Καλλικράτισες και Καλλικράτιδες.

Από Δευτέρα, όπως δείχνουν τα πράγματα αρχίζουν τα γλέντια.
Για αυτούς που θα πάνε σπίτι τους με την ουρά στα σκέλια…
Για αυτούς που θα μείνουν στο παιγνίδι και που κάποιοι θα έπρεπε να πάνε ΚΑΙ αυτοί σπίτι τους…
Για μας που θα συνεχίσουμε να είμαστε μπερδεμένοι και δεν ξέρουμε τι μας γίνεται…
Για αυτούς που θα προσπαθήσουν να το παίξουν αντάρτικο, ανεξάρτητοι, αλλά και το παράλληλο χάδεμα αυτιών στα κόμματα εξουσίας….
Για αυτούς που με τα αυτιά κατεβασμένα θα ψαχτούν για συνεργασίες – συμβιβασμούς με κάποια θέση προέδρου η αντιπροέδρου για την επόμενη μέρα…
Για μας και πάλι, που κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουμε να επαναλαμβάνουμε και εδώ το ίδιο λάθος, δηλαδή να πάμε στην κάλπη και ελεύθερα και με δημοκρατικές διαδικασίες θα ψηφίσουμε αυτόν που θα μας έχουν υποδείξει…
Αρχίζει βέβαια και το άλλο γλέντι, αυτό της «επιλογής» των υποψηφιοτήτων για τα ψηφοδέλτια….
Μεγάλο γλέντι και εδώ….
Αξιοκρατικά πάντα….
Ανάλογα με το πόσα ψηφουλάκια κουβαλάνε… μεγάλη φαμίλια, καλές δημόσιες σχέσεις…
όπως και ποια η πορεία μέχρι τώρα στο "χώρο"…
«κοινωνική καταξίωση», κοινωνικά αποδεκτός (βλέπε συμμετοχή σε μνημόσυνα κλπ) και αναλόγως, κατά πόσο οικονομικά επιτυχημένος, ανεξαρτήτου του τρόπου και του πως… εξάλλου τα πρότυπα του επιτυχημένου τις σημερινές μέρες, είναι αυτά που έχουν καθιερωθεί και όλοι γνωρίζουμε, τα «αντιστρόφως ανάλογα» (μεγάλο κεφάλαιο)….
καλά δεν συζητάμε αν έχεις και κανά master μεταπτυχιακό από το τάδε university του κώλου…. Δεν το συζητάμε καν, μεγάλο ατού.
Και πάντα, βασικός παράγοντας και κριτήριο επιλογής είναι να λες πάντα ΝΑΙ και όχι πολλά λόγια έως καθόλου.

Αναρωτιέμαι αν κατά πόσο πράγματι προβληματίζει έστω και ελάχιστα, πολίτες και ψηφοφόρους, ΑΥΤΟΙ οι κάποιοι κύριοι που έχουν εμφανιστεί από το πουθενά, για να διεκδικήσουν την ψήφο τους, τι θα τους πουν και τι απαντήσεις θα λάβουν.

Προβλέπω μεγάλο και μακρύ ανακάτεμα της σούπας, τουλάχιστον εδώ, σε τοπικό επίπεδο….

Τα συσσωρευμένα προβλήματα, η σκληρή και ωμή πραγματικότητα που υπάρχει εκεί έξω, εμείς και την ζούμε και την βιώνουμε καθημερινά και σύντομα μάλιστα θα προσπαθήσουμε να την μεταφέρουμε «κατ` εικόνα και ομοίωση» στο διαδύκτιο και που μέρος της ευθύνης έχετε όλοι εσείς οι και πάλι πολλά υποσχόμενοι, φτηνοί πολιτικάντηδες καριέρας... Και μου ήρθε στην σκέψη και πάλι ο «γλαφυρός μισθοσυλλέκτης Βρυξελλών»… καλά αυτός θα μείνει στην ιστορία, των τοπικών γίγνεσθαι, σαν τον πιο μαλάκα από όλους τους υπόλοιπους!

Η φωτογραφία από το προηγούμενο post, για όλους εμάς, αλλά και εκείνους τους άλλους...ξέρετε, δείτε την εδώ: http://manosbee.blogspot.com/2010/06/blog-post_5889.html