Σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων τουλάχιστον στις βασικές κατευθύνσεις και τους κεντρικούς άξονες δράσης, προκειμένου να είναι επιτυχής η προσπάθεια εθνικής ανόρθωσης, ζήτησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος μιλώντας στην ανοιχτή συνεδρίαση της γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου.
«Ελπίζω και πιστεύω, υπογράμμισε, ότι από την κρίση αυτή μπορεί να προκύψει ένας μεγάλος συναγερμός πραγματικά ανανεωτικών δυνάμεων, μέσα σε όλα τα κόμματα, μέσα στην ίδια την κοινωνία μας, που θα κινητοποιήσει τον τόπο προς τα εμπρός -θα υπερνικήσει τα όσα μας καθηλώνουν. Η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει καταδείξει ότι παρόμοιες προσπάθειες εθνικής ανόρθωσης πετυχαίνουν μόνο όταν υπάρξει κοινή προσπάθεια, με σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων, τουλάχιστον στις βασικές κατευθύνσεις και τους κεντρικούς άξονες δράσης, και την ενεργό συμμετοχή και δέσμευση των κοινωνικών εταίρων».
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ότι η κρίση για τη χώρα μας είναι ουσιαστικά μία ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα αφού για πολύ καιρό τώρα, απολαμβάναμε μία εικονική πραγματικότητα. «Για δεκαετίες τώρα, η χώρα μας αναπτυσσόταν με δανεικά, κρατικές επιχορηγήσεις και κοινοτικές επιδοτήσεις, τις οποίες, εν πολλοίς, σπαταλήσαμε, ενίοτε δε καταχραστήκαμε», είπε. Σε αντιδιαστολή ανέφερε ως επιτεύγματα της Μεταπολίτευσης την ένταξη στην ΟΝΕ και την επιτυχή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, όμως «η λαμπερή βιτρίνα συγκάλυπτε και συγκαλύπτει σοβαρές παθογένειες και αφανείς δείκτες υποβάθμισης».
Ανάπτυξη, σοσιαλιστική ή φιλελεύθερη, δεν γίνεται με δανεικά, υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, διερωτήθηκε «τι θα κάνουμε τώρα, που το κόκκινο μελάνι του προϋπολογισμού μάς πνίγει -και μάλιστα με κοινοτική βούλα», και συνέχισε:
-Το πρόγραμμα των αναγκαίων αλλαγών είναι γνωστό και δεδομένο. Το όραμα της αλλαγής είναι αυτό που μας λείπει. Ο πολιτικός μας κόσμος, όμως, συμπεριφέρεται με τη λογική του μηδενικού κόστους. Καθίσταται έτσι όμηρος και ταυτόχρονα αδύναμος διαιτητής σ’ ένα πλήθος συντεχνιών και οργανωμένων ομάδων, που σχηματίζουν ένα αλληλεξαρτώμενο και αλληλοσυντηρούμενο πλέγμα συμφερόντων. Δημιουργήθηκε, έτσι, ένα ιδιότυπο φαινόμενο: το κομματικοποιημένο Κράτος κατέληξε να κρατικοποιήσει τα κόμματα.
-Το νέο κρατικό μόρφωμα δημιούργησε μία δημόσια διοίκηση πιο ισχυρή, πιο οπισθοδρομική παρά ποτέ. Οργιάζουν η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή, η αυθαίρετη δόμηση, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι σχέσεις συναλλαγής.
-Το μοντέλο της επίπλαστης και ρηχής ευημερίας των τελευταίων 30 ετών, πνέει τα λοίσθια, αν δεν έχει ήδη τελευτήσει.
-Δεν έχουμε ανάγκη από ένα νέο πρόγραμμα σταθεροποίησης, αλλά από ένα πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης με την υλοποίηση θεσμικών μεταρρυθμίσεων, που θα αλλάξουν τις βάσεις της οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης.
-Σ’ αυτήν την αλλαγή, σ’ αυτήν τη μετατροπή μας σε μια κοινωνία δράσης και δυναμικής προσαρμογής, η επιχειρηματικότητα αποτελεί το κλειδί για το μέλλον. Στην Ελλάδα όμως, επικρατεί η τάση να στρεφόμαστε ενάντια σ’ αυτές ακριβώς τις δυνάμεις -τις δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Εδώ και χρόνια, η επιχειρηματική δράση γίνεται πεδίο κομματικής πλειοδοσίας στην προβολή αρνητικών στερεοτύπων. «Το ουσιαστικό θέμα για εμάς, την επιχειρηματική τάξη, κατέληξε ο κ.Δασκαλόπουλος, είναι η διαμόρφωση επιτέλους, ενός περιβάλλοντος όπου η επιχειρηματικότητα, με την ευρύτερη έννοια της δημιουργικής πρωτοβουλίας, θα αναγνωρίζεται για τη συνεισφορά της στον τόπο και θα είναι ελεύθερη να τη μεγιστοποιήσει. Και όπου ο κάθε Έλληνας που επιλέγει να τολμήσει και να δράσει, θα βρίσκει ανοιχτό κι απρόσκοπτο πεδίο δημιουργίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου