Περαστικά μας...

Δεν ξέρω αν έχει ιδιαίτερη σημασία, να αναφέρω εδώ, ότι η Αριστέα τελείως τυχαία, έχει εξελιχθεί σε μία πολύ καλή διαδυκτιακή φίλη, συνήθως στις αραιές – συχνές διαδυκτιακές μας επικοινωνίες, κάθε φορά διερωτάται, απευθυνόμενη σε μένα: ¨μα τι κάνετε στην πατρίδα¨??
Σας παραθέτω την επιστολή της εδώ ως έχει:

Ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να επικοινωνήσω μαζί σας μέσω αυτής της ηλεκτρονικής επιστολής, βασίζεται σε καθαρά προσωπικούς παράγοντες που δυστυχώς είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την υγειονομική-κοινωνική-δεοντολογική αλλά και οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα.

Αυτές τις μέρες ένα αγαπημένο μου συγγενικό πρόσωπο βρίσκεται στην δραματική περίσταση του να νοσηλεύεται στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της πόλης του Ηρακλείου από την περασμένη Τετάρτη 16/06/2010.
Οι συναισθηματικοί δεσμοί που με ενώνουν με αυτό το άτομο και οι νοσηλευτικές γνώσεις που κατέχω, μιας και έχω σπουδάσει και εργαστεί ως νοσηλεύτρια στην Ελλάδα αλλά και στην Γαλλία όπου ζω εδώ και χρόνια, μου γεννούν πολλαπλά ερωτήματα που έχουν να κάνουν με την σημερινή κατάσταση της ιατρικοφαρμακευτικής περίθαλψης στην χώρα μου.

Οι προβληματισμοί μου αυτοί μου έδωσαν το έναυσμα να επικοινωνήσω μαζί σας, για να προσπαθήσετε εσείς μέσω της θέσης της τέταρτης εξουσίας που κατέχεται να μου παραχωρήσετε αν σας είναι εύκολο μερικές απαντήσεις γύρω από τα ερωτήματα μου, παραθέτοντας τα φυσικά με την σειρά σας στους αρμόδιους.... * Πόσος χρόνος χρειάζεται σε έναν κλινικό ειδικευμένο ή ειδικευόμενο ιατρό για να επισκεφτεί έναν ασθενή μετά την εισαγωγή του στην εκάστοτε κλινική όπου παραπέμφθηκε μετά το πέρασμα του από τα επείγοντα ιατρεία;
* Πόσος χρόνος χρειάζεται σε έναν ιατρό για να παραπέμψει τον νεοεισαχθέντα ασθενή του για περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις όπως μικροβιολογικές, βιοχημικές, ακτινολογικές, μετά την κλινική εξέταση που έγινε στον ασθενή στα επείγοντα περιστατικά, ώστε να τον παραπέμψει στην ανάλογη κλινική του νοσοκομείου;
* Πόσος χρόνος χρειάζεται σ έναν ιατρό για να μελετήσει μετά την λήψη όλων των ιατρικών εξετάσεων του ασθενούς, την κατάσταση υγείας ή ασθενείας του ατόμου ώστε να μπορέσει να διαγνώσει τις ανάγκες του ασθενούς του αλλά και να θέσει, να καταστρώσει το σχέδιο φαρμακευτικής και νοσηλευτικής φροντίδας του αρρώστου;
* Πόσος χρόνος χρειάζεται σ έναν ιατρό για να ενημερώσει και να ασφαλίσει, τον ασθενή για την πάθηση η όποια τον οδήγησε στο νοσοκομείο;.
* Πόσος χρόνος χρειάζεται σ έναν ιατρό για να ενημερώσει τον ασθενή για τον τρόπο αντιμετώπισης της όποιας πάθησης έτσι ώστε ο ασθενής αλλά και το οικογενειακό του περιβάλλον να νιώσει ασφάλεια για την πορεία και την εξέλιξη της ασθένειας του;
* Πόσες εργάσιμες ημέρες χρειάζονται για να επισκεφτεί ένας ιατρός έναν ασθενή εντός του νοσοκομείου αλλά και εντός της κλινικής ;
* Πόσο κοστίζει στο Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Υγείας ένας ασθενής ημερησίως;

Μετά από όλα αυτά τα όχι και τόσο ρητορικά ερωτήματα που θα ήθελα να μπορούσε ο διοικητής του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου να μου απαντήσει, θα σας περιγράψω την εξωφρενική κατάσταση η οποία με ώθησε να επικοινωνήσω μαζί σας με όση ψυχική ηρεμία μπορώ να διαθέτω τέτοιες ώρες.

Το αγαπημένο μου συγγενικό πρόσωπο, που ανεβαίνει τον Γολγοθά του ελληνικού συστήματος υγείας αυτές τις μέρες, είναι μια κυρία 73 ετών με καρδιοαγγειακά προβλήματα υγείας που στην προσπάθεια της να δροσίσει τα πολυαγαπημένα άνθη της αυλής της στην ασφυκτική ζέστη των τελευταίων ημερών, είχε την ατυχία να γλιστρήσει και να πέσει στο βρεγμένο πάτωμα της αυλής της.
Μετά την μετάβαση της κυρίας στο νοσοκομείο, από άτομα του στενού οικογενειακού της κύκλου, βρέθηκε σ ένα κρεβάτι της ορθοπεδικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ηρακλείου την περασμένη Τετάρτη 16/06/2010.

Σε τηλεφωνική μου επικοινωνία μαζί της το πρωί της επομένης αντιλαμβάνομαι από τα λεγόμενα της κυρίας καθώς και από τα λεγόμενα των συγγενικών μας προσώπων ότι η κατάσταση της είναι κάθε άλλο παρά ανησυχητική από ορθοπεδικής απόψεως.
Έως εκείνη τη στιγμή τα πράγματα κυλούσαν κανονικά εκτός του ότι εφτά ημέρες αργότερα θα έπρεπε να μπει στο χειρουργείο για μια χειρουργική επέμβαση στο ισχύον της!
Γιατί έτσι δήλωσαν στην κυρία κατά την μεταφορά της από τα επείγοντα περιστατικά του νοσοκομείου, στην ορθοπεδική κλινική!

Από την περασμένη Πέμπτη μέχρι σήμερα βρίσκομαι σε καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία μαζί της για να κατανοήσω που ακριβώς έχει υποστεί το πιθανό κάταγμα ώστε να πρέπει να υποστεί μια πολύωρη χειρουργική επέμβαση τέτοιας εμβέλειας, με τα καρδιοαγγειακά προβλήματα τα οποία γνωρίζω ότι έχει στο κλινικό ιστορικό της η κυρία αυτή.
Από την περασμένη Πέμπτη 17 Ιουνίου το μόνο ιατρικό προσωπικό που είδε η κυρία ήταν ο αναισθησιολόγος που την επισκέφτηκε σήμερα Δευτέρα 21 Ιουνίου αναγγέλλοντας της ότι αύριο Τρίτη 22 Ιούνη θα πρέπει να μπει στην χειρουργική αίθουσα για την επέμβαση!

Από την περασμένη βδομάδα μέχρι σήμερα η μοναδική φάρμακο-ιατρική και νοσηλευτική επαφή που είχε η κυρία αυτή είναι τα παυσίπονα παρασεταμόλης με κωδείνη, τα γνωστά στο ευρύ κοινό με την εμπορική ονομασία ΛΟΝΑΡΙΤ που εγώ την προέτρεψα να ζητήσει από το νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικά τη χρόνια φαρμακευτική αγωγή για τα καρδιοαγγειακά προβλήματα της!

Κανένας γιατρός μέχρι αυτή τη στιγμή που σας γράφω δεν βρέθηκε στην ορθοπεδική κλινική του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ηρακλείου για να ενημερώσει την ασθενή ή άτομα του οικογενειακού της περιβάλλοντος για την κατάσταση της υγείας της!
Για ποιον λόγο πρέπει να υποστεί μια τέτοια χειρουργική επέμβαση παρα τα χρόνια καρδιοαγγειακά προβλήματα της, για το τι θα επέλθει κατόπιν αυτής της ιδιαίτερα επίπονης επέμβασης και σε τι κίνδυνο μπορεί να θέσει ακόμα και την ίδια της τη ζωή με την χειρουργική αυτή επέμβαση δεν βρέθηκε ένας ιατρός να της το εξηγήσει και να απαντήσει στις τυχόν ανησυχίες της!!!

Ποιος είναι αυτός που θα πρέπει να ενημερώσει και να ασφαλίσει τον κάθε ασθενή για την πορεία της υγείας του μέσα στο νοσοκομείο;

Γιατί μια κυρία αυτής της ηλικίας με ένα τέτοιο κλινικό ιστορικό και μια χρόνια θεραπεία καρδιοπάθειας πρέπει να μένει έγκλειστη σε έναν θάλαμο νοσοκομείου με άλλα τρία ή τέσσερα άτομα και από δυο έως τρεις συνοδούς το κάθε άτομο σε μια τέτοια χρονική περίοδο καλοκαιρινού καύσωνα;

Σε τι ωφελεί να παραμένει ένας άνθρωπος επί πέντε ημέρες σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι στο οποίο δεν του παρέχεται τίποτα άλλο ως νοσηλεία εκτός από δυο γεύματα την ημέρα;

Σε τι ωφελεί να ταλαιπωρείται κατά αυτόν τον τρόπο ένας ηλικιωμένος άνθρωπος με βαριά προβλήματα υγείας τα οποία με την ψυχολογική πίεση και το στρες που επέρχεται μετά την ανακοίνωση για ένα πιθανό χειρουργείο δεν μπορούν παρα να επιδεινώσουν την ήδη βαριά κατάσταση της υγείας του;

Σε τι ωφελεί να βρίσκεται ένας άνθρωπος μακρυά από την ασφάλεια του σπιτιού του και της οικογενειακής του θαλπωρής όταν δεν του έχουν γίνει μέσα σε πέντε ημέρες ούτε οι βασικές ιατρικές εξετάσεις και δεν βρέθηκε ούτε ένας γιατρός ο οποίος θα προσδιορίσει με τις ιατρικές του γνώσεις αν ναι ή όχι πρέπει να γίνει μια χειρουργική επέμβαση και κυρίως το τι αποτελέσματα μπορεί να έχει η όλη διαδικασία για τον ίδιο τον ασθενή και την μετέπειτα καθημερινή ζωή του;

Είναι δυνατόν να δεσμεύουμε μια νοσοκομειακή κλίνη στην ορθοπεδική κλινική επί πέντε ημέρες με το οικονομικό κόστος που έχει στους χαλεπούς αυτούς καιρούς για μια πιθανή ίσως χειρουργική επέμβαση;;;;

Ποιος άλλος εκτός του Έλληνα φορολογούμενου είναι αυτός που πληρώνει τον κάθε γιατρό, στο κάθε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας, για να παρατάει επί πέντε ημέρες έναν ηλικιωμένο άνθρωπο με βαριά προβλήματα υγείας ...σαν το σκυλί στ αμπέλι ;;;;
--
Με εκτίμηση
Cordiales salutations
ARISTEA ΜΑΡΑΓΚΑΚΗ DELACROIX
http://www.aristeadelacroix.com/