Είναι θλιβερό αυτό που συμβαίνει με την αριστερά. Δεν είναι το αν θα είναι εντός ή εκτός ψηφοδελτίου ο Αλέκος Αλαβάνος. Ούτε η αναστάτωση που θα προκληθεί. Δεν είναι καν οι «συνιστώσες» που διαφωνούν ή όχι…
Είναι «η μάχη της καρέκλας» λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Λες και αυτή η αριστερά έχει ως μοναδικό πρόβλημά της προς επίλυση, αυτό της... καρέκλας!
Δεν είναι ο πολιτικός λόγος που αρθρώνει, ούτε πώς αυτός θα αρθρωθεί: αλλά ΠΟΙΟΣ θα τον αρθρώσει!
Αυτή η θλιβερή αριστερά, μάχεται για την καρέκλα όταν το εκλογικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ στρέφεται ανοιχτά για να τσιμπολογήσει από τους αριστερούς ψηφοφόρους. Κάνοντας αυτό που οι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου ονομάζουν «χτίσιμο εξωκοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας», ό,τι διάολο κι αν σημαίνει αυτό…
Η εικόνα διάλυσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βολεύει τους πάντες. Και, κυρίως, βολεύει την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που η αριστερά κινδυνεύει να μείνει έξω από τη Βουλή…
Η αριστερά είναι ακόμη θλιβερότερη, διότι δεν εκμεταλλεύτηκε την δυναμική του περασμένου Δεκέμβρη. Συρρικνώθηκε. Αυτό-λεηλατήθηκε. Αυτο - κατατροπώθηκε στις ευρωεκλογές. Και τώρα, πρόσωπα και "συνιστώσες" διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία, διακυβεύοντας ακόμη και το εκλογικό όριο επιβίωσης στο κοινοβούλιο...
Είναι αστείοι εκείνοι που, υποστηρίζοντας ότι «δεν έχουν αρχηγό» να αυτο - σύρονται στον αγώνα για την καρέκλα του αρχηγού! Αστείο αλλά και συνάμα τραγικό! Η ελληνική αριστερά είναι άξια της τύχης της, αλλά και φαινόμενο προς μελέτη ψυχιατρικής υφής.
Εύχομαι να εισπράξουν κάποια ποσοστά στις εκλογές. Κι όχι απλώς την μούντζα των ψηφοφόρων…
Πηγή
Περίπου τις ίδιες σκέψεις έχω κάνει αυτές τις μέρες, μαζί με κάποιες άλλες βέβαια που δεν θέλω μεν να τις σκέφτομαι.
Αλλά θα το ρισκάρω να σας τις καταθέσω εδώ.
Πέρα από την καρέκλα, σκέφτομαι μήπως δεν είναι μόνο η "συγκεκριμένη" καρέκλα, αλλά ίσως και κάποιες άλλες σε κάποιο άλλο "χώρο".
Γιατί αυτή η εμμονή και επιμονή κάποιων, άρον - άρον η διάσπαση?
Μήπως κάποιοι προσβλέπουν κάπου αλλού?
Μήπως υπάρχει σχέδιο που εμείς οι κοινοί θνητοί τις βάσης αγνοούμε?
Μήπως κάποιοι σκέφτονται την πιθανή μη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, αν όχι τον Οκτώβριο, τον Μάρτιο με την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και έχουν άλλα κατά νου?
Μακάρι όλα αυτά να είναι απλά "ηλίθιες" σκέψεις.
Θεωρώ και θέλω να πιστεύω ότι η βάση παραμένει σταθερή, τουλάχιστον από τα όσα λίγα αντιλαμβάνομαι.
Είναι «η μάχη της καρέκλας» λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Λες και αυτή η αριστερά έχει ως μοναδικό πρόβλημά της προς επίλυση, αυτό της... καρέκλας!
Δεν είναι ο πολιτικός λόγος που αρθρώνει, ούτε πώς αυτός θα αρθρωθεί: αλλά ΠΟΙΟΣ θα τον αρθρώσει!
Αυτή η θλιβερή αριστερά, μάχεται για την καρέκλα όταν το εκλογικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ στρέφεται ανοιχτά για να τσιμπολογήσει από τους αριστερούς ψηφοφόρους. Κάνοντας αυτό που οι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου ονομάζουν «χτίσιμο εξωκοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας», ό,τι διάολο κι αν σημαίνει αυτό…
Η εικόνα διάλυσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βολεύει τους πάντες. Και, κυρίως, βολεύει την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που η αριστερά κινδυνεύει να μείνει έξω από τη Βουλή…
Η αριστερά είναι ακόμη θλιβερότερη, διότι δεν εκμεταλλεύτηκε την δυναμική του περασμένου Δεκέμβρη. Συρρικνώθηκε. Αυτό-λεηλατήθηκε. Αυτο - κατατροπώθηκε στις ευρωεκλογές. Και τώρα, πρόσωπα και "συνιστώσες" διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία, διακυβεύοντας ακόμη και το εκλογικό όριο επιβίωσης στο κοινοβούλιο...
Είναι αστείοι εκείνοι που, υποστηρίζοντας ότι «δεν έχουν αρχηγό» να αυτο - σύρονται στον αγώνα για την καρέκλα του αρχηγού! Αστείο αλλά και συνάμα τραγικό! Η ελληνική αριστερά είναι άξια της τύχης της, αλλά και φαινόμενο προς μελέτη ψυχιατρικής υφής.
Εύχομαι να εισπράξουν κάποια ποσοστά στις εκλογές. Κι όχι απλώς την μούντζα των ψηφοφόρων…
Πηγή
Περίπου τις ίδιες σκέψεις έχω κάνει αυτές τις μέρες, μαζί με κάποιες άλλες βέβαια που δεν θέλω μεν να τις σκέφτομαι.
Αλλά θα το ρισκάρω να σας τις καταθέσω εδώ.
Πέρα από την καρέκλα, σκέφτομαι μήπως δεν είναι μόνο η "συγκεκριμένη" καρέκλα, αλλά ίσως και κάποιες άλλες σε κάποιο άλλο "χώρο".
Γιατί αυτή η εμμονή και επιμονή κάποιων, άρον - άρον η διάσπαση?
Μήπως κάποιοι προσβλέπουν κάπου αλλού?
Μήπως υπάρχει σχέδιο που εμείς οι κοινοί θνητοί τις βάσης αγνοούμε?
Μήπως κάποιοι σκέφτονται την πιθανή μη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, αν όχι τον Οκτώβριο, τον Μάρτιο με την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και έχουν άλλα κατά νου?
Μακάρι όλα αυτά να είναι απλά "ηλίθιες" σκέψεις.
Θεωρώ και θέλω να πιστεύω ότι η βάση παραμένει σταθερή, τουλάχιστον από τα όσα λίγα αντιλαμβάνομαι.
5 σχόλια:
Την ευθύνη για την όλη κατάσταση στο ΣΥΡΙΖΑ φέρει ο Αλαβάνος, ο οποίος όταν χρειάστηκε να στηρίξει την επιλογή του στην ηγεσία του ΣΥΝ τόριξε στα ευφυολογήματα και τις ατάκες του στυλ ¨γλυκύ βραστού και μέτριου¨, αναφερόμενος στην πρόταση Τσίπρα για διεξαγωγή συνεδρίου.
Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι μόλις ένα βήμα πριν τις εκλογές ο Αλαβάνος συμπεριφέρθηκε σαν ο χειρότερος εχθρός του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας ότι περνάει από το χέρι του να διαλύσει το σχήμα.
Αν δεν το έκανε επίτηδες τότε μάλλον ζει σε άλλο (δικό του) κόσμο και δεν το είχαμε καταλάβει…
Καλημέρα φίλε syneas!
Δυσκολεύομαι πραγματικά να κατανοήσω και εγώ κάποια πράγματα.
Παράξενες και περίεργες συμπεριφορές από κάποιους.
Σε τοπικό επίπεδο ωφείλω να επισημάνω ότι σαν βουλευτής του Ηρακλείου ο Αλέκος έδειξε τα κάλλιστα δείγματα γραφής.
Ωρα καλή.
Και η Αυγή γράφει για ατύχημα στην Λάρκο!
Δεν υπάρχει επαρκή πληροφόρηση για το τι συμβαίνει στην Αριστερά!
Κάτι από τη κουζίνα... το τι συμβαίνει τώρα.
Μήπως να κοιτάγαμε (ακούγαμε) το Κόκκινο;
Προσωπικά δεν μου αρέσει το ραδιόφωνο. Με χαλάνε οι διαφημήσεις. Είναι ενοχλητικές και κακόγουστες στο ραδίφωνο.
Μήπως όμως κάτι νέο γίνεται;
Καλησπέρα!
Μήπως....μήπως...
Ισως...
Ας αφήσουμε και λίγο το χρόνο να κυλήσει...μήπως το τοπίο γίνει λιγότερο θολό.:)
Ωρα καλή...προς το παρόν.
Δημοσίευση σχολίου