Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Ημέρες... "τουριστικής ποιότητας"!


Του Μπάμπη Γαρεφαλάκη*

Διερωτάται κανείς τι περισσότερο θα είχε προκύψει αν η Πολιτεία δεν πάσχιζε τόσο πολύ για να επιτύχει την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος που τόσο κόπτονται όλοι οι κατά καιρούς κρατικοδίαιτοι…;

Ο άμοιρος τουρίστας που περιμένει ένα ολόκληρο χρόνο για να κάνει τις διακοπές του είχε την ατυχία να επιλέξει και “να ζήσει το μύθο του” στην Ελλάδα όπως τον προέτρεπαν οι διαφημίσεις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Επέλεξε λοιπόν τη περιοχή Κοκκίνι Χάνι μόλις 10 χιλιόμετρα από τη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης το Ηράκλειο.

Την πρώτη μέρα της παραμονής του και για 12 ολόκληρες ώρες, η απόλαυση των παροχών που του υποσχέθηκαν και βέβαια πλήρωσε, απουσίαζαν. Υπήρχε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος όπως τον πληροφόρησε η υπηρεσία του ξενοδοχείου των 4 αστέρων. Στις πιεστικές ερωτήσεις του για την επάνοδο του ηλεκτρικού αδυνατούσε να πάρει συγκεκριμένη απάντηση, αφού ούτε η ίδια η ΔΕΗ γνώριζε τον ακριβή χρόνο επανασύνδεσης, όταν βέβαια απαντούσε στις πιεστικές τηλεφωνικές οχλήσεις.

Για να καλμάρει τα νεύρα του οδηγήθηκε στο χώρο του BAR για ένα καφέ. Όμως η μηχανή δεν λειτουργούσε! Η διακοπή ρεύματος του δικαιολογήθηκε ο υπάλληλος. Αποφάσισε να πάει στο δωμάτιο του, κάνοντας πέτρα τη καρδιά, προσπαθώντας να παραμείνει ήρεμος δίνοντας τόπο στην οργή του. Κατευθύνθηκε στον ανελκυστήρα – η δύναμη της συνήθειας βλέπετε - ξεχνώντας ότι είναι αδύνατη η λειτουργία του. Μετά από αλλεπάλληλες κλήσεις συνειδητοποίησε ότι η λειτουργία του ήταν αδύνατη. Παρά την ηλικία του αναγκάστηκε να ανέβει 4 ορόφους μέχρι το δωμάτιο του. Στη κλήση του στο τμήμα βλαβών του απάντησαν ότι η τηλεόραση δεν είναι χαλασμένη, αλλά λόγω μη παροχής ρεύματος.

Η πόρτα χτύπησε και ένας υπάλληλος έφερε κερί γιατί εν τω μεταξύ το φως του ήλιου αποχαιρετούσε το Κοκκίνι Χάνι. Δεν ξέρουμε το χρόνο επανόδου του ρεύματος του δικαιολογήθηκε ο υπάλληλος γιατί ούτε η ΔΕΗ το γνωρίζει!

Η ώρα του δείπνου πλησίαζε και άρχισε να κατηφορίζει σιγά-σιγά μαζί με τη ηλικιωμένη σύζυγο του τα σκαλοπάτια των 4 ορόφων.

Ο διευθυντής του ξενοδοχείου τους περίμενε στην είσοδο του εστιατορίου προσφέροντας ένα ποτό δωρεάν, σε αντιστάθμισμα της όποιας κατανόησης τους για τον όχι και τόσο πλούσιο μπουφέ βάσει των διαφημιστικών φυλλαδίων μια και ο CHEF δεν είχε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις συμφωνηθείσες απαιτήσεις.

Ακυρώθηκε και η εβδομαδιαία ειδική βραδιά με “μουσική και παραδοσιακά τραγούδια” όπως τον πληροφόρησαν τα έντυπα που ήταν αναρτημένα στην έξοδο του εστιατορίου.

Σκέφτηκε να πάει στο χώρο του INTERNET αλλά αμέσως θυμήθηκε…το ηλεκτρικό!...

Ανέβηκε ξανά τα σκαλιά και θες η καυτή Αυγουστιάτικη νύκτα, θες η προσπάθεια της ανάβασης τον είχαν ανάψει. Έκαιγε ολόκληρος.Έτρεξε με φόρα στο κοντρόλ του AIR CONDITION. Ξαναθυμήθηκε….

Το ηλεκτρικό δε λειτουργεί… Δε πειράζει μονολόγησε, ένα κρύο ντους είναι ότι πρέπει. Κούνα που τον κούναγε! Ο υπάλληλος στη τηλεφωνική επικοινωνία τους εξήγησε ότι είναι αδύνατη η λειτουργία του πιεστικού για να στείλει νερό σε 4 ορόφους ύψος.

Τις επόμενες 6 ημέρες, θες η αγωνία του προσωπικού, θες τα κεράσματα του μπάρμαν, θες η καλοσύνη της καμαριέρας, θες το χαμόγελο του σερβιτόρου, θες οι πλούσιοι μπουφέδες των μαγείρων θες οι καλημέρες της Διεύθυνσης τα είχε όλα ξεχάσει.

Αμ δε, η ΔΕΗ όμως δεν έπλυνε τους μετασχηματιστές και σε συνδυασμό με την υγρασία του περιβάλλοντος του θύμισε ότι εδώ είναι ΒΑΛΚΑΝΙΑ ! Την Ευρώπη να την επισκεφθεί όταν θα ξαναγυρίσει στη πατρίδα του.

Το ηλεκτρικό διακόπηκε ξανά με το ηλιοβασίλεμα της ΠΕΜΠΤΗΣ, επανήλθε για λίγο το πρωί της ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, τους αποχαιρέτησε ξανά μαζί με τον ήλιο και ηλθε ξημερώματα ΣΑΒΒΑΤΟΥ, αφού οι πρώτες ακτίνες του σκόρπισαν την υγρασία!

Ο ίδιος πελάτης ζήτησε να επισκεφθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ήταν μια καλή ευκαιρία να δείξουμε τουλάχιστον κάτι από το μεγαλείο του παρελθόντος μια και για το παρόν δεν έχουμε δυστυχώς και πολλά για να υπερηφανευθούμε…

Το Μουσείο όμως παραμένει εδώ και 2 χρόνια κλειστό λόγω ανακατασκευής. Με το πέρας δε των εργασιών – άγνωστο πότε! – θα εξακολουθεί να είναι ακατάλληλο, είτε λόγω μη σωστής χωροταξικά θέσης, είτε ανεπάρκειας χώρου παρουσίασης των πολλαπλών θησαυρών του, είτε της υπερβολικής ανεπάρκειας χώρου υποδοχής των χιλιάδων επισκεπτών του.

Να σημειωθεί ότι ΜΟΝΟ με τα έσοδα Μουσείου και Κνωσού όχι παραπάνω 4 η 5 χρονών, υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου Αρχαιολογικού Μουσείου αντάξιο των σύγχρονων απαιτήσεων.

Το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει… Σε ποιους άραγε απευθύνεται η παρότρυνση του ΕΟΤ “να ζήσει το ΜΥΘΟ του”.

Στους ξένους επισκέπτες μας ή σε μας τους ίδιους …

* Ο Μπάμπης Γαρεφαλάκης εργάζεται ως δ/ντής ξενοδοχείου.

Πηγή:Patris.gr
Δείτε σχετικά εδώ: http://manosbee.blogspot.com/2009/09/20.html

3 σχόλια:

Sissi Soko είπε...

Είναι το τέλος της βιομηχανικής περίοδου... τι άλλο απομένει; να κάνουμε όλοι μας τουρισμό (για χαλάρωση) και υπηρεσίες για βιοπωρισμό...
Υπάρχει κάτι άλλο;

Unknown είπε...

Φωνη βοωντος εν τη ερημω, και περιπμενουν να μας ξαναρθουν και να δουλεψουν.Θα πρεπει να εχουμε τελικα μεγαλη αυτοπεποιθηση.Νασαι καλα Μανο.

Ανώνυμος είπε...

ORAOIOOOOOOO MANO

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails