Κυριακή 30 Αυγούστου 2009
Στην πιο Σκληρή σου Φάμπρικα...
Στην πιο σκληρή σου φάμπρικα με πέταξες ζωή,
Εγώ που σ ερωτεύτηκα απ όλους πιο πολύ.
Τόσα τσαλαπατήματα κι όλα αυτά μαζί
Μπορούσαν να ξεκάνουνε κι αυτόν τον Ηρακλή
Και ποιος δεν κιότεψε.
Αυτά που αρνηθήκαμε χτυπήσαν πάλι εμάς
Όντα φτωχά κι αδύναμα στο μπλοκ της αγοράς
Στα εικονογραφήματα της ολικής φθοράς
Ίσως να ζει μια ίνα μας που δεν παρατηράς
Κι όλοι τους κιότεψαν
Δεν έχει πλέον πέρασμα γι αυτούς που αγαπάν
Πά' στου κορμιού το γέρασμα κι αυτοί τα παρατάν
Θυμίζουν απορρίμματα π όλοι τους τα πετάν
Τα καραβάκια-θύματα που πνίγηκαν και παν
Μα αυτοί δεν κιότεψαν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Που τον θυμήθηκες,
τον γνώρισα προσωπικά πάνω από τα εξάρχεια που έμενε, στο τελευταίο καιρό της ζωής του. Σε άσχημη κατάσταση, με ελάχιστους φίλους.
Καλός καλλιτέχνης, ιδιαίτερα ιδιόρυθμος, αντικοινωνικός για πολλούς, αλλά πιστεύω πως προσπαθούσε να ζήσει τα πιστεύω του.
τα λέμε
Καλησπέρα φίλε!
Πράγματι αρκετά καλός.
Γι`αυτό και έφυγε νωρίς επειδή προσπάθούσε να ζήσει...τα πιστεύω του.
Ωρα καλή.
Δημοσίευση σχολίου