιότεροι Βρετανοί, για παράδειγμα, κατείχαν πλούτο 800 δις δολάρια το 2008 ίσο με τον πλούτο 700 εκατομμυρίων Ινδών. ΧΙΛΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ μόνο από την Βρετανία. Μόνο με τον υπολογισμό και την πάταξη της φοροδιαφυγής αυτών των 1000 Βρετανών θα έφτανε για να πάρουν οι Βρετανοί συνταξιούχοι αυξήσεις 20%. Φανταστείτε τα νούμερα αν συμπεριλάβουμε όλους τους υπερπλούσιους όλου του κόσμου και όχι μόνο τους 1000 πλουσιότερους Βρετανούς.
Ποια είναι λοιπόν η αναγκαιότητα που επιβάλλει στους φτωχούς (π.χ. στην Ελλάδα τους μισθωτούς των 1000 ευρώ) να πληρώσουν την κρίση; Ποια λογική μπορεί να είναι τόσο διεστραμμένη ώστε να επικαλείται την οποιαδήποτε οικονομική ανάλυση για να αποδείξει για αληθινό τον απόλυτο παραλογισμό της; Όσοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι άλλη λύση δεν υπάρχει παρά να πληρώσουν οι φτωχοί, είναι ή εντελώς επικίνδυνα ανόητοι ή εντελώς διαπλεκόμενοι....Προσωπικά δεν μπορώ να ανεχτώ καμία οικονομική ανάλυση, κανένα ψευτολογικισμό ή καμία συζήτηση. Τα πράγματα στην τελική τους γραμμή είναι πολύ απλά: οι υπερπλούσιοι κατέχουν σχεδόν το σύνολο του παγκόσμιου πλούτου, ελέγχουν τις κυβερνήσεις μέσω των επιχειρήσεων και των χορηγιών τους και κατευθύνουν επίσης όπου θέλουν τους στρατούς και την αστυνομία για να μην εξεγερθεί ο κόσμος. Παράλληλα έχουν τους τέλειους μηχανισμούς μαζικής προπαγάνδας που αν υπήρχαν την εποχή του Χίτλερ το 3ο Ράιχ θα ζούσε 1000 χρόνια. Για παράδειγμα την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Το ίντερνετ όπου εμφανίζονται κάποιες διαφορετικές απόψεις που δεν τις ελέγχουν, είτε το κυνηγάνε αδυσώπητα, είτε το κοιτάνε με καχυποψία.
Θεωρώ ότι υπό αυτές τις ακραίες συνθήκες πίεσης των χαμηλότερων στρωμάτων δεν χρειάζεται ΚΑΜΙΑ αιτιολόγηση για την ανάληψη δράσης. Δεν χρειάζεται να αποδειχτεί τίποτα παραπάνω. Το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε ο Νόμος και η Λογική του συστήματος να είναι σε πλήρη σύγκρουση με τα συμφέροντα των φτωχών (και πρώην μεσαίων).
Ο μόνος λόγος που σταματάει την συμμετοχή των απλών πολιτών είναι η κοινή πεποίθηση τους ότι η συμμετοχή αυτή δεν οδηγεί σε κάποιο αποτέλεσμα. Και όμως! Μια μεγάλη διαδήλωση με μια μικρή εμπροσθοφυλακή εξαγριωμένων που είτε γιαούρτωναν τις άχρηστες ηγεσίες των συνδικαλιστών, είτε έκαναν "Ντου" για να μπουν στη βουλή, ήταν αρκετές για να οδηγήσουν το πολιτικό σύστημα σε αναδίπλωση ενώ ξεκίνησε ο κάθε βουλευτής να "δίνει" τον άλλο για να σώσει το δικό του τομάρι. Για πολλά χρόνια αυτή η εικόνα θα στοιχειώνει τα (άδεια) έδρανα.
Τίποτα όμως δεν θα συνέβαινε αν ο λαός δεν αντιδρούσε. Και η αντίδραση του λαού σε σχέση με τα νέα μέτρα και το κόψιμο των δικαιωμάτων του ήταν και χλιαρή.
Φαντάζομαι ότι αν οι διαδηλώσεις με 100,000+ άτομα ήταν πιο συχνές και ο λαός έδειχνε τα δόντια του συχνότερα τότε οι εκάστοτε κυβερνώντες θα ήταν συνεχώς με τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Πώς άλλωστε μπορεί να κυβερνήσει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων όταν πρέπει με την παραμικρή αφορμή να πέφτει άγριο ξύλο και να ανοίγουν κεφάλια για να εφαρμοστεί η τάξη της πλουτοκρατίας;
Οι αντιδράσεις έχουν αποτέλεσμα, αυτό είναι προφανές. Δεν χρειάζεται εγώ να περιγράψω τους τρόπους με τους οποίους οι υπερπλούσιοι θα έχαναν τον πλούτο τους ή μεγάλο μέρος του πλούτου τους. Αρκεί να υπάρχει συνεχή πίεση και οι τρόποι θα βρεθούν, είτε θέλουν ορισμένοι είτε δεν θέλουν.
Εγώ δεν μιλάω για μια δεύτερη Οκτωβριανή επανάσταση ούτε για κομμουνισμό. Λέω το εξαιρετικά απλό και λογικό, ότι δεν είναι δυνατόν την ώρα που κάποιοι έχουν τόσο πλούτο, κάποιοι άλλοι να υποφέρουν τόσο ή και περισσότερο όπως θα ήθελε η νεοφιλελεύθερη ελίτ.
Αν λοιπόν κατέβαινε από τον Άρη ένας Αριανός, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, σκεπτόμενος λογικά, χωρίς άσκοπους φόβους και μπαμπούλες, αυτά θα έβλεπε. Για να δεις άλλη εικόνα πρέπει να έχεις υποστεί μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου μέσω ελιτίστικων οικονομικών σχολών, ημιμαθών οικονομολόγων, μαζικής προπαγάνδας και όλα αυτά για όλη σου τη ζωή.
Η φτώχεια λοιπόν δεν θέλει καλοπέραση, θέλει επανάσταση!
http://greekrider.blogspot.com/2010/06/blog-post_17.html#more
Ποια είναι λοιπόν η αναγκαιότητα που επιβάλλει στους φτωχούς (π.χ. στην Ελλάδα τους μισθωτούς των 1000 ευρώ) να πληρώσουν την κρίση; Ποια λογική μπορεί να είναι τόσο διεστραμμένη ώστε να επικαλείται την οποιαδήποτε οικονομική ανάλυση για να αποδείξει για αληθινό τον απόλυτο παραλογισμό της; Όσοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι άλλη λύση δεν υπάρχει παρά να πληρώσουν οι φτωχοί, είναι ή εντελώς επικίνδυνα ανόητοι ή εντελώς διαπλεκόμενοι....Προσωπικά δεν μπορώ να ανεχτώ καμία οικονομική ανάλυση, κανένα ψευτολογικισμό ή καμία συζήτηση. Τα πράγματα στην τελική τους γραμμή είναι πολύ απλά: οι υπερπλούσιοι κατέχουν σχεδόν το σύνολο του παγκόσμιου πλούτου, ελέγχουν τις κυβερνήσεις μέσω των επιχειρήσεων και των χορηγιών τους και κατευθύνουν επίσης όπου θέλουν τους στρατούς και την αστυνομία για να μην εξεγερθεί ο κόσμος. Παράλληλα έχουν τους τέλειους μηχανισμούς μαζικής προπαγάνδας που αν υπήρχαν την εποχή του Χίτλερ το 3ο Ράιχ θα ζούσε 1000 χρόνια. Για παράδειγμα την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Το ίντερνετ όπου εμφανίζονται κάποιες διαφορετικές απόψεις που δεν τις ελέγχουν, είτε το κυνηγάνε αδυσώπητα, είτε το κοιτάνε με καχυποψία.
Θεωρώ ότι υπό αυτές τις ακραίες συνθήκες πίεσης των χαμηλότερων στρωμάτων δεν χρειάζεται ΚΑΜΙΑ αιτιολόγηση για την ανάληψη δράσης. Δεν χρειάζεται να αποδειχτεί τίποτα παραπάνω. Το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε ο Νόμος και η Λογική του συστήματος να είναι σε πλήρη σύγκρουση με τα συμφέροντα των φτωχών (και πρώην μεσαίων).
Ο μόνος λόγος που σταματάει την συμμετοχή των απλών πολιτών είναι η κοινή πεποίθηση τους ότι η συμμετοχή αυτή δεν οδηγεί σε κάποιο αποτέλεσμα. Και όμως! Μια μεγάλη διαδήλωση με μια μικρή εμπροσθοφυλακή εξαγριωμένων που είτε γιαούρτωναν τις άχρηστες ηγεσίες των συνδικαλιστών, είτε έκαναν "Ντου" για να μπουν στη βουλή, ήταν αρκετές για να οδηγήσουν το πολιτικό σύστημα σε αναδίπλωση ενώ ξεκίνησε ο κάθε βουλευτής να "δίνει" τον άλλο για να σώσει το δικό του τομάρι. Για πολλά χρόνια αυτή η εικόνα θα στοιχειώνει τα (άδεια) έδρανα.
Τίποτα όμως δεν θα συνέβαινε αν ο λαός δεν αντιδρούσε. Και η αντίδραση του λαού σε σχέση με τα νέα μέτρα και το κόψιμο των δικαιωμάτων του ήταν και χλιαρή.
Φαντάζομαι ότι αν οι διαδηλώσεις με 100,000+ άτομα ήταν πιο συχνές και ο λαός έδειχνε τα δόντια του συχνότερα τότε οι εκάστοτε κυβερνώντες θα ήταν συνεχώς με τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Πώς άλλωστε μπορεί να κυβερνήσει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων όταν πρέπει με την παραμικρή αφορμή να πέφτει άγριο ξύλο και να ανοίγουν κεφάλια για να εφαρμοστεί η τάξη της πλουτοκρατίας;
Οι αντιδράσεις έχουν αποτέλεσμα, αυτό είναι προφανές. Δεν χρειάζεται εγώ να περιγράψω τους τρόπους με τους οποίους οι υπερπλούσιοι θα έχαναν τον πλούτο τους ή μεγάλο μέρος του πλούτου τους. Αρκεί να υπάρχει συνεχή πίεση και οι τρόποι θα βρεθούν, είτε θέλουν ορισμένοι είτε δεν θέλουν.
Εγώ δεν μιλάω για μια δεύτερη Οκτωβριανή επανάσταση ούτε για κομμουνισμό. Λέω το εξαιρετικά απλό και λογικό, ότι δεν είναι δυνατόν την ώρα που κάποιοι έχουν τόσο πλούτο, κάποιοι άλλοι να υποφέρουν τόσο ή και περισσότερο όπως θα ήθελε η νεοφιλελεύθερη ελίτ.
Αν λοιπόν κατέβαινε από τον Άρη ένας Αριανός, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, σκεπτόμενος λογικά, χωρίς άσκοπους φόβους και μπαμπούλες, αυτά θα έβλεπε. Για να δεις άλλη εικόνα πρέπει να έχεις υποστεί μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου μέσω ελιτίστικων οικονομικών σχολών, ημιμαθών οικονομολόγων, μαζικής προπαγάνδας και όλα αυτά για όλη σου τη ζωή.
Η φτώχεια λοιπόν δεν θέλει καλοπέραση, θέλει επανάσταση!
http://greekrider.blogspot.com/2010/06/blog-post_17.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου