Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

36 χρόνια Δημοκρατίας των ολίγων,της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας.


Η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα!
Μια φράση που 36 χρόνια μετά ακούγεται ως οξύμωρη και ειρωνική τουλάχιστον στη χώρα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία.

Με χαρές και πανηγύρια,μόλις κατέρρευσε το χουντικό καθεστώς υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου,ο Ελληνικός λαός υποδέχτηκε το σωτήρα "εθνάρχη"Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 24 Ιουλίου του 1974.
Το σύνθημα Ε-Ε-ΕΡΧΕΤΑΙ!!! δονούσε την ατμόσφαιρα.
Πομπές και παράτες για έναν Καραμανλή που την κοπάνησε με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης το 1963,όταν κατάλαβε πως θα χάσει τις επερχόμενες εκλογές,αφήνοντας τη χώρα να φτάσει μέσα από περιπέτειες στην Απριλιανή δικτατορία.Ο ίδιος ηγέτης την ξανακοπάνησε για την προεδρία της Δημοκρατίας αυτή τη φορά,όταν κατάλαβε πως χάνει οριστικά τις επικείμενες εκλογές του 1981.
Στα χρόνια που κυβέρνησε,αυταρχικά υπό τη σημαία της ΝΔ,με μια απίστευτη "σοσιαλμανία" κρατικοποίησε τα πάντα,από Ολυμπιακή μέχρι Ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και Ναυπηγεία Σκαραμαγκά!!!....Στη συνέχεια εμείς,ο ίδιος περήφανος λαός ζητωκραυγάζαμε την Αλλαγή που ευαγγελίζονταν ο σοσιαλιστής πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Αντρέας Παπανδρέου.
Πράγματι η Αλλαγή συνετελέσθη,κάποιες ελευθερίες στο λαό,κάποιες φράσεις του τύπου "Περήφανα και Τιμημένα γηρατειά",η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης,κάποιες αυξήσεις (η περίφημη ΑΤΑ για τους παλιούς) και μια μορφή συμμετοχής και του απλού πολίτη στο τσιμπούσι.Βασική προϋπόθεση βέβαια να είσαι εγγεγραμμένος σε τοπικές και κλαδικές οργανώσεις του κόμματος!
Τα κομματικά στελέχη τώρα πια μπορούν να κάνουν και δωράκια στους εαυτούς τους με τις ευλογίες του προέδρου,αρκεί να μην είναι μεγάλο το ποσόν!!!
Οταν το πλιάτσικο κορυφώθηκε,στη δεύτερη τετραετία της Δημοκρατικής Ελλάδας του ΠΑΣΟΚ και της Μιμής,με το σκάνδαλο Κοσκωτά άλλος σωτήρας από τα παλιά βγήκε στο προσκήνιο.

Υστερα από ένα μπαράζ εκλογικών αναμετρήσεων στο μεσοδιάστημα του βρώμικου 89 και της συγκυβέρνησης οΕφιάλτης του 65 έγινε επιτέλους πρωθυπουργός το 1990,έστω και με την ψήφο του Κατσίκη.Στα τρία χρόνια που κυβέρνησε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρόλαβε να ξεπουλήσει την κρατική περιουσία και να συνεχίσει τηνΑποκατάσταση της Οικογενειακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Επανέκαμψε ο ερωτευμένος Αντρέας για να παραδώσει στον αντιστασιακό βομβιστή-καθηγητή Κωνσταντίνο Σημίτη το 1996.
Στην οκταετία του μακροβιότερου πρωθυπουργού λίγο έλειψε η διαφθορά και η διαπλοκή να εισαχθούν ως μαθήματα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο!
Οι κομπίνες του Χρηματιστηρίου,των Ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων και των μεγάλων έργων εν όψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 συν τις μίζες από οποιαδήποτε προμήθεια του δημοσίου θα μείνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία του τόπου.

Ωσπου το Μάρτη του 2004 ήρθε ο πρώτος πρωθυπουργός που μίλησε για Νταβατζήδες,για πάταξη της διαφθοράς και επανίδρυση του κράτους.
Το ότι αυτά τα σπουδαία ελέχθησαν μια και μοναδική φορά σε μαγαζί όπου καταναλώνεται και οίνος είναι τελείως συμπτωματικό.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο νεώτερος δεν πρόβαλε να ξαναμιλήσει,τον έπνιξαν τα σκάνδαλα δικών του ανθρώπων και το 'βαλε στα πόδια αφήνοντας μια οικονομία στον πάτο του πηγαδιού και μια διαπλοκή που είχε υποκαταστήσει το ρόλο του κράτους.

Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου,τον Οκτώβρη του 2009,την αποκατάσταση της Οικογενειακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα ανέλαβε να συνεχίσει ο υιός της κυρίας Μαργαρίτας Αντρέα Παπανδρέου ο Γεώργιος ο δεύτερος!
Ο άνθρωπος που διατυμπάνιζε αριστερά και δεξιά πως "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ" κι εννοούσε ο αθεόφοβος τα λεφτά που είχαν αρπάξει οι "σύντροφοι" σοσιαλιστές και τα τσακάλια της ΝΔ από το Βατοπέδι,τη Ζήμενς και λοιπές δραστηριότητες.

Κι εξακολουθούμε σήμερα να μιλάμε για Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και τα πολιτικά κόμματα να στέλνουν μηνύματα για την επέτειο.

Για ποια Δημοκρατία μιλάμε;

Εχουμε έξι νεκρούς σε διάστημα μόλις δυόμισι μηνών από ενέργειες παρακρατικών ομάδων.
Μιλάμε για Δημοκρατία που ευημερούν οι λίγοι και πεινάνε οι πολλοί.
Μιλάμε για Δημοκρατία την ώρα που οι άνεργοι κοντεύουν το ένα εκατομμύριο και τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Μιλάμε για Δημοκρατία την ίδια ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται αλλά οι άνθρωποι της εξουσίας διατηρούν τα κεκτημένα τους.
Την ίδια ώρα που το σύστημα της Υγείας βρίσκεται στην εντατική και η εισφορο-φοροδιαφυγή έχει καταστεί εθνικό μας σπορ.
Την ίδια ώρα που η εγκληματικότητα έχει φτάσει στο απροχώρητο,στο κέντρο της πρωτεύουσας φοβάσαι να κυκλοφορήσεις ακόμα και τη μέρα.
Οι βόμβες,οι σφαίρες κι οι μολότοφ κάνουν βόλτες με το Μετρό κι ανά πάσα στιγμή κάνουν μπαμ.

Τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια κλέβουν το δημόσιο χρήμα,δεκάδες ονόματα ακούγονται στις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής κι όμως στη φυλακή δεν έχει πάει ούτε ένας.
Μόνο τον κακομοίρη τον Τσοβόλα έβαλε ο Μητσοτάκης φυλακή από εκδικητικό μένος!

Και παρ' όλα αυτά μετράμε και γιορτάζουμε 36 χρόνια από την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Αυτοί που είχαν ασελγήσει στο κορμί της πριν τη Χούντα επέστρεψαν και την ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ.
Καιρός να βγει στη σύνταξη το γερασμένο πολιτικό μας σύστημα που με βάση τη διαφθορά και τη διαπλοκή μας οδήγησε στη Δημοκρατία των ολίγων,της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας.

Αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν στα Δημοκρατικά ιδεώδη θα πρέπει να βάλουν πλάτη ν' αλλάξουν βασικοί κανόνες του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος.
Δεν μπορεί οι ελεγχόμενοι να είναι ταυτόχρονα και ελεγκτές με τη φάμπρικα των αναποτελεσματικών,πολυέξοδων και χρονοβόρων Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής.
Ας καταργηθεί επιτέλους ο νόμος περί ευθύνης υπουργών,που μοναδικός σκοπός του είναι να παρέχει κάλυψη στους παράνομους.
Ας πάρει σάρκα και οστά ο όρος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
http://zeidoron.blogspot.com/2010/07/36.html

1 σχόλιο:

Βαγγέλης Μυτιληναίος είπε...

Γεια χαρά! Με τούτο το σχόλιο κάνω το ντεμπούτο μου...

Συμφωνώ - αλλού περισσότερο αλλού λιγότερο - και εγώ με το όλον πνεύμα... Το ζήτημα ωστόσο που προκύπτει και προκύπτει επιτακτικά λόγω της κατάστασης, είναι το ζήτημα της ευθύνης του καθενός από εμάς πλέον. Μακάρι η μόνη αιτία της χρεωκοπία της ελληνικής οικονομίας να ήταν μόνο οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί. Αυτοί έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο βέβαια... Αλλά ο κυρίαρχος λαός; Είδαμε -πλην εξαιρέσεων - κάποιον προκομένο άνθρωπο να κατάφερε να κάνει μερικά πράγματα στο δημόσιο βίο; Μάλλον όχι. Ήταν η διαφθορά ένα συνήθειο των αποκλειστικά των κρατούντων; Σίγουρα όχι... Ήταν ποτέ η Κοινωνία έτοιμη να ακούσει τη σκληρή πραγματικότητα και να στηρίξει πολιτικές, που δεν θα μας οδηγούσαν στην καταστροφή και την εκούσια Κατοχή των δανειστών; Όποιος τολμούσε θα γιαουρτωνόταν...

Όπως και να χει λοιπόν, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, έχει παρέλθει η εποχή που λέγαμε ό, τι μας έρθει, ψηφίζαμε ό, τι μας έρθει και γενικώς κάναμε ό, τι μας έρθει... Φαίνεται ότι τα 36 χρόνια δεν έφτασαν για να μας μάθουν, ότι σε μια Δημοκρατία οι Πολίτες έχουν Δικαιώματα, Καθήκοντα αλλά και Υποχρεώσεις απέναντι στον τόπο τους, στους ευατούς τους και στις επόμενες γενεές...

Καιρός είναι να σοβαρευτούμε γιατί δεν παίρνει άλλο...

Καλό υπόλοιπο Καλοκαιριού

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails