Οράματα και ηγέτες.

Και στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης υπάρχει απαξίωση από την κοινωνία τελικά, (δείτε το γκάλοπ αριστερά στη στήλη) όπως χαρακτηριστικά φαίνεται τουλάχιστον εδώ τοπικά σε μας, χωρίς να είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό βέβαια, αλλά μια κάποια εικόνα μπορούμε να έχουμε και να βγάλουμε κάποια πρόχειρα συμπεράσματα.
Τι και αν λέγεται ¨Καλλικράτης¨ η όπως θέλετε πείτε τον.
Αλλά μήπως τελικά δεν φταίνε οι θεσμοί, αλλά ο βασικός παράγοντας που απαρτίζει τους θεσμούς, ο ανθρώπινος, τα πρόσωπα δηλαδή, όπου σε συνδυασμό με το ¨σύστημα¨ διεκδικούν κατά καιρούς την εξουσία??
Από την μία, πιθανόν, έχουμε για παράδειγμα πρόσωπα που μέχρι σήμερα δεν έχουν δείξει ¨δείγματα γραφής¨ και όχι μόνο δεν συγκρούστηκαν με συμφέροντα, αλλά απεναντίας, για την ¨κατάκτηση¨ της καρέκλας - εξουσίας, χρησιμοποιούν και προχωρούν ¨παρέα¨ με πρόσωπα και με καθαρά πελατειακές σχέσεις, με ιδιοτέλεια εκατέρωθεν και αφήνοντας έξω κάθε τι το καινοτόμο και αξιοκρατικό, ικανό και πρόθυμο για την όποια υπέρβαση.
Από την άλλη έχουμε υποδείξεις για κομματικά στελέχη, όπου έρχονται με την μορφή των ¨διαχειριστών¨ της εξουσίας και κατόπιν επιλογής μέσα από καθαρά κομματικούς μηχανισμούς, σίγουρα βρίσκει απέναντι τους την κοινωνία, αφού μόνο καχύποπτα και δικαιολογημένα το βλέπει, αφού επί της ουσίας και για τα χρόνϊα προβλήματα της καθημερινότητας τους κανείς δεν γνωρίζει ούτε βιώνει, όπως η ίδια η τοπική κοινωνία.
Δυνάμεις υπάρχουν έτοιμες πάντα να δώσουν την μάχη.
Περιμένουν το έναυσμα για το όραμα.
Το σύστημα είναι που δεν αφήνει τίποτα να κυλήσει, τίποτα να γυρίσει σελίδα, μέρος βέβαια της ευθύνης έχει σίγουρα η κοινωνία, όπου δεμένη πισθάγκωνα δέχεται αδιαμαρτύρητα το «πεπρωμένο» άλλες φορές συμμετέχοντας παθητικά και άλλες αρνητικά όπως τώρα.
Σωτήρες όπως τους γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν.
Ανατροπές χρειάζονται, που πρέπει να δείξει στην πράξη ο όποιος ενδιαφερόμενος ΤΩΡΑ πριν τις εκλογές ότι σκοπεύει να κάνει.
Το τσίρκο της αναρχίας, της μαφίας, της ανομίας, της λαμογιάς, είναι εκεί έξω.
Το αίσθημα της ασφάλειας και το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών για τον κάθε πολίτη – δημότη, τον δίκαιο καταμερισμό υποχρεώσεων και δικαιωμάτων, σε μια πραγματική δίκαιη και ίση κοινωνία είναι το ζητούμενο και πρωταρχικός σκοπός της κάθε αρχής και ιδιαίτερα αυτής που θέλει να αποκαλεί τον εαυτό της ¨αυτοδιοικούμενη¨.
Τα έργα, οι υποδομές, κλπ έρχονται στην πορεία.
Ας βγει λοιπόν κάποιος ΤΩΡΑ και να καταγγείλει δημόσια, να καλέσει εισαγγελείς να παρέμβουν και να απαιτήσουν να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί και τα όργανα, για την αντίστροφη μέτρηση και να φανεί έμπρακτα η αλλαγή πορείας, αλλά και η πρόθεση.
Τόλμη, αποφασιστικότητα και αρετή θέλουν όλα τούτα.
Φωστήρες και σωτήρες που θα έρθουν δέκα μέρες πριν τις εκλογές και θα τάξουν λαγούς και πετραχήλια δεν τους θέλουμε, μπουχτίσαμε με δαύτους.

Λύσεις ίσως έρθουν από πολύ χαμηλά, από την βάση της ¨καθάριας¨ κοινωνίας … η από πολύ ¨μακριά¨,… με οράματα και με ουσιαστικά ηγετικά δείγματα.
Αν όχι, τότε μέσα από τις στάχτες, ίσως κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο να προκύψει.
Η τύχη μας είναι στα χέρια μας.