Δημοσιεύουμε σχετικό mail, αναγνώστη, με αρκετά αισθητή την αγανάκτηση του και που μας ζήτησε την δημοσίευση του, ... ως έχει:
Μια ζωή περιμένω και ελπίζω.
Μια ζωή πέρασε και έφυγε.
Μια ζωή τους ανέχομαι δίπλα μου.
Μια ζωή νόμιζα, πίστευα και ήλπιζα.
Μια ζωή έφυγε.
Μια ζωή κάνω το σκατό μου παξιμάδι.
Μια ζωή…. Τους κάνετε μάγκες.
Μια ζωή γαμήσανε, μαζί με εσάς και εμάς, ... τα πάντα.
Μια ζωή γαμάνε ΚΑΙ ...τον τουρισμό, ετσά που τον αποδόκαται όλοι μαζί.
Μια ζωή γαμάνε το μέλλον των παιδιών μας.
Μια ζωή τους αφήσατε να «αλωνέβουν»… παρέα με εσάς.
Μια ζωή… μας την πήρατε.
Μια ζωή που πίστευα ότι ανήκει σε όλους και στον κάθενα ξεχωριστά.
Μια ζωή που συνεχίζουν, μαζί με εσάς, χέρι - χέρι να μας στερείτε το δικαίωμα, των ίσων- ίδιων ευκαιριών.....Μια ζωή, των δανεικών που παίρνετε, επικαλούμενοι το όνομα μας, να τα γαμάτε και να τα τρώτε μαζί.
Μια ζωή να τους κάνετε πλάτες, για τις υποτιθέμενες επενδύσεις του κώλου.
Μια ζωή να περνάει από μπροστά μου, (το κάθε λαμόγιο και εγώ να ξεροκαταπίνω την πίκρα και όχι μόνο) με ύφος διακοσίων καρδινάλιων και με τα jeep (των δανεικών) παραμάσχαλα με τις ιερόδουλες εισαγόμενες ρωσίδες, να χρωστάει , όπως και εσείς, σε όλους και τα πάντα και να είναι ο ΜΑΓΚΑΣ της παρέας.
Μια ζωή να μου έχετε καθιερώσει – προστατεύεται τους νταβατζήδες των ποσοστών σας, από τα δανεικά του Ελληνικού λαού.
Μια ζωή, να έχετε περάσει στην Ελληνική κοινωνία σαν πρότυπο, αυτούς,... τον υπόκοσμο, την νοοτροπία, ότι επιτυχημένος και κοινωνικά καταξιωμένος, είναι αυτός που με κάθε λαμογιά, μπορεί να κατέχει πέρα από την κάθε εξουσία (που τους προσφέρεται), όλα αυτά τα υλικά αγαθά που σαν καλοί υπηρέτες και εσείς εξυπηρετείτε δουλοπρεπώς, αυτούς που σας τα σερβίρουν.
Κακομοίρηδες....εκατέρωθεν.
Εφτασα στο ακραίο σημείο, να μου περνάνε σκέψεις του τύπου:
μήπως θα ήταν καλύτερα να έρθουν "ξένοι" (έστω αφεντικά εννοώ, μάλλον θα ήταν καλύτεροι), σε αυτό τον τόπο, μπας και το παιδί μου, θα έχει την δυνατότητα και ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον.
Μια ζωή περιμένω και ελπίζω.
Μια ζωή πέρασε και έφυγε.
Μια ζωή τους ανέχομαι δίπλα μου.
Μια ζωή νόμιζα, πίστευα και ήλπιζα.
Μια ζωή έφυγε.
Μια ζωή κάνω το σκατό μου παξιμάδι.
Μια ζωή…. Τους κάνετε μάγκες.
Μια ζωή γαμήσανε, μαζί με εσάς και εμάς, ... τα πάντα.
Μια ζωή γαμάνε ΚΑΙ ...τον τουρισμό, ετσά που τον αποδόκαται όλοι μαζί.
Μια ζωή γαμάνε το μέλλον των παιδιών μας.
Μια ζωή τους αφήσατε να «αλωνέβουν»… παρέα με εσάς.
Μια ζωή… μας την πήρατε.
Μια ζωή που πίστευα ότι ανήκει σε όλους και στον κάθενα ξεχωριστά.
Μια ζωή που συνεχίζουν, μαζί με εσάς, χέρι - χέρι να μας στερείτε το δικαίωμα, των ίσων- ίδιων ευκαιριών.....Μια ζωή, των δανεικών που παίρνετε, επικαλούμενοι το όνομα μας, να τα γαμάτε και να τα τρώτε μαζί.
Μια ζωή να τους κάνετε πλάτες, για τις υποτιθέμενες επενδύσεις του κώλου.
Μια ζωή να περνάει από μπροστά μου, (το κάθε λαμόγιο και εγώ να ξεροκαταπίνω την πίκρα και όχι μόνο) με ύφος διακοσίων καρδινάλιων και με τα jeep (των δανεικών) παραμάσχαλα με τις ιερόδουλες εισαγόμενες ρωσίδες, να χρωστάει , όπως και εσείς, σε όλους και τα πάντα και να είναι ο ΜΑΓΚΑΣ της παρέας.
Μια ζωή να μου έχετε καθιερώσει – προστατεύεται τους νταβατζήδες των ποσοστών σας, από τα δανεικά του Ελληνικού λαού.
Μια ζωή, να έχετε περάσει στην Ελληνική κοινωνία σαν πρότυπο, αυτούς,... τον υπόκοσμο, την νοοτροπία, ότι επιτυχημένος και κοινωνικά καταξιωμένος, είναι αυτός που με κάθε λαμογιά, μπορεί να κατέχει πέρα από την κάθε εξουσία (που τους προσφέρεται), όλα αυτά τα υλικά αγαθά που σαν καλοί υπηρέτες και εσείς εξυπηρετείτε δουλοπρεπώς, αυτούς που σας τα σερβίρουν.
Κακομοίρηδες....εκατέρωθεν.
Εφτασα στο ακραίο σημείο, να μου περνάνε σκέψεις του τύπου:
μήπως θα ήταν καλύτερα να έρθουν "ξένοι" (έστω αφεντικά εννοώ, μάλλον θα ήταν καλύτεροι), σε αυτό τον τόπο, μπας και το παιδί μου, θα έχει την δυνατότητα και ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον.
Με λίγα λόγια είστε... ανάξιοι των περιστάσεων.
Ξεφτιλισμένοι.
Μια ζωή...που μας την κλέψατε.
Μια ζωή... που δεν θα σας την χαρήσουμε.
δεν θα σας κάνουμε την χάρη.
θα σας πολεμήσουμε
.... να είστε σίγουροι.
το οφείλουμε... αν όχι στους εαυτού μας, σε αυτούς που έρχονται μετά από μας.
Ξεφτιλισμένοι.
Μια ζωή...που μας την κλέψατε.
Μια ζωή... που δεν θα σας την χαρήσουμε.
δεν θα σας κάνουμε την χάρη.
θα σας πολεμήσουμε
.... να είστε σίγουροι.
το οφείλουμε... αν όχι στους εαυτού μας, σε αυτούς που έρχονται μετά από μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου