Bloggers, internet και οι επίσημοι θεσμοί.

Υπάρχει ένα είδος επιφυλακτικής στάσης απέναντι στο ίντερνετ και στα blogs που προέρχεται από δημοκρατικούς ανθρώπους και την επικινδυνότητα της οποίας δεν γνώριζα μέχρι πρόσφατα.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι κατά κανόνα μεγαλύτερης ηλικίας π.χ. 60+ ετών και αντιμετωπίζουν κατ' αρχήν με μεγάλη δυσκολία τις έννοιες του ίντερνετ. Εκτός αν είναι δεξιοί οπότε ακόμη και 30ρηδες να είναι επιτίθενται είτε κατά της ανωνυμίας είτε κατά των ελευθεριών του ίντερνετ γενικότερα.
Κάποιοι από αυτούς βλέπουν σκοπιμότητες εκεί που δεν υπάρχουν επειδή δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που σπαταλάνε το χρόνο τους χωρίς να έχουν οικονομικό όφελος. Συνεπώς λένε κάποια σκοπιμότητα θα υπάρχει...
Αγνοούν βέβαια εντελώς έννοιες όπως τα wiki ή ο ελεύθερος κώδικας.
Γι' αυτό και είναι καχύποπτοι απέναντι κυρίως στους ανώνυμους μπλόγκερς αλλά και γενικά στην ελευθερία του διαδικτύου.
Αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν να λειτουργούν οργανωμένα κάτω από αυστηρές ιεραρχικές δομές: διοικητικό συμβούλιο, πρόεδρος, αρχισυντάκτης, επιτροπές, συμβούλια, ενδιάμεσοι, φίλτρα, κτλ., με λίγα λόγια με την Αυθεντία.
Η ανυπαρξία τέτοιων δομών παράλληλα με την ανωνυμία και την ελευθερία είναι χωρίς κανένα άλλο στοιχείο γι' αυτούς απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά στο ίντερνετ. Αλλιώς σου λέει όλα θα ήταν δομημένα και ελεγχόμενα. Δεν μπορούν να σκεφτούν με έννοιες αυτοοργάνωσης, αυτονομίας της συμμετοχής και του δωρεάν.
Ξαναλέω ότι δεν μιλάω για τους συντηρητικούς δεξιούς που διακατέχονται από ιδεοληψίες του 19ου αιώνα τύπου νόμων για κουκούλες και ποινικοποίησης της ανωνυμίας αλλά για ανθρώπους με δημοκρατική συνείδηση οι οποίοι μπορεί να έχουν στο ενεργητικό τους ακόμη και δημοκρατικούς αγώνες... Συνεπώς δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια αντιδημοκρατική νοοτροπία αλλά ένα στερεότυπο που βασίζεται σε αυτά που για πολλούς ανθρώπους θεωρούνται αυτονόητα.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά όταν την προηγούμενη εβδομάδα είδα την εκπομπή του Σ. Φυντανίδη στη ΝΕΤ στην οποία διέκρινα μια δική του καχυποψία και μεγάλη διστακτικότητα απέναντι στο ίντερνετ:
Εκπομπή Σεραφείμ Φυντανίδη στη ΝΕΤ (Foreign Press)

Αντίθετα στην ίδια εκπομπή φαίνεται ότι ο μπλόγκερ Νίκος Δρανδάκης "χτυπάει" 100% κέντρο αναδεικνύοντας ακριβώς την ουσία....Παράλληλα όμως με αυτή την καχυποψία, που πιστεύω πηγάζει είτε από την άγνοια είτε από στερεότυπα μιας άλλης εποχής, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι άνθρωποι των οποίων η θέση, η εργασία, ο ρόλος κτλ δεν συνάδουν με τον απελευθερωτικό ρόλο του διαδικτύου. Αυτοί είναι και οι σημερινοί εχθροί της άμεσης δημοκρατίας.

Έτσι βλέπω κομματικά στελέχη (ακόμη και σχετικά μικρούς σε ηλικία) να μιλάνε άσχημα για το διαδίκτυο, γελάνε με όσα λέγονται για την άμεση δημοκρατία και ακόμη όταν προέρχονται από προοδευτικούς χώρους σου λένε συνέχεια για τις έννοιες του ελέγχου και του φιλτραρίσματος.

Τέτοιοι άνθρωποι είναι συνήθως αυτοί που αντλούν τη δύναμή τους από τους διαμεσολαβητικούς πολιτικούς ρόλους που είχαν αναλάβει στο παρελθόν. Είναι αντιπρόεδροι φορέων, σύνεδροι Β' διαλογής, στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, κομματικά στελέχη ή άλλοι παρατρεχάμενοι που σπατάλησαν τη ζωή τους και ανέχτηκαν εξευτελισμούς για να κάνουν 2-3 "καλές" γνωριμίες.

Παράλληλα με αυτούς υπάρχει ένας κόσμος γύρω από τον οποίο έχει στηθεί ένα κανονικό παρακράτος από γνωριμίες, άτυπες σχέσεις, μη δημοκρατικές διαδικασίες, "στο μιλητό", "για τους δικούς μας ανθρώπους" κτλ.Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι ότι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ενώ αυτοί σπατάλησαν όλη τους τη ζωή και τις ελπίδες για να γίνουν διαμεσολαβητές έρχονται τώρα κάποιοι "ανώνυμοι" και παρακάμπτοντας τους ίδιους μεταφέρουν ό,τι μηνύματα θέλουν χωρίς να τους ρωτάνε. Από την άλλη μεριά οι διαπλεκόμενοι με αυτούς δεν μπορούν να πιστέψουν ότι μετά από τόσες "χορηγίες" που έκαναν σε διάφορους κολλητούς δεν μπορούν να περάσουν το δικό τους.

Όλος αυτός ο συρφετός "παρατρεχάμενων" θεωρούν αυτονόητη αιτία πολέμου τις ελευθερίες του ίντερνετ με αφορμή την ανωνυμία. Γιατί σκέφτονται ότι αν τουλάχιστον ξέραμε κάποια ονόματα θα μπορούσαμε να δράσουμε υπογείως με αντίποινα....

Αντίθετα οι μπλόγκερς και άλλοι στο ελεύθερο ίντερνετ δεν δίνουν σε αυτούς τους ανθρώπους καμία σημασία, λες και δεν υπάρχουν, και αυτό τους εξοργίζει ακόμη περισσότερο....

Αυτοί θέλουν να κάνουν πολιτική με τους παλαιούς ρόλους της διαπλοκής, της συνενοχής και του κουκουλώματος ενώ από την άλλη οι bloggers λένε αυτά που δεν λέγονται από τους μηχανισμούς και ενημερώνουν.

Γιατί ως γνωστόν οι πελάτες και οι διαφημιστές είναι αυτοί που καθορίζουν και ποιες ειδήσεις ΔΕΝ θα παίξουν.

Αντίθετα τίποτα δεν μπορεί πλέον να μείνει κρυφό εφόσον όλοι μπορούν να κάνουν search στο google.

Μην ξεχνάμε ότι το θέμα της Κούνεβα ακούστηκε κυρίως επειδή κάποιοι μπλόγκερς ανέδειξαν με επιμονή το θέμα. Θυμάμαι επίσης με συγκίνηση την βραδιά της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου τον προηγούμενο Δεκέμβρη που πολύ λίγο μετά τους πυροβολισμούς μπήκε στη σελίδα μου ο NP και με σχόλιό του στην άσχετη ανάρτηση εκείνης της μέρας μας ενημέρωσε για το ότι κάτι σοβαρό έγινε!

Θυμάστε πόσο επιθετικοί ήταν οι bloggers ενάντια στη ΝΔ;Αυτό είναι το ίντερνετ. Καταπληκτικό και εντυπωσιακό!

Βλέπουμε στην πράξη πώς οι εξελίξεις ήταν τόσο ραγδαίες που ξεπέρασαν κατά πολύ τους επίσημους θεσμούς της κοινωνίας μας. Για να επέλθει λοιπόν νέα ισορροπία θα πρέπει από τη μια να εξαλειφθεί το "πληροφοριακό κενό" και η άγνοια των προοδευτικών ανθρώπων (οι συντηρητικοί είναι χαμένη υπόθεση) και από την άλλη να ανακαλυφθούν νέοι θεσμοί προς μια πιο άμεση δημοκρατία μιας και οι πλέον ξεπερασμένοι θεσμοί απλά μπαίνουν εμπόδιο και μας καθυστερούν.
greek rider