Δήμιος σήμερα είναι = η λαμογιά. Αυτή που εκτελεί τις ελπίδες των πολιτών. Τα όνειρα των νέων.

Ο δήμιος μπορεί να αρρωστήσει ή να πεθάνει.
Τη θέση του θα την πάρει κάποιος άλλος.
Αυτός όμως δεν θα είμαι ποτέ εγώ.
·
Έτσι πρέπει να λες εσύ. Τέτοια μου έλεγε η ζωή όταν με μάθαινε παιδί ακόμα. Μου μίλαγε για την απάντηση του δήμιου, και πως να την προσέχω πολύ. Αν δεν το κάνω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος!! Αυτό θα σου λέει συνέχεια. Έτσι γίνονται οι δήμιοι, με αυτή την φράση. Έτσι και την πεις θα τελειώσει ασήμαντα, η σημαντική ζωή σου.
·
Αλλά δεν σταματάει εκεί, έχει και συνέχεια μεταφρασμένη παμπόνηρα από τον ίδιο. Αν δεν καταπατήσω εγώ, αν δεν υπεξαιρέσω εγώ, θα το κάνει κάποιος άλλος διαδίδει ο αδίστακτος δικολάβος στους διαδρόμους της εκκλησίας του δήμου. Αν δεν θέλεις μην το κάνεις, αλλά να ξέρεις δεν αλλάζει τίποτα. Απλά θα φανείς βλάκας. Θα χάσεις την ευκαιρία.
·
Ας την χάσω, θα απαντάς εσύ. Αυτό θέλω, θα τους λες, να την χάσω για να με πουν βλάκα και αχαΐρευτο. Να τους κόβονται τα πόδια. Μα αν δεν το κάνουμε εμείς θα το κάνει η ευρωπαϊκή ένωση συνεχίζει, τινάζοντας με αυτή την ξιπασιά του ετοιμόλογου τέρατος, που θαυμάζεται και από πάνω για την απαντητική του δεινότητα, την ανθρώπινη ευθύνη από πάνω του, την δική του προσωπική του ευθύνη, αυτή που ανήκει στο ονοματεπώνυμό του. Και με αυτό το επιχείρημα καθαρίζει την ζωή του από τα λύματά του μυαλού του και της σκέψης του όπως νομίζει.
Αυτός που δεν μπορεί να αντισταθεί, αναγκαστικά καταστρέφει τα πάντα. Εικόνα του, ο μισοπεθαμένος πλανήτης μας.
Όμως η φράση αυτή, δεν εννοεί πια τον άνθρωπο με την κουκούλα και το τσεκούρι ή την γαλλική γκιλοτίνα. Κάθε άλλο. Η εικόνα είναι παλιά και ξεθώριασε. Ο δήμιος σήμερα είναι εκσυνχρονισμένος. Είναι μεταμφιεσμένος σε απλό πολίτη. Δεν μπορείς να τον διακρίνεις. Χάνεται μέσα στο πλήθος. Όταν έρθει η ώρα να σου πάρει το κεφάλι, δεν το πιστεύεις. Αυτό το ανθρωπάκι λες. Δεν του φαίνεται. Σε εκτελεί σαν γιατρός. Σε τσακίζει σαν υπάλληλος της ΔΕΗ και της πολεοδομίας. Γιατί είναι και απίστευτα καρπερός σαν την επιδημία. Γέμισε η ζωή μας με τα φυτράδια του. Από παντού ξεπετάγονται και χιμάνε στην κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα. Σαν δάσκαλος της σχολής οδηγών και ελεγκτής στα διπλώματα του υπουργείου συγκοινωνιών. Όλοι περνάμε από τον πάγκο τους και ας οδηγούμε καλλίτερα από αυτούς. Σαν εκατοντάδες άλλες τέτοιες περιπτώσεις που θα προσθέσεις εσύ και εγώ που δεν χωράν σε αυτές τις σελίδες. Διόδια παντού στη ζωή μας. Κλείνουν τα στενά και τα περάσματα όπως στην μυθολογία με τον Σκίρωνα στην κακιά σκάλα ή τον Πιτυοκάμπτη στον Ισθμό και τον Προκρούστη στο Δαφνί. Δεν περνάει κουνούπι....
Οικογενειάρχες με τα όλα τους. Δυνατοί άνδρες ξεκινούν να κατακτήσουν την δύση, το χρυσάφι της. Το Ελντοράντο βρίσκεται εδώ στην Ελλάδα και όχι στην Αμερική. Δεν το καταλαβαίνετε επί τέλους. Κανείς δεν πλουτίζει εκεί ή όπου αλλού στον κόσμο τόσο εύκολα και γρήγορα όπως εδώ. Οι γυναίκες τους στυλοβάτες στην άξια και ένδοξη καριέρα τους, χαίρονται για αυτούς τους καμαρώνουν και απολαμβάνουν με επιχειρήματα τσιριχτά τα λύτρα της συναλλαγής. Για να μην τους πει κανείς δήμιους και κλέφτες, θίγονται και διαμαρτύρονται με το παραμικρό εκ των προτέρων. Θέλουν να είναι αυτό που είναι, χωρίς να το ακούνε χωρίς να τους το λένε. Δεν πεινάει δε κανείς τους για να πεις, δεν πειράζει οι δύστυχοι Αγιάννηδες είναι. Για σκάφη και αυτοκίνητα το κάνουν, για ταξίδια και κατανάλωση του πεταμού. Εκτελούν τους νόμους, το δίκαιο, την φύση, τα παιδιά τους που τα βλέπουν όλα αυτά και τρελαίνονται, εμάς του υπόλοιπους.
·
Πολυπρόσωπος και πολυτεχνίτης ο γκιλοτίνας λοιπόν. Άλλοτε μεζεδοπώλης να σε ξυρίζει και άλλοτε βενζινοπώλης να στενοχωριέται για την ακρίβεια μαζί σου. Προχωρημένο δούλεμα, διπλωματούχο. Και συ να αγκομαχάς και να οργίζεσαι με τους λακέδες υπουργούς που σε δουλεύουν.
Κι άλλοτε Βετεράνος δημοσιογράφος ή δικαστής στο συμβούλιο επικρατείας. Εδώ αρχίζει το μεγάλο πανηγύρι. Τώρα μιλάμε για μαζικές εκτελέσεις. Μιλούνια τα θύματα στα δελτία ειδήσεων. Παραμιλάει κοσμάκης. Πίνει, χαπακόνεται, τον πιάνουν ταχυκαρδίες, στραβώνει το στόμα του, τσακώνεται τσάμπα κι άδικα με την κυρούλα του. Με μια συνεδρίαση τους οι άλλοι, κόβουν ανάσες. Εδώ αν θυμηθείς τις αποφάσεις τους θα γαυγίσεις. Το δεξί χέρι της οικονομικής εξουσίας. Θα σμικρυνθεί ο υπόκοσμος στα μάτια σου. Όλοι οι κακούργοι σου φαίνονται πταισματικοί. Ένας, τους ξέφυγε και έβαλε 70 εκατομμύρια πρόστιμο στην Vodafone για τις υποκλοπές, χαράς το πράμα δηλαδή, και τρέξαν όλοι οι δικοί του να τον επαναφέρουν στην τάξη. Το θυμηθήκατε, προχθές έγινε. Άκυρο το πρόστιμο είπαν. Να γελάν και οι πεθαμένοι. Συμφορά που μας βρήκε σε αυτόν τον τόπο. Και φυσικά πληρώνονται δεκαπενταπλάσια από εμάς για αυτό που κάνουν.
·
Γιαυτό σου λέω έλα να αλλάξουμε τον κόσμο. Είναι αργά δεν έχουμε καιρό να χασομεράμε άλλο με τις εκπτώσεις και τις προσφορές, με τις διαφημίσεις και τους πονηρούς μεφιστοφελήδες της αγοράς. Να σπαταλάμε στις βιτρίνες την πολύτιμη ζωή μας. Θα χάσουμε τα παιδιά μας, θα αθωώσουν όλους του εμπόρους πριν προλάβουμε να τους δικάσουμε καν. Θα τους απαλλάξουν με βουλεύματα και παραγραφές λόγω χρόνου. Τα παιδιά μας είναι το φαί τους το κέρδος τους. Κάνε κάτι και συ είμαστε μόνοι μας, ο Βελουχιώτης πέθανε δεν υπάρχει να βοηθήσει. Ότι καταφέρουμε εμείς. Δεν σου ζητάμε επανάσταση, αυτή την θάψαν οι κομουνιστές με τα χεράκια τους επανειλημμένα. Για μια μικρή αρχή, μια μικρή τόση δα επαναθέσμιση της ζωής μας και της κοινωνίας μας χωρίς αίματα και ταλαιπωρίες αφού φοβάσαι. Όμως κάντο. Αυτό το λίγο. Τι σου κοστίζει να δοκιμάσεις. Τσάμπα είναι βλάκα μου. Σε πόλεμο είμαστε δεν το βλέπεις. Μόνο που εμείς δεν επιτεθήκαμε ποτέ. Αυτοί μας πολεμάνε, μας επιτίθενται με χαράτσια, με αυξήσεις, με αβάσταχτες τιμές, με δήμιους, με δικαστές, με δημοσιογράφους, με αστυνόμους και διανοούμενους σχολιαστές. Όλοι αυτοί είναι μια παρέα σφιχτοδεμένη, και όποιον διαφωνεί τον διώχνουν από το κονκλάβιο.
·
Έχουν τους καλλίτερους δήμιους κατά της κοινωνίας, αυτούς που την ξεπαστρεύουν ομαδικά, τους πρωτοκλασάτους δικηγόρους πολιτικούς και πρώην υπουργούς, όπως το γράφω, που αθωώνουν κάθε κουμάσι της αγοράς και του υπόκοσμού. Το παιχνίδι είναι συμπεφωνημένο από τα γραφεία τους ήδη. Πρέπει νάμαστε αλληλέγγυοι και ενωμένοι μεταξύ μας, νηφάλιοι και προ πάντων να συνεννοούμαστε! αλλιώς θα μας ξεκληρίσουν σαν είδος από την φυσική ιστορία.
·
Γιαυτό άκου με που σου λέω, μην παρασύρεσαι από φονιάδες στην τηλεόραση που μιλάνε για τα δικαιώματα των φονιάδων και καθόλου τα δικά μας. Επιτελικοί δήμιοι είναι, στρατηγοί διαμαντοπληρωμένοι για να λένε αυτά που λένε με ψεύτικο αντίλογο για τα αυτιά και τα μάτια. Εκεί που σούρχεται να τρως τηλεοράσεις δημοσιογράφους και εργαζόμενους κλαψομούνηδες σε μια χαψιά μαζί με τα αφεντικά τους.

Γράψε στο μπλοκάκι σου τυραννησμένε μου. Δήμιος σήμερα είναι = η λαμογιά. Αυτή που εκτελεί τις ελπίδες των πολιτών. Τα όνειρα των νέων.
Πηγή