Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Τα τέσσερα άκρα του ορίζοντα.


Τα τέσσερα άκρα
Οι λευκοί το είχαν πάντα το σύμπλεγμα της καταδίωξης. Από την κοιλιά της μάνας τους κατάπιναν άφθονα αίμα και υγρά γεμάτα φόβο για το διαφορετικό. Μεγαλώνοντας στις αλάνες και στα παιχνίδια ενηλικίωσης μπορεί το χρώμα να το έβλεπαν ζωηρό για τρελά γαμήσια αλλά μετά το απέφευγαν γιατί ξύπναγε αρχέγονες μνήμες. Υποκριτικός από γεννησιμιού του ο λευκός μπορεί να χόρευε τσιγγάνικα τραγούδια και να μουρμούριζε σκοπούς σε κουλτουριάρικες παρέες αλλά η αφή του τυχαίου με έναν ρομά του προκαλεί ανατριχίλα για αρρώστιες. Η κίνηση του Σαρκοζί δεν μου έκανε καμία εντύπωση. Την περίμενα καιρό τώρα δεδομένου ότι ο κομπλεξικός κοντός αρέσκεται σε απελάσεις και εκκαθαρίσεις αφού θεωρεί την γαλλική καταγωγή ενέχυρο για ποιοτικότερη ζωή γεμάτη γκουρμέ τραπέζια, μισάνοιχτα βιβλία φιλοσοφίας και συζητήσεις περί καθαρότητας και ανωτερότητας.... Οι Ρομά ενοχλούν για πολλά πράγματα: είναι βρόμικοι, χώνονται παντού, έχουν παράλογες απαιτήσεις, δεν συννενοούνται εύκολα σε περίπτωση ποινικής ευθύνης, κουβαλούν αρρώστιες και τα μαλακισμένα τους βρίζουν χυδαία και φωνάζουν αδιακρίτως. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν ισχύει απλά η διαφορετικότητα ενοχλεί τον δυτικό και στυγνό ορθολογισμό. Οι ίδιοι είναι ανυπόταχτοι και ελεύθεροι, με ινδικό αίμα που βράζει από ζωή και περιέργεια. Δεν ξέρω γιατί αλλά πολύ φοβάμαι ότι η ρατσιστική υγιεινή θα είναι παρούσα από τούδε και στο εξής με μια Ευρώπη που θα αγκομαχά να αξιώνει πράγματα και να πέφτει στην λούμπα του ίδιου της του φόβου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Φανταστείτε για παράδειγμα τον Άδωνι Γεωργιάδη περιφερειάρχη Αττικής σε τι κωμικοτραγικά ευτράπελα θα μας ρίχνει κάθε φορά αφού η ελληνικότητα για αυτόν είναι ότι ο ομφάλιος λώρος για το έμβρυο. Οι μόνο πραγματικά ελεύθεροι θα είναι και πάλι οι αθίγγανοι στα τέσσερα άκρα του ορίζοντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails