Μια ομάδα ιταλών επιστημόνων, για πρώτη φορά, κατασκεύασε το υλικό ενός προσθετικού οστού από ξύλο. Η δομή του ξύλου, που έχει πόρους και κανάλια, είναι παρόμοια με αυτήν του εσωτερικού των οστών. Μέχρι τώρα όμως το ξύλο θεωρείτο ακατάλληλο γιατί διαβρωνόταν και σάπιζε μέσα στο σώμα.
Οι ιταλοί ερευνητές έλυσαν το πρόβλημα μεταμορφώνοντας τα δομικά συστατικά του ξύλου στο υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα οστά, ενώ παράλληλα κατόρθωσαν να διατηρήσουν την φυσική πορώδη δομή του ξύλου. Η ανακάλυψη, με επικεφαλής την ερευνήτρια Άννα Ταμπιέρι, του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας των Κεραμικών, περιγράφεται στο "Journal of Materials Chemistry" (Περιοδικό της Χημείας των Υλικών), σύμφωνα με τους "Τάιμς" του Λονδίνου
Οι ερευνητές θέρμαναν το ξύλο για να απομακρύνουν το νερό και τις πρωτεϊνες που περιέχονταν σε αυτό, αφήνοντας έτσι μόνο ένα σκελετό άνθρακα με την αρχιτεκτονική δομή του ξύλου. Στη συνέχεια προκάλεσαν την χημική αντίδραση αυτού του "σκελετού" με διοξείδιο του άνθρακα και οξυγόνο, μετατρέποντάς τον σε ανθρακικό ασβέστιο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα λευκό υλικό, που από χημική άποψη δεν διακρίνεται από οστό, αλλά που έχει την δομή ενός ξύλου.
Λόγω της ύπαρξης των πόρων και των καναλιών, το νέο υλικό μπορεί να ενσωματωθεί πιο εύκολα στο σώμα σε σχέση με τα συνθετικά οστά από υλικά όπως το τιτάνιο. Οι πόροι επιτρέπουν στα κύτταρα να διαπερνούν το υλικό, όπως συμβαίνει στα φυσιολογικά οστά, ενώ τα κανάλια επιτρέπουν στα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία να αναπτυχθούν ξανά μέσα στη δομή του προσθετικού οστού.
Το νέο ξυλώδες υλικό πιθανότατα θα είναι πιο κατάλληλο για τη συμπλήρωση κενών στα οστά ασθενών μετά την αφαίρεση καρκινικών όγκων ή μετά από σοβαρά κατάγματα. Προς το παρόν, δεν είναι κατάλληλο για να αντικαταστήσει ολόκληρα οστά, επειδή μιμείται μεν το "σπογγώδες" υλικό στο εσωτερικό των οστών, αλλά -ακόμα τουλάχιστον- δεν έχει τη δύναμη και την πυκνότητα του εξωτερικού των φυσικών οστών. Όμως, επειδή το ξύλο έχει ακριβώς αυτές τις ιδιότητες, οι ιταλοί επιστήμονες ήδη εργάζονται για να αναπτύξουν ένα προσθετικό οστό που θα μιμείται πλήρως ένα ανθρώπινο οστό, τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό του.
Το νέο υλικό μπορεί επίσης να έχει εφαρμογές και πέρα από τον τομέα της ιατρικής, για παράδειγμα στον χώρο της μηχανικής, π.χ. στο διάστημα, επειδή μπορεί να διατηρεί τη δομή του ακόμα και υπό ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου