Αντίσταση...

Αντισταθείτε ρε.......
Μην παραδίνεστε

Όταν γέμισαν κόκκινο άλικο οι δρόμοι,όταν τα δέντρα υψώνονταν σταυρωμένα μη μπορώντας να ψελλίσουν ,"άφες αυτοίς"..
Όταν οι ζωές μας έγιναν φωτογραφίες σε τοπικά μουσεία και τις διαβάζαμε σε ποιήματα και μυθιστορήματα...
Όταν τα τραγούδια πια, δεν σηματοδοτούσαν το σήμερα της ψυχής μας στο ανάθεμα του αδυσώπητου χρόνου, που ανελέητος έφτιαξε μουσεία σκονισμένα για τις μνήμες μας, ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος παίζει αμπάριζα στο κεφάλι μας και μεις παιδιά, λίγο πριν την εφηβεία, τσαλαβουτάμε, μπουσουλάμε, δεν ξέρουμε πια ομάδα είναι η ομάδα μας.
Οι "δικοί" τους μπήκαν στην δική μας και οι "δικοί" μας, άλλοι μπήκαν στην δική τους, άλλοι λεηλατήθηκαν και άλλους τους περιμάζωξε η μάνα ζωή και αφού τους έδωσε ένα βρομόξυλο,τους κλείδωσε στο σπίτι, σφαλώντας και τα παράθυρα.
Και πια μην έχοντας τόπο να σταθούμε, μείναμε με τα ξύλινα σπαθιά μας, να τα κραδαίνουμε στον άνεμο, μήπως και ξορκίσουμε το κακό.
Που είν΄η περηφάνια σου, που είναι η παντιέρα σου;
Που να τολμήσεις να τραγουδήσεις.
Μον΄ψυθιριστά και κρυφά σιγοτραγουδάς:
"Άντε θύμα,άντε ψώνιο, άντε σύμβολο αιώνιο".....
Και πια, δεν ξέρεις ποιον ιστορεί,εσένα ή τους άλλους, που σαν σε ακούσουν ξεσπάνε σε γέλια, σηκώνουν το δάκτυλο, σε δείχνουν χλευάζοντας....Και βγάζοντας την γλώσσα τους κοροϊδευτικά σου τραγουδούν:
"Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει, έχει η πλάση κοκκινίσει,άλλος ήλιος έχει βγει, σ΄αλλη θάλασσα άλλη γη"..... και συνεχίζουν ακράτητα, πιάνοντας την κοιλιά τους από τα γέλια.
Άντε παιδιά κουράγιο. Πώς βρίσκαμε δεκάδες ψέματα να ξεγελάσουμε την γιαγιά; Έτσι ας βρούμε ένα ψέμα, να μπορέσουμε να περιμαζώξουμε τις σωρούς μας με τα ξύλινα ποδάρια μας,τα κομμένα
χέρια, τα βγαλμένα μάτια, σαν μεσαιωνικός περιπλανώμενος θίασος,σαν ήρωες του Φελίνι, να΄ντεξουμε,που βγαίνουμε στην γύρα να δίνουμε παραστάσεις,στις εφορίες, στις δημόσιες υπηρεσίες,σε κάθε "φουκαρά" που ανίδεος και ενεός μας παρακολουθεί, πετώντας μας δεκάρες ή ροχάλες.
Άντε παιδιά και αν πια ούτε ένα ψέμα δεν γίνεται να βρούμε, ας μείνουμε με την μία και μοναδική μας αλήθεια:
Εμείς είπαμε "φτου ξελεφτερία" και αν μας αιχμαλώτισαν εμείς δεν παραδοθήκαμε.

http://blackbedlam.blogspot.com/